Διηγούνται οι παλιοί συνάδελφοί μου από
«ΤΑ ΝΕΑ» μια καταπληκτική ιστορία:
Είμαστε κάπου στα μισά της δεκαετίας
του 1980, τότε που το ΠΑΣΟΚ έβαζε γκολ από τα αποδυτήρια. Σπάει λοιπόν ο
διάβολος το ποδάρι του και, σε μια πορεία για την επέτειο του
Πολυτεχνείου, τα ΜΑΤ among others κάνουν τόπι στο ξύλο και τον Σωτήρη
Καδινόπουλο, το φωτορεπόρτερ της εφημερίδας που κάλυπτε τα επεισόδια.
Ο Λέων Καραπαναγιώτης, όνομα και πράμα, παίρνει
αμέσως τηλέφωνο τον Μένιο Κουτσόγιωργα και τον στολίζει με γαλλικά. Όχι
απ’ αυτά που μιλάγανε μεταξύ τους με τον Χρήστο Λαμπράκη, αλλά από τ’
άλλα, τα κανονικά. Εντωμεταξύ η βραδινή σύσκεψη της εφημερίδας
τελειώνει, τα θέματα ιεραρχούνται και μπαίνουν στις σελίδες μέσα σε
καπνούς και σε βρισιές, καθότι εκείνες τις μποέμ εποχές το κάπνισμα και
το συναδελφικό βρισίδι δεν είχαν ακόμη ποινικοποιηθεί.
Δρόμο παίρνουν - δρόμο αφήνουν και ξαφνικά, αργά το
βράδυ, την ώρα που το φύλλο ήταν σχεδόν έτοιμο για τυπογραφείο,
ντρουουουν το τηλέφωνο του Καραπαναγιώτη. Το σηκώνει ο αρχισυντάκτης
γιατί η ώρα ήταν περασμένη και η αγαπημένη μας Ευγενία, η γραμματέας
του, είχε τελειώσει τη βάρδια της. (Αν ακούει η Ευγενία, φιλάκια.)
Λοιπόν, τι λέγαμε; Α, ναι. Ότι ο Λέων Καραπαναγιώτης
έμενε μέχρι αργά τη νύχτα στην εφημερίδα την ώρα που οι σημερινοί
διευθυντές, κάπου στο Κολωνάκι ή στα Βόρεια προάστια, έχουν ήδη περάσει
στο τρίτο ντρινκ με τις θλιβερές «επαφές» τους. Ας είναι…
Καλά το μαντέψατε. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής
γραμμής ήταν:
O Ανδρέας Παπανδρέου, ατός του.
Καλούσε τον Καραπαναγιώτη
για να τακτοποιήσει την παρεξήγηση και να κουκουλώσει το γεγονός.
Από το
βάθος του γραφείου του ο Λέων Καραπαναγιώτης φωνάζει βροντερά για να
τον ακούσει κι ο Αντρέας: Πες του ότι δεν είμαι εδώ.
Κι αν σας τα λέω, σας τα λέω για να καταλάβετε για
ποιο λόγο πέφτουν σήμερα οι κυκλοφορίες των εφημερίδων και από πού κι ως
πού τα ΜΜΕ στέκονται πλέον κλαρίνο μπροστά σε βουλευτίνες περιφέρειας
και ανθυποπερσόνες του Μεγάρου Μαξίμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου