KOINΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «...και τον λογαριασμό στην Αγκελα!»

Του ΑΝΔΡΕΑ ΔΡΥΜΙΩΤΗ

Ε​​λάτε να κάνουμε ένα ταξιδάκι στον χρόνο. Γυρίζουμε πίσω στον Μάιο του 2011, ένα χρόνο μετά το Μνημόνιο. Φανταστείτε ότι οι επόμενες γραμμές είναι γραμμένες εκείνη την εποχή. Flashback.  

Στα κανάλια μας έπαιζε μια διαφήμιση γνωστής εταιρείας μπίρας, όπου δύο πασίγνωστοι Ελληνες ηθοποιοί απολαμβάνουν τις μπίρες τους. Οταν καταφθάνει στην παρέα και ο τρίτος πολύ διάσημος ηθοποιός, στενοχωρημένος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, οι άλλοι δύο τον πείθουν να τα ξεχάσει όλα και να απολαύσει τις μπίρες και το παρεάκι τους. Ο διάλογός τους είναι χαρακτηριστικός και περιλαμβάνει υπονοούμενα που παραπέμπουν σε «επιμήκυνση». Το εξωφρενικό είναι ότι η διαφήμιση καταλήγει με την προτροπή «...και τον λογαριασμό στην Αγκελα», και μετά όλοι σκάνε στα γέλια!

Λέγεται ότι οι διαφημίσεις αντιπροσωπεύουν τον χαρακτήρα του κοινού που απευθύνονται. Εξάλλου αυτός είναι και ο σκοπός τους. Να μας κάνουν «να ζήσουμε» τη διαφήμιση ώστε να αγοράσουμε το προϊόν. Στα 30 δευτερόλεπτα του τηλεοπτικού χρόνου, η διαφήμιση αυτή πέτυχε απόλυτα τον σκοπό της.
 

Δυστυχώς αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα. Περνάμε τη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική, πολιτική και ηθική κρίση και ακόμα δεν το έχουμε καταλάβει. Νομίζουμε ότι μπορούμε να πίνουμε και να διασκεδάζουμε και να ζητούμε από τους άλλους να πληρώσουν τον λογαριασμό.  

Ως πότε;

Το χειρότερο είναι ότι μας έχουν πάρει χαμπάρι και μας έχουν ξεκαθαρίσει (σημ. από τον Οκτώβριο 2009 ) ότι «the party is over», αλλά εμείς ακόμα ζούμε με τις ψευδαισθήσεις μας. Από τον Μάιο του 2010 ζούμε με δανεικά, που το μεγαλύτερο μέρος το πληρώνει η Γερμανία και πιθανότατα θα χρειαστούμε επιπλέον δανεικά από τους ίδιους, μέχρι να μπορέσουμε να βγούμε πάλι στις αγορές. Εμείς όμως έχουμε τη μαγκιά να στέλνουμε «τον λογαριασμό στην Αγκελα». Γι’ αυτό και οι κουτόφραγκοι δεν μπορούν να μας καταλάβουν και έχουν αρχίσει να σκέπτονται ότι μάλλον είμαστε διαφορετικός λαός.
 

Η γερμανική Bild σε άρθρο της 13/5/2011 με τίτλο «Να γιατί οι Ελληνες δεν θα βγουν ποτέ από την κρίση» απαριθμεί μια σειρά από γεγονότα που συμβαίνουν στην Ελλάδα, τα οποία είναι παντελώς ακατανόητα στους Γερμανούς που μας δανείζουν. Μεταξύ άλλων αναφέρει:  

Τους πεθαμένους που παίρνουν σύνταξη για 22 χρόνια, 

τους 800 τέως βουλευτές που διεκδικούν 80 εκατ. ευρώ σε αναδρομικά. 

Τα επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης και πλυσίματος χεριών. 

Τα ρεπό που μετρούν για 28 ώρες αντί για 24. 

Τον υπάλληλο που ο μηνιαίος μισθός του είναι 3.908 ευρώ αλλά καθαρίζει 8.675 ευρώ. 

Τους 16 μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής. 

Τους 18 μισθούς των Ελληνικών Πετρελαίων, μαζί με τις 5ήμερες διακοπές σε ξενοδοχείο της επιλογής τους. Ακόμα τονίζει το γεγονός ότι οι μισθοί στην εταιρεία αυτή είναι 50% μεγαλύτεροι από τους αντίστοιχους της Γερμανίας. 

Τον ΟΣΕ που χρωστά 11 δισ. ευρώ. Τον εφοριακό που υπεξαίρεσε 2 εκατ. ευρώ. 

Τον γιατρό με τα 10 εκατ. ευρώ σε καταθέσεις, ενώ δηλώνει 30.000 ευρώ εισόδημα. 

Τα 200.000 αυθαίρετα για τα οποία το κράτος δεν εισπράττει κανένα φόρο. 

Τα προστατευμένα φαρμακεία που διατηρούν το σταθερό περιθώριο κέρδους καθώς και τη γεωγραφική προστασία τους. 

Τη φοροκλοπή του ΦΠΑ την οποία εκτιμά σε πολλά δισ. ευρώ και άλλα. 

Αυτά έγραφε τότε η Bild.

Ξαναγυρίζουμε στη σημερινή εποχή και στην τωρινή κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί ύστερα από 4,5 χρόνια πειραματισμών και την κυβερνητική σκυταλοδρομία εφτά πρωθυπουργών: Παπανδρέου, Παπαδήμος, Πικραμμένος (υπηρεσιακός), Σαμαράς, Τσίπρας Ι, Θάνου (υπηρεσιακή) και Τσίπρας ΙΙ.  

Πριν πάμε στα σοβαρά αξίζει να σημειωθεί ότι ο ένας από τους τρεις φίλους της διαφήμισης, αυτός που την κλείνει με την προτροπή «και τον λογαριασμό στην Αγκελα», εξελέγη μετέπειτα βουλευτής και έγινε υπουργός! Αν μάλιστα δεν είχε κάτι προβλήματα με μια κυπριακή εταιρεία, σίγουρα θα ήταν σήμερα βουλευτής και πιθανότατα υπουργός. Βλέπετε πόση δύναμη έχει το σύνθημα «και τον λογαριασμό στην Αγκελα»!
 

Πάμε τώρα στα σοβαρά: 

Είναι αδιανόητο πόσο ελάχιστα άλλαξε η κατάσταση από την εποχή της διαφήμισης και την περιγραφή της Bild. Ακόμα, γίνεται πιο αδιανόητο, γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε επιβλήθηκαν πολύ σκληρά μέτρα για τους συνταξιούχους και τους υπόλοιπους φορολογούμενους που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα από την εφορία, δηλαδή τους μισθωτούς και τους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας. Ολα τα άλλα που αναφέρονται στο κείμενο της Bild, εξακολουθούν να υφίστανται σε διάφορες παραλλαγές.
 

Αυτή είναι η εκπαίδευση που μας έδωσε η διαφήμιση. Μην στενοχωριέστε. Φάτε, πιείτε και «τον λογαριασμό στην Αγκελα». Χάθηκαν τα χρήματα που μπήκαν στις δύο ανακεφαλαιοποιήσεις των συστημικών τραπεζών μας και περιμένουμε να στείλουμε «τον λογαριασμό στην Αγκελα».  

Ετσι μας έχουν «εκπαιδεύσει». Να μην πληρώνουμε τα χρέη μας και να περιμένουμε κάποιον άλλον να τα πληρώσει. Είναι γνωστό ότι ο Καραγκιόζης (που αντιπροσωπεύει τη λαϊκή «σοφία») το διατύπωσε πολύ ξεκάθαρα: «Τα παλιά μου χρέη τα ξεχνώ και τα καινούργια τα αφήνω να παλιώσουν και πάλι τα ξεχνώ»!
 

Ελάτε να δούμε πώς εφαρμόσαμε στην πράξη, αυτά που μας «δίδαξαν» οι πολιτικοί μας, οι ηθοποιοί μας (που θα έπρεπε «να ποιούν ήθος») και άλλοι παράγοντες: 

Οι καθυστερημένοι λογαριασμοί της ΔΕΗ είναι ιδανικό παράδειγμα. Αντί να περιγράψω την κατάσταση, σας μεταφέρω μια παράγραφο από το τελευταίο Ενημερωτικό Δελτίο της ΔΕΗ.

 

«Ο βαθμός είσπραξης των οφειλών προς την ΔΕΗ είναι το πιο άμεσο και σοβαρό πρόβλημα για την Εταιρεία, και η αντιμετώπισή του αποτελεί κυρίαρχο στόχο. Για τον σκοπό αυτό, εντείνουμε τις δράσεις μας έναντι όλων των οφειλετών μας, συμπεριλαμβανομένων των φορέων του Δημοσίου και της κεντρικής κυβέρνησης. Ηδη ως αποτέλεσμα της έντασης των προσπαθειών μας, σε συνδυασμό με τη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων στις τραπεζικές συναλλαγές, έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των πελατών μας που κάνουν χρήση του συστήματος διευκολύνσεων που έχει θεσπίσει η Εταιρεία από τον παρελθόντα Ιούνιο και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα ο ρυθμός των σχετικών διακανονισμών έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Για τη βελτίωση της εισπραξιμότητας διατηρούμε συγκρατημένη αισιοδοξία, καθώς κατά την εκτίμησή μας, ένα μεγάλο μέρος των οφειλετών μας είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Χαρακτηριστικά από το σύνολο των 2,1 εκατ. πελατών Χαμηλής Τάσης που έχουν ληξιπρόθεσμες όφειλες, οι 250.000, δηλ. το 11,9% οφείλει το 45% της συνολικής οφειλής».

Αν το διαβάσετε με προσοχή, θα διαπιστώσετε ότι είναι μια κραυγή απόγνωσης προς την κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι η διοίκηση της ΔΕΗ είναι διορισμένη από την ίδια την κυβέρνηση! Οι παραπάνω 154 λέξεις μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: «Κύριοι της κυβέρνησης, πληρώστε μας και αφήστε μας να κόβουμε το ρεύμα γιατί υπάρχουν πολλοί που μπορούν να πληρώσουν και δεν το κάνουν όπως εσείς».
 

Και όταν η ΔΕΗ άρχισε να κόβει το ρεύμα από τη μια μεριά αυξήθηκε αμέσως η εισπραξιμότητα, αλλά από την άλλη έγινε το «έλα να δεις». Κλάματα και οδυρμοί στις τηλεοράσεις γιατί κόβεται το ρεύμα σε φτωχούς και αρρώστους. Η γνωστή λιτανεία ορισμένων, πιθανότατα ακραίων, περιπτώσεων που έστω και αν έγιναν μπορούν να διορθωθούν αμέσως. Φυσικά η ΔΕΗ υποχρεώθηκε σε ολοσέλιδες καταχωρίσεις για να δικαιολογήσει τα αυτονόητα.

Λίγα λόγια για τη ΔΕΗ. Είναι εισηγμένη εταιρεία και το Δημόσιο (με το ΤΑΙΠΕΔ) κατέχει το 51,12%. Η χρηματιστηριακή της αξία είναι μόλις 890 εκατομμύρια ευρώ, πολύ κάτω από την ονομαστική αξία των μετοχών της. Ο ετήσιος τζίρος της είναι 5,9 δισ. ευρώ και έχει 7,4 εκατ. πελάτες. Το συνολικό χρέος της είναι περίπου 5 δισ. ευρώ. Οι καθυστερημένες οφειλές τον Ιανουάριο του 2014 ήταν 1,3 δισ. ευρώ, ενώ σήμερα είναι 2,2 δισ. ευρώ.

Πρέπει να το παραδεχτούμε. Χωρίς αυστηρές συνέπειες, κανένας δεν θα πληρώνει αυτά που χρωστά, αλλά πάντοτε θα λέει «και τον λογαριασμό στην Αγκελα».