ΙΣΛΑΜΟΛΑΘΡΟΛΑΓΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Δεκάλογος για ανίκανους τσαρλατάνους

Του Θάνου Π. Ντόκου 

Γενικού διευθυντή στο ΕΛΙΑΜΕΠ.

 

Η διαχείριση της προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης αναμένεται να αποτελέσει μια εκ των κεντρικών προκλήσεων για τη χώρα μας για τα επόμενα αρκετά χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, μπορούν να προταθούν τα ακόλουθα: 

1. Η διαχείριση της εν λόγω κρίσης είναι ένα πολύπλοκο και ιδιαίτερα απαιτητικό πρότζεκτ και χρειάζεται έναν έμπειρο διαχειριστή («τσάρο μετανάστευσης», με εκτεταμένες αρμοδιότητες), με εμπειρία σε ανθρωπιστικές κρίσεις. Ας αναζητηθεί άμεσα, εντός ή εκτός Ελλάδας, και ας του ανατεθεί ο ρόλος, σε συνεργασία με ένα πολιτικό πρόσωπο υψηλής επιρροής (και υπό την άμεση εποπτεία του πρωθυπουργού). 

2. Λεπτομερής καταγραφή οικονομικού κόστους διαχείρισης της κρίσης και βελτίωση των ρυθμών απορρόφησης διατιθέμενων ευρωπαϊκών πόρων. 

3. Διπλωματικά ανοίγματα προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμη και προς χώρες με μη εποικοδομητική στάση μέχρι σήμερα, σε συνδυασμό με μια έξυπνη επικοινωνιακή πολιτική. 

4. Καλύτερη συνεργασία σε επίπεδο υπηρεσιών ασφαλείας με γειτονικές χώρες. 

5. Οι μεγάλοι αριθμοί σε δομές φιλοξενίας είναι δύσκολα διαχειρίσιμοι. Για την ομαλή μεταφορά σε μικρότερες δομές, θα πρέπει να υπάρχουν κίνητρα, όπως π.χ. πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και κάποιας μορφής προτεραιότητα σε περίπτωση μετεγκατάστασης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εξάλλου, για τη μελλοντική ένταξη αριθμού μεταναστών, οι μικρότερες δομές φιλοξενίας είναι πολύ ευκολότερα αποδεκτές από τις τοπικές κοινωνίες. 

6. Ουσιαστική παρουσία των κρατικών υπηρεσιών σε όλες τις δομές φιλοξενίας (κάποιες από αυτές δυστυχώς μεν, αναπόφευκτα δε κλειστού τύπου). Αμεσος τερματισμός των καταλήψεων δημόσιων χώρων. Προσπάθεια δημιουργίας μηχανισμών συνεννόησης μεταξύ Αρχών και προσφύγων/μεταναστών και συμφωνία όσον αφορά τους «κανόνες του παιγνιδιού». 

7. Αυστηρή εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας για Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ποινικές διώξεις και απελάσεις για ημεδαπούς και αλλοδαπούς «αλληλέγγυους». Συστηματική προσπάθεια για τη σύλληψη και καταδίκη διακινητών, καθώς και όσων ασυνείδητων κερδοσκοπούν από τους πρόσφυγες/μετανάστες. 

 

8. Ακόμη και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, άγνωστος (αλλά ελπίζουμε διαχειρίσιμος) αριθμός προσφύγων/μεταναστών θα παραμείνει στην Ελλάδα σε μακροχρόνια βάση. Χρειάζεται πολιτική ένταξης στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων ενταξιμότητας, με στόχο την αποφυγή κοινωνικών εντάσεων και την πρόληψη ριζοσπαστικοποίησης. Για το τελευταίο ζήτημα, θα βοηθούσε σημαντικά μια διαδικασία διμερούς και πολυμερούς ανταλλαγής απόψεων, εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών με χώρες που έχουν αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα (π.χ. Γαλλία, Βρετανία). 

 9. Μεγαλύτερη εγρήγορση, αποτελεσματικότερη συνεργασία και βελτίωση της εκπαίδευσης των υπηρεσιών ασφαλείας, καθώς και εκπόνηση μιας στρατηγικής εσωτερικής ασφαλείας. Συστηματικοποίηση συνεργασίας με τις κοινότητες μεταναστών. Ανάληψη πρωτοβουλιών για εμβάθυνση συνεργασίας μεταξύ υπηρεσιών πληροφοριών. 

10. Ενεργός συμμετοχή στον σχεδιασμό της «Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής» και άλλων ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών για θέματα προσφύγων, μεταναστών, αλλά και ασφάλειας γενικότερα.

 

Ισως, όμως, η σημαντικότερη –και δυσκολότερη– απαιτούμενη αλλαγή είναι μια γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας και μια συντονισμένη εθνική προσπάθεια.