Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ
Παρατηρώντας προσεκτικά τον βίο και την πολιτεία της κυβέρνησης
αυτής, η αρχική εντύπωση είναι ότι απλώς το καραβάνι σέρνεται πέρα δώθε
χωρίς να ξέρει που πάει και που θέλει να πάει…
Στην διαδρομή όμως φαίνονται ότι βρήκαν τον δρόμο τους. ‘Η τουλάχιστον βρήκαν το μοντέλο που ήθελαν να ακολουθήσουν.
Είναι το μοντέλο του Ταγίπ.
Του Ταγίπ Ερντογάν. Του Τούρκου ηγέτη που πρωτοτύπησε στις αρχές του
21ου αιώνα κτίζοντας το πιο προσωποπαγές, με αυταρχικές τάσεις καθεστώς
στην ευρύτερη περιοχή…
Η συνταγή ήταν καθαρή: Πρώτα βουτάς την εξουσία. Μετα σιγά-σιγά
βάζεις τους ανθρώπους σου να ελέγξουν την δικαιοσύνη, χώνεις και
μερικούς δικούς σου στα Σώματα Ασφαλείας .Μετα είναι η ώρα του Στρατού.
Ελέγχοντας σταδιακά το σύστημα Δικαιοσύνη, Αστυνομία, Στρατός έχει κάνει
ένα σημαντικό βήμα. Ελέγχεις τους αντιπάλους σου και κανείς δεν μπορεί
να ελέγξει εσένα.
Υπάρχει το ενδεχόμενο να βρεθεί ο Τύπος, κάποια ΜΜΕ που να σε
ξεμπροστιάσουν. Οπότε σειρά στην λίστα παίρνουν τα ΜΜΕ. Όποιος δεν είναι
μαζί σου είναι εχθρός της χώρας. Υπονομευτής, όργανο των κακών που
επιβουλεύονται το καλό και την προκοπή του λαού. Έτσι αρχίζει ο έλεγχος και του Τύπου. Για όσους αντιστέκονταν ο
Ταγιπ φρόντισε να στήσει υποθέσεις που οδηγούν δημοσιογράφους στην
φυλακή με το «αδίκημα» της προσβολής του Προέδρου της χώρας.
Μετα
έπρεπε να κτυπηθεί και η αστική τάξη και ο επιχειρηματικός κόσμος που θα
μπορούσε να αντισταθεί. Η εφορία άρχισε να θυμάται υποθέσεις και
εκκρεμότητες όσων είχαν ανοίξει παρτίδες με το καθεστώς, ενώ το κράτος
έκοψε κάθε συμβόλαιο και προμήθεια σε εταιρίες που τα αφεντικά τους δεν
ήταν φιλικά προς τον Ερντογαν.
Την στιγμή που άρχισαν να αποκαλύπτονται διάφορα σκάνδαλα του
καθεστώτος, η ελεγχόμενη δικαιοσύνη ανακάλυπτε ξαφνικά διάφορες
υποθέσεις των αντιπάλων επιχειρηματιών…
Και όταν τα πράγματα σκουραίνουν τότε ο Ταγιπ έχει την εύκολη
απάντηση: είναι η παγκόσμια συνομωσία. Είναι κάποιοι αδιόρατοι σκοτεινοί
κύκλοι, που σε κάποιο υπόγειο καταφύγιο είναι κλεισμένοι για να
απεργάζονται σχέδια εναντίον της χώρας… Και είναι …προφανές ότι όποιος
δεν είναι με την κυβέρνηση, είναι όργανο αυτής της παγκόσμιας
συνομωσίας, συνεπώς είναι εχθρός της χώρας.
Και όποιος δεν καταλαβαίνει με την πρώτη, υπάρχει και ο βούρδουλας.
Έτσι τσούλησε ο Ερντογαν και έφτασε να είναι στο παλάτι του ακλόνητος…
Πιθανόν η εξουσία έχει τόσο φουσκώσει τα μυαλά στην Αθήνα που νομίζουν ότι ο Ερντογαν μπορεί να είναι το μοντέλο.
Αλλά η ίδια συνταγή, σε άλλη κατσαρόλα, με άλλα υλικά και με άλλο μάγειρα έχει διαφορά:
Ελέγχουν την δικαιοσύνη ασφυκτικά, έπιασαν την Αστυνομία, ο Στρατός
παραδόθηκε, το κράτος αλώνεται. Οι επιχειρηματίες εκβιάζονται ανοικτά με
λίστες που πηγαινοέρχονται χωρίς να μας λένε ποιος έκλεψε και τι, απλώς
πετώντας λάσπη στα δικά μας μάτια για να μην βλέπουμε τίποτα άλλο από
όσα συμβαίνουν μπροστά μας.
Τα ΜΜΕ ελέγχονται όλο και πιο πολύ, τώρα η επιχείρηση προχωρά πιο
βαθιά, βάζει χέρι στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η νέα γενιά θα ελέγχεται
πλέον από το Δημοτικό. Το είχε κάνει και ο Ταγιπ αυτό, όπου πλέον όλα τα
σχολεία στην Τουρκία έχουν προσαρμοσθεί πια στις ιδεοληψίες του.
Τι να πεις τώρα για εκείνους που καμώνονται τον Ταγιπ;
Ότι ο Ταγίπ
δεν ήρθε από το πουθενά, αλλά πριν γίνει πρωθυπουργός είχε εκλεγεί
δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης;
Ότι έδωσε μάχη και συγκρούστηκε μέχρι
τέλους για τις ιδέες του και δεν έτρεχε να συνθηκολογεί με κάθε
απεσταλμένο του ΔΝΤ και του κεμαλικου κράτους;
Ότι κυβέρνησε την Τουρκία
για 12 χρόνια πριν επιχειρήσει να γίνει Σουλτάνος;
Ότι στις εκλογές
δεν ηταν μειοψηφικό το κόμμα του, αλλά το ΑΚΡ κέρδιζε 50% των ψήφων;
Λεπτομέρειες…
Εδώ βλέπουν μόνο το παλάτι…
Και νομίζουν ότι θα μείνουν για πολύ στον δικό τους θρόνο, αρκεί να το κάνουν όπως ο Ταγιπ.
Κούνια που τους κούναγε….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου