Του ΤΑΣΟΥ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ
Τρεις χιλιάδες άνθρωποι την ημέρα έφταναν την
περασμένη εβδομάδα στη Λέσβο και καθώς οι πλαστικές βάρκες στην απέναντι
τουρκική ακτή τελειώνουν, πρόσφυγες φτάνουν πάνω σε αυτοσχέδιες
σχεδίες, παλιά ψαράδικά ή γιοτ. Έτσι όπως είναι οργανωμένη η «ελληνική
υποδοχή» και καταγραφή, μπορούν να κατέβουν στην πόλη της Μυτιλήνης, να
βγάλουν ένα εισιτήριο, να αγοράσουν ένα πλαστό χαρτί που τους δίνει
παραμονή 6 μηνών και με αυτό στο χέρι να ξεκινήσουν για τα σύνορα.
Εναπόκειται στη θέλησή τους, όχι στην θέληση των αρχών.
Οι Σύριοι είναι όλο και λιγότεροι, αρχίζουν πλέον και καταφτάνουν οικονομικοί μετανάστες από χώρες της κεντρικής Αμερικής που θέλουν να πάνε στην Ισπανία.
Γιατί πάνε μέσω Τουρκίας και Ελλάδας, μιλάει από μόνο του. Το σύνορο αυτό είναι εύκολο, η διάβαση σχετικά σίγουρη. Ακόμα και σήμερα, με 800 πνιγμένους στο Ανατολικό Αιγαίο, η διάβαση αυτή παραμένει η πιο φθηνή και η πιο ασφαλής στην Ευρώπη καθώς έτσι έφτασαν περί τους 850.000 ανθρώπους.
Ως το απόγευμα της Δευτέρας 23 Νοεμβρίου δεν είχε φτάσει κανείς.
Ορισμένοι λένε ότι φταίει η κακοκαιρία, αλλά κακοκαιρία υπήρχε και πριν. Πιθανότερο είναι ότι η κακοκαιρία σε συνδυασμό με τις δυσκολίες που υπάρχουν στα βόρεια σύνορά μας, δίνουν ένα σήμα στις ανατολικές ακτές του Αιγαίου ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον πρόσφορο διάδρομο ιδιαίτερα για εκείνους που δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές. Και όπως λέει το λιμενικό του νησιού, όλο και λιγότεροι προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές.
Η διακοπή των ροών έχει όμως και την «μαύρη πλευρά» της:
Χίλιοι άνθρωποι ήταν εγκλωβισμένοι τη Δευτέρα το απόγευμα στην Ειδομένη. Θα μπορούσαν να γυρίσουν στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη.
Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη τα πράγματα δεν είναι καλύτερα απ’ ό,τι στη Λέσβο παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις των αρμοδίων. Η κυβέρνηση χωρίς χρήματα αλλά και χωρίς ενιαία βούληση, προχωρά πολύ αργά στην υλοποίηση όσων έχει αποφασίσει. Ρώτησα, λόγω της κατάστασης στη Γευγελή/Ειδομένη, τι γίνεται με την προετοιμασία χώρων υποδοχής στη Θεσσαλονίκη που υποτίθεται ότι ετοιμάζονται εδώ και έναν μήνα στην Σίνδο. Προχώρησαν ελάχιστα κάποιες εργασίες διαμόρφωσης ενώ οι δήμοι τσακώνονται για το ποιος θα πάρει την «καυτή πατάτα».
Πολλοί συμπολίτες μας και αιρετοί μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί τι περιμένει ορισμένες πόλεις μας τον χειμώνα.
Το κράτος έχει τον τρόπο να τους κάνει να το καταλάβουν. Ακόμα και για μια χώρα σε οικονομική κρίση είναι ντροπή να κοιμούνται άνθρωποι στα χωράφια ή τον δρόμο. Ο κακός καιρός, όπως είχαν ελπίσει κάποιοι κυρίως στο Βερολίνο και λιγότερο στην Αθήνα δεν θα τους εμποδίσει από το να έρχονται. Ήδη σήμερα οι ροές επαναλαμβάνονται.
Ταυτόχρονα όμως, χρειάζεται ένα αποφασιστικό σήμα ότι δεν μπορούν να έρχονται όλοι από παντού. Είναι η ώρα αυτό το σήμα να σταλεί με τρόπο που θα το καταλάβει ο καθένας σε όποιο μέρος του κόσμου και να κάθεται στην βαλίτσα του.
Οι Σύριοι είναι όλο και λιγότεροι, αρχίζουν πλέον και καταφτάνουν οικονομικοί μετανάστες από χώρες της κεντρικής Αμερικής που θέλουν να πάνε στην Ισπανία.
Γιατί πάνε μέσω Τουρκίας και Ελλάδας, μιλάει από μόνο του. Το σύνορο αυτό είναι εύκολο, η διάβαση σχετικά σίγουρη. Ακόμα και σήμερα, με 800 πνιγμένους στο Ανατολικό Αιγαίο, η διάβαση αυτή παραμένει η πιο φθηνή και η πιο ασφαλής στην Ευρώπη καθώς έτσι έφτασαν περί τους 850.000 ανθρώπους.
Ως το απόγευμα της Δευτέρας 23 Νοεμβρίου δεν είχε φτάσει κανείς.
Ορισμένοι λένε ότι φταίει η κακοκαιρία, αλλά κακοκαιρία υπήρχε και πριν. Πιθανότερο είναι ότι η κακοκαιρία σε συνδυασμό με τις δυσκολίες που υπάρχουν στα βόρεια σύνορά μας, δίνουν ένα σήμα στις ανατολικές ακτές του Αιγαίου ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον πρόσφορο διάδρομο ιδιαίτερα για εκείνους που δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές. Και όπως λέει το λιμενικό του νησιού, όλο και λιγότεροι προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές.
Η διακοπή των ροών έχει όμως και την «μαύρη πλευρά» της:
Χίλιοι άνθρωποι ήταν εγκλωβισμένοι τη Δευτέρα το απόγευμα στην Ειδομένη. Θα μπορούσαν να γυρίσουν στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη.
Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη τα πράγματα δεν είναι καλύτερα απ’ ό,τι στη Λέσβο παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις των αρμοδίων. Η κυβέρνηση χωρίς χρήματα αλλά και χωρίς ενιαία βούληση, προχωρά πολύ αργά στην υλοποίηση όσων έχει αποφασίσει. Ρώτησα, λόγω της κατάστασης στη Γευγελή/Ειδομένη, τι γίνεται με την προετοιμασία χώρων υποδοχής στη Θεσσαλονίκη που υποτίθεται ότι ετοιμάζονται εδώ και έναν μήνα στην Σίνδο. Προχώρησαν ελάχιστα κάποιες εργασίες διαμόρφωσης ενώ οι δήμοι τσακώνονται για το ποιος θα πάρει την «καυτή πατάτα».
Πολλοί συμπολίτες μας και αιρετοί μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί τι περιμένει ορισμένες πόλεις μας τον χειμώνα.
Το κράτος έχει τον τρόπο να τους κάνει να το καταλάβουν. Ακόμα και για μια χώρα σε οικονομική κρίση είναι ντροπή να κοιμούνται άνθρωποι στα χωράφια ή τον δρόμο. Ο κακός καιρός, όπως είχαν ελπίσει κάποιοι κυρίως στο Βερολίνο και λιγότερο στην Αθήνα δεν θα τους εμποδίσει από το να έρχονται. Ήδη σήμερα οι ροές επαναλαμβάνονται.
Ταυτόχρονα όμως, χρειάζεται ένα αποφασιστικό σήμα ότι δεν μπορούν να έρχονται όλοι από παντού. Είναι η ώρα αυτό το σήμα να σταλεί με τρόπο που θα το καταλάβει ο καθένας σε όποιο μέρος του κόσμου και να κάθεται στην βαλίτσα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου