ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Αστακός μαγιονέζα

Της ΡΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μην κοιτάτε που κάνω τα στραβά μάτια. Στην πραγματικότητα με έχει απασχολήσει κι εμένα η περίπτωση του Νίκου Παππά.  

Εκτός από παιδοτρίβης και αμπιγιέρ του κ. πρωθυπουργού, να κάνει άραγε και καμιά άλλη δουλειά ή τσάμπα ο μύθος που τον ακολουθεί;  

Πάνε τόσες μέρες από τότε που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες αλλά –ένα περίεργο πράγμα– ο ημερήσιος Τύπος περιέργεια μηδέν.

Ούτε ένα τοσοδούλι ρεπορτάζ ούτε μια τόση δα καταχώριση έστω στα κοινωνικά, εκεί που παλιά μας είχαν καλομάθει στα δαντελένια ντεσού πριν καλά καλά πάρει το μπάνιο της η νύφη. Το προσκλητήριο μου έπεσε απ’ τα χέρια, όχι, δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν. Μωρέ γίνεται και παραγίνεται κι όποιος έχει αντίρρηση –αν του κοτάει– ας το πει αμέσως, αλλιώς ας βγάλει το σκασμό.

Ευχαριστώ πολύ, θα πάρω το δεύτερο. Ξεφυλλίζω και μουγκρίζω, μουγκρίζω και ξεφυλλίζω πρωτοσέλιδα που με «υγρούς τάφους» κάνουν Greek Weird Cinema. Με πανωπροίκι πεντακόσιους χιλιάδες πρόσφυγες να λιώνουν τράνζιτο στην ηπειρωτική και νησιωτική χώρα κι άλλους τόσους στον πάτο του Αιγαίου, νομίζω ότι η Συμφωνία, για την οποία ο Τσίπρας μάς ζάλισε τον έρωτα ένα ολόκληρο καλοκαίρι, είναι λίαν συφερτική. Ας διασφαλίσουν την επανεκλογή τους ως Ευρωμεσσίες ο Ολάντ με τη Μέρκελ, τώρα που γυρίζει, κι εμείς μετά θα έχουμε όλο το χρόνο στη διάθεσή μας να βρέχουμε χαρτομάντιλα και να κάνουμε απρόσκοπτα τις παρελάσεις μας.

Απορώ μάλιστα: 


Tι μας κουβαλήθηκε εδώ το μισό γαλλικό υπουργικό συμβούλιο χωρίς να αφήσει πίσω του ούτε νύξη για μια τόση δα επένδυση.

-Entre nous mon cher Niko, θα επενδύατε εσείς στη χώρα του Λαζόπουλου;

-Που να μου βάλει το χέρι στην τοστιέρα ο Λάνθιμος, κύριε Φρανσουά μου.