ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Ο "Μένουμε Ευρώπη" συνασπισμός οφείλει να σηκώσει το γάντι

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Η πρόκληση ήρθε. Τα στρατόπεδα είναι φανερό πλέον πως χωρίσθηκαν. Η μία πλευρά οργανώνεται, οριοθετεί στόχους και σχεδιάζει τακτικές. Ήρθε η ώρα και η άλλη πλευρά να οργανωθεί, να σηκώσει το γάντι και να αντεπιτεθεί. Εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί μόνο τα χαμηλότερα στρώματα και μεταφέρει όλα τα βάρη στα μεσαία και ανώτερα, λογικό είναι κι αυτά να οργανωθούν και να αντεπιτεθούν. 

Κατ' αρχήν θα πρέπει να αποσαφηνισθεί ποια είναι τα χαμηλότερα στρώματα που εκπροσωπεί η σημερινή Αριστερά. Σίγουρο είναι πως η σημερινή κυβέρνηση υπερασπίζεται τα συμφέροντα των συντεχνιών του δημοσίου. Ανεξαρτήτως μισθολογικών απολαβών και γενικότερων εισοδημάτων οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι απασχολούμενοι σε ΔΕΚΟ και άλλους φορείς του δημοσίου εκφράζουν κοινωνικές ομάδες που εξαιρούνται από την βαναυσότητα των μέτρων και διασφαλίζεται με κάθε τρόπο η εργασία τους. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως όλοι αυτοί ανήκουν στους πτωχότερους Έλληνες. Διότι υφίστανται βίαιες επιθέσεις στον τομέα των υπηρεσιών (ΟΤΕ, ΔΕΗ. Τηλεόραση, Ίντερνετ, βενζίνες, τέλη αυτοκινήτων, πετρέλαιο θέρμανσης, τραπεζικά δάνεια).

Εξυπακούεται λοιπόν πως σαν οπαδοί της κυβέρνησης λογίζονται όλοι εκείνοι που απασχολούνται στο δημόσιο, δεν έχουν καθόλου ιδιοκτησία, καλύπτονται ευνοιοκρατικά για ΔΕΗ και ΟΤΕ (αν απασχολούνται σε αυτούς) και δεν πληρώνουν βενζίνη, δεν έχουν θέρμανση, ψωνίζουν ελάχιστα στο σούπερ μάρκετ, δεν μετακινούνται για την δουλειά τους, δεν έχουν έξοδα παιδιών, δεν βγαίνουν καθόλου έξω και δεν έχουν ιντερνέτ. Μου διέφυγε επίσης πως δεν θα πρέπει να δηλώνουν εισόδημα πάνω από 8.500 ευρώ τον χρόνο. Δηλ. δεν θα πρέπει να ζουν με πάνω από 700 ευρώ (ή 650 ευρώ, αν υπάρχουν 13 μισθοί) τον μήνα.  

Όλοι οι υπόλοιποι, σύμφωνα με τους κυβερνητικούς υπολογισμούς, ανήκουν στους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των οποίων στοχεύουν οι πολιτικές –και ιδιαίτερα οι οικονομικές– επιλογές  των στελεχών του Υπουργικού Συμβουλίου.  

Οφείλουμε βέβαια να εκτιμήσουμε σε όλα αυτά πως από την ίδια αυτή πολιτική δεξαμενή δεν αντλεί υποστήριξη μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί στοχεύει το ΚΚΕ, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ και βέβαια οι ΑΝΕΛ. Εκ των πραγμάτων λοιπόν ο χώρος στον οποίο απευθύνεται η σημερινή κυβέρνηση είναι αυστηρά οριοθετημένος και δεν αποτελεί αποκλειστική ιδιοκτησία της σημερινής κυβέρνησης. Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, με την σχετική ομολογία του κυβερνητικού στελέχους, συνιστούν ένα ευρύ μέτωπο πολιτικών αντιπάλων της σημερινής ‘πρώτη φορά Αριστεράς’. 

Το ιδιαίτερα παράδοξο είναι πως...

 η αντιπολίτευση δεν έχει ακόμη σηκώσει το γάντι αποδεχόμενη την πρόκληση.  

Αντίθετα, αναλώνεται σε καταγγελίες περί διχασμού κι άσκοπης αντιπαλότητας.  

Γιατί όμως;  

Η πολιτική συνιστά από την φύση της αντιπαράθεση.  Και η ιδεολογική σύγκρουση αυτονόητα περιλαμβάνει αντιπαλότητα κοινωνικών μετώπων.  

Προφανέστατα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλέξει ποιους ακριβώς εκπροσωπεί. 

Γιατί και οι υπόλοιποι, ή μάλλον η 'φιλελεύθερη' αντιπολίτευση, δεν κάνουν το ίδιο;