ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μικρές ιστορίες για γάτες με πέταλα

Του ΣΑΚΕΛΛΑΡΗ ΣΚΟΥΜΠΟΥΡΔΗ

Ως τώρα τζάμπα μιλάγαμε για τα αμαρτήματα του Αλεξάκη της καρδιάς μας, αφού ο οχλοπολτός τον θέλει διαχειριστή, δεν πα-να-χτυπιόμαστε-εμείς, που ζούμε ανάμεσά τους…  

Εσχάτως, όμως, όπως είχαμε προειδοποιήσει, ήρθε η ώρα να πονέσει το πορτοφόλι. ΤΟ καθεστώς ξεφουρνίζει ιστορίες δι’ αγρίους και ο οχλοπολτός αρχίζει να θυμώνει.

Θρυλείται επίσης ότι αλλάζει άρδην και η ανοχή των βαρομέτρων. Οι ταξιτζήδες ψιλοδυσανασχετούν και αλλάζουν το τροπάριο. Από «γιατί, χειρότεροι δεν ήταν οι Σαμαροβενιζέλοι;» (αφού τελικά ΔΕΝ ήταν), σταδιακά μεταστρέφεται σε «δυστυχώς την πατήσαμε, μας εξαπάτησαν, τώρα είναι αργά!»…

Γάτες με πέταλα: Αλεξάκης και οπαδοί

Δύο αναφορές έσκασαν τελευταία και προκαλούν διεθνές σούσουρο. 

Ένα ωριαίο τηλεοπτικό ντοκυμανταίρ («Ελλάδα, η επόμενη μέρα» (γαλλόφωνο, ολόκληρο εδώ) του έγκυρα ελληνολογούντος Ζαν Κατρμέρ (Liberation) για το ARTE-TV. 

Και μια ενδελεχής έρευνα «Οι τρεις μέρες που έσωσαν το Ευρώ» του Ίαν Τραίυνορ στον Guardian.

Από το πρώτοπροκύπτουν πολλά (υποτιτλισμένη σταχυολόγηση) που θα κάνουν τον Αλεξάκη της καρδιάς μας και τους οπαδούς του να ντρέπονται. Ενδεικτικά:

Γιουνκέρ: «…ποτέ δεν κατάλαβα αυτή τη στρατηγική… …ο Τσίπρας εξαπάτησε τους Έλληνες, πηγαίνοντας χωρίς σχέδιο μέρα τη μέρα»… …«Une reelle performance!» (εξηγεί ειρωνικά πώς μας πούλησε το χειρότερο μνημόνιο για καλύτερο)…

(Κορυφαίος) Moscovici: «Είπα του Βαρουφάκη, ωραία τα λες, άμα ήμασταν σε κάνα αριστερό συνέδριο, θα καπνίζαμε και θα τα βρίσκαμε. Αλλά, κοίτα τον Σώυμπλε απέναντι: Δεν είναι αριστερός, δεν καπνίζει και δεν τσιμπάει σε τέτοια κολπάκια».

Για τον Σώυμπλε που συμφωνεί ότι οι Έλληνες είναι μεγάλος λαός, αλλά η Ελλάδα δεν είναι κράτος, τα είδαμε προχτές εδώ.

Από την έρευνα στον Guardian, απολαύστε ελεύθερα, μαθαίνοντας ανατριχιαστικά πόσο ευεργετηθήκαμε από το Δημοψήφισμα. Και πώς, κοντολογίς, από την πολλή διαπραγμάτευση, μάτωσε το χέρι του Αλεξάκη και σε εφτά μήνες καταστράφηκε η χώρα…

Συμπέρασμα; 

Τρώμε από παντού χλεύη και ειρωνεία, ενώ νομίζαμε ότι ο Αλεξάκης μας οδηγεί σε ακσιοπρέπεια και υπερηφάνεια… Και στο δια ταύτα, κάθε ώρα «διαπραγμάτευσης» χανόταν και λίγη πατρίδα…

Και λέγαμε στον Κατρμέρ: «αν είναι να έρθει λιτότητα, τότε εμπιστευόμαστε μόνο Τσίπρα» (αν είναι να κολαστώ, θέλω μόνο μαζί σου, έλεγε κάποτε η Σοφία Βώσσου)… 

Τώρα, όμως, που καταλάβαμε ότι βλακωδώς ξανάφερε χειρότερη λιτότητα ο αρχιδιαπραγματευταράς Αλεξάκης, ακόμα επιμένουμε;

Πάντως, δεν είναι πεταλόγατος, γάταρος είναι ο Αλεξάκης: 

Ηξερε την ασχετίλα του, απλώς ήθελε μόνο την καρέκλα. Και πέτυχε στο ακέραιο τον Στόχο, τώρα μένει και να τον διασώσει… 

 Πραγματικές γάτες με πέταλα, είναι οι ηρωικοί ψηφοφόροι του, που αντιμνημονιακοί κοιμόντουσαν και μνημονιακοί ξυπνάγανε. 

Άραγε, προσφέρονται να του δώσουν μακροημέρευση;…