ΠΡΟΦΑΝΩΣ ακούσατε τον ύπατο αρμοστή για τους Πρόσφυγες (HCR) του ΟΗΕ
Φιλίπο Γκράντι να λέει ότι η Ευρώπη «απέτυχε παταγωδώς» στη διαχείριση
της υποδοχής και φιλοξενίας των προσφύγων και μεταναστών και να καλεί
την Ε.Ε. «να συνέλθει».
Πολύ πιθανόν να πληροφορηθήκατε ότι μερικές
μέρες νωρίτερα ο Ταγίπ Ερντογάν ξέσπασε εναντίον του ΟΗΕ για την κρίση
της Συρίας λέγοντας ότι η Τουρκία έχει 3 εκατομμύρια Σύρους στο έδαφός
της, τη στιγμή που ο ΟΗΕ δεν κάνει τίποτε εκτός από το να ζητά ανοιχτά
σύνορα για να περάσουν κι άλλοι. «Εσάς γιατί σας έχουμε;» είπε.
Πάνω σε αυτό το υπαρκτό θέμα, ότι δηλαδή όχι μόνο η Ελλάδα αλλά όλη η
Ευρώπη όπως και η Τουρκία αντιμετωπίζονται λες και είναι οι μόνοι
υπόχρεοι αντιμετώπισης του προσφυγικού κύματος από τον πόλεμο στη Συρία,
κατατέθηκε όπως πληροφορήθηκα μια πρόταση για ουσιαστική διεθνοποίηση
του θέματος. Ο πρώην αν. ΥΠΕΞ Δημήτρης Δόλης, αφού όπως γράφει, συζήτησε
και διαβουλεύτηκε με διεθνείς χειριστές ανάλογων προβλημάτων, προτείνει
να γίνει μια διεθνής διάσκεψη για το προσφυγικό με τη συμμετοχή ή υπό
την αιγίδα του γ.γ. του ΟΗΕ και την πρωτοβουλία να την πάρει η Κομισιόν
με τον αρμόδιο επίτροπο.
Τα θετικά στοιχεία μιας τέτοιας διάσκεψης είναι προφανή.
Κατ’ αρχάς
«ανοίγει» στην πραγματική του διάσταση το θέμα της υποδοχής προσφύγων
και σε άλλες χώρες πέραν των ευρωπαϊκών. Αφού δεν είναι η Ευρώπη ή δεν
είναι μόνο η Ευρώπη υπεύθυνη για την κρίση στη Συρία και τη Μέση Ανατολή
ευρύτερα, πώς έχει μετατραπεί σε αποκλειστικά υπεύθυνη για την υποδοχή
και εγκατάσταση προσφύγων; Πού είναι π.χ. οι ΗΠΑ ή η Ρωσία;
Επίσης, η εμπλοκή άλλων χωρών θα βοηθήσει και στην επίλυση των
πραγματικών αιτιών της κρίσης του προσφυγικού, καθώς όπως βλέπουμε οι
μέχρι στιγμής ειρηνευτικές προσπάθειες αποτυγχάνουν.
Οσο συγκεκριμένες
χώρες σηκώνουν δυσανάλογα μεγάλο βάρος από τα επέκεινα της κρίσης στη Μ.
Ανατολή τόσο λιγότερη πίεση ασκείται σε χώρες οι οποίες είναι σε θέση
να παρέμβουν για την ειρηνική επίλυση.
Οσο για το προσφυγικό αυτό
καθαυτό, μια που μιλάμε για εκατομμύρια πρόσφυγες, υπάρχει όπως θυμίζει ο
Δ. Δόλης, προηγούμενο ανάλογης κλίμακας την περίοδο 1975-1990 μετά τον
πόλεμο του Βιετνάμ και τις αλλαγές στην Ινδοκίνα:
Περίπου 4 εκατ.
άνθρωποι από το Βιετνάμ, το Λάος και την Καμπότζη έφυγαν από τα σπίτια
τους. Η τότε διεθνής κοινότητα αντιμετώπισε επί επτά χρόνια το πρόβλημα
με συντονισμό του ΟΗΕ και συμφωνίες, με αποτέλεσμα περίπου 500.000 να
επιστρέψουν, 1,3 εκατ. να εγκατασταθούν στις ΗΠΑ, 263.000 στην Κίνα,
220.000 στην Ευρώπη, 200.000 στον Καναδά, 185.000 στην Αυστραλία κ.λπ.
Ετσι για να μη νομίζουμε ότι όλα είναι «πρωτοφανή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου