Ευτυχώς στον διάλογο για την αναβάθμιση της
εκπαίδευσης παρενέβη ο κ. Σεβαστάκης για να αποκαταστήσει την αλήθεια.
Και το εννοώ. Καθηγητής στο Πολυτεχνείο ο βουλευτής της Σάμου είπε πως η
αύξηση του ΦΠΑ στα ιδιωτικά ιδρύματα δεν θα επηρεάσει την κυβέρνηση,
διότι δεν αφορά τους ψηφοφόρους της.
Η αλήθεια δεν βρίσκεται στο ότι δεν αφορά τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ξέρω τουλάχιστον δύο στο άμεσο περιβάλλον μου που τους αφορά.
Η αλήθεια έγκειται στον ωμό κυνισμό της ομολογίας ότι ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση δεν επεβλήθη για να αποφέρει οικονομικά οφέλη, τα οποία όπως ομολόγησε ο κ. Φίλης είναι μάλλον αμελητέα, αλλά για να υπηρετήσει την καθεστωτική νοοτροπία η οποία μέρα με την ημέρα επιχειρεί να αλώσει όλο και περισσότερους τομείς της δημόσιας ζωής.
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Το οικονομικό βάρος που προστίθεται σε όσα ήδη βαραίνουν τις μεσαίες τάξεις, ή ο περιορισμός της ελευθερίας επιλογής, διά του προστίμου που επιβάλλεται;
Και καλά ο κ. Φίλης. Οπως μου έλεγε χθες φίλος που γνωρίζει το υπουργείο Παιδείας, η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζει ο κάθε υπουργός είναι τέτοια ώστε, ασχέτως αν είναι ευφυής ή όχι, ικανός ή όχι, και χωρίς να έχουν σχέση οι πολιτικές του πεποιθήσεις, αργά ή γρήγορα τον καταπίνει ο οίστρος του χάους και λέει ανοησίες. Η μέση εκπαίδευση, η οποία επί δεκαετίες χρησιμοποιήθηκε ως βιομηχανία διορισμών, βρίσκεται στο έλεος του βαθέος κράτους. Ακούς τον κ. Κοτσιφάκη της ΟΛΜΕ να μιλάει για τον Σε-μ-πτέβριο και σκέφτεσαι ότι αν έχεις την οικονομική δυνατότητα με καμία κυβέρνηση, στην κυριολεξία, δεν θα αφήσεις το παιδί σου να πέσει στα χέρια όσων τον εξέλεξαν για συνδικαλιστικό τους εκπρόσωπο.
Ο κ. Φίλης, άνθρωπος ευφυής όπως είναι, αντελήφθη πολύ γρήγορα ότι είναι αδύνατον ο τυραννόσαυρος της δημόσιας εκπαίδευσης να γίνει αντιλόπη. Θα συνεχίσει να εξουδετερώνει τη νοημοσύνη και τις ικανότητες των Ελληνοπαίδων ώς την ημέρα που κάποια μεγάλη καταστροφή θα τον αφανίσει. Οι νεκροί οργανισμοί ούτε μεταβολίζουν ούτε μεταμορφώνονται. Η δημόσια εκπαίδευση είναι κλινικά νεκρή. Αν ακόμη αναπνέει, αυτό το οφείλει στον πατριωτισμό όσων διδασκόντων παλεύουν με τους συναδέλφους τους, με τα άθλια βιβλία και με τη λάσπη της διοίκησης.
Γνωρίζοντας λοιπόν πως τίποτε δεν μπορεί να μεταρρυθμίσει επί τα βελτίω –την αριστεία την αναθεμάτισε ο προκάτοχός του εξάλλου– προκειμένου να ικανοποιήσει τις προσδοκίες της εκλογικής του πελατείας περιόρισε την ελευθερία της επιλογής.
Μπορεί ο «Φουπουά» να μην είναι δική του ιδέα, είναι πάντως καθαρά ελληνική, όμως ο ίδιος πιστώνεται τη νοοτροπία του «αν θέλουν να πάνε σε ιδιωτικό ας το πληρώσουν». Παραδοχή ότι το δημόσιο μειονεκτεί. Κολακεία του φθόνου που παράγεται από το αίσθημα της μειονεξίας όσων δεν μπορούν να το αποφύγουν.
«Ιππον μεν ορώ, ιππότητα δε ουχ ορώ», φέρεται ειπών ο Αντισθένης, ιδρυτής της σχολής των Κυνικών και μέλος της σωκρατικής ομήγυρης. Εκσυγχρονίζοντας τη σκέψη του θα μπορούσαμε να πούμε πως οι σύγχρονοι κυνικοί, προκειμένου να εξαφανίσουν τον ίππο, προβάλλουν την ιππότητα, κοινώς τις ιδεοληψίες τους. Μην ξεχνάμε ότι η πονηρία είναι ελληνική αρετή ήδη από τον καιρό του Ομήρου.
Η αλήθεια δεν βρίσκεται στο ότι δεν αφορά τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ξέρω τουλάχιστον δύο στο άμεσο περιβάλλον μου που τους αφορά.
Η αλήθεια έγκειται στον ωμό κυνισμό της ομολογίας ότι ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση δεν επεβλήθη για να αποφέρει οικονομικά οφέλη, τα οποία όπως ομολόγησε ο κ. Φίλης είναι μάλλον αμελητέα, αλλά για να υπηρετήσει την καθεστωτική νοοτροπία η οποία μέρα με την ημέρα επιχειρεί να αλώσει όλο και περισσότερους τομείς της δημόσιας ζωής.
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Το οικονομικό βάρος που προστίθεται σε όσα ήδη βαραίνουν τις μεσαίες τάξεις, ή ο περιορισμός της ελευθερίας επιλογής, διά του προστίμου που επιβάλλεται;
Και καλά ο κ. Φίλης. Οπως μου έλεγε χθες φίλος που γνωρίζει το υπουργείο Παιδείας, η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζει ο κάθε υπουργός είναι τέτοια ώστε, ασχέτως αν είναι ευφυής ή όχι, ικανός ή όχι, και χωρίς να έχουν σχέση οι πολιτικές του πεποιθήσεις, αργά ή γρήγορα τον καταπίνει ο οίστρος του χάους και λέει ανοησίες. Η μέση εκπαίδευση, η οποία επί δεκαετίες χρησιμοποιήθηκε ως βιομηχανία διορισμών, βρίσκεται στο έλεος του βαθέος κράτους. Ακούς τον κ. Κοτσιφάκη της ΟΛΜΕ να μιλάει για τον Σε-μ-πτέβριο και σκέφτεσαι ότι αν έχεις την οικονομική δυνατότητα με καμία κυβέρνηση, στην κυριολεξία, δεν θα αφήσεις το παιδί σου να πέσει στα χέρια όσων τον εξέλεξαν για συνδικαλιστικό τους εκπρόσωπο.
Ο κ. Φίλης, άνθρωπος ευφυής όπως είναι, αντελήφθη πολύ γρήγορα ότι είναι αδύνατον ο τυραννόσαυρος της δημόσιας εκπαίδευσης να γίνει αντιλόπη. Θα συνεχίσει να εξουδετερώνει τη νοημοσύνη και τις ικανότητες των Ελληνοπαίδων ώς την ημέρα που κάποια μεγάλη καταστροφή θα τον αφανίσει. Οι νεκροί οργανισμοί ούτε μεταβολίζουν ούτε μεταμορφώνονται. Η δημόσια εκπαίδευση είναι κλινικά νεκρή. Αν ακόμη αναπνέει, αυτό το οφείλει στον πατριωτισμό όσων διδασκόντων παλεύουν με τους συναδέλφους τους, με τα άθλια βιβλία και με τη λάσπη της διοίκησης.
Γνωρίζοντας λοιπόν πως τίποτε δεν μπορεί να μεταρρυθμίσει επί τα βελτίω –την αριστεία την αναθεμάτισε ο προκάτοχός του εξάλλου– προκειμένου να ικανοποιήσει τις προσδοκίες της εκλογικής του πελατείας περιόρισε την ελευθερία της επιλογής.
Μπορεί ο «Φουπουά» να μην είναι δική του ιδέα, είναι πάντως καθαρά ελληνική, όμως ο ίδιος πιστώνεται τη νοοτροπία του «αν θέλουν να πάνε σε ιδιωτικό ας το πληρώσουν». Παραδοχή ότι το δημόσιο μειονεκτεί. Κολακεία του φθόνου που παράγεται από το αίσθημα της μειονεξίας όσων δεν μπορούν να το αποφύγουν.
«Ιππον μεν ορώ, ιππότητα δε ουχ ορώ», φέρεται ειπών ο Αντισθένης, ιδρυτής της σχολής των Κυνικών και μέλος της σωκρατικής ομήγυρης. Εκσυγχρονίζοντας τη σκέψη του θα μπορούσαμε να πούμε πως οι σύγχρονοι κυνικοί, προκειμένου να εξαφανίσουν τον ίππο, προβάλλουν την ιππότητα, κοινώς τις ιδεοληψίες τους. Μην ξεχνάμε ότι η πονηρία είναι ελληνική αρετή ήδη από τον καιρό του Ομήρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου