ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Με ανοιχτά πόδια και μυαλά κλειστά

Toυ ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Ηταν ίσως ένας αντιμιλιταριστικός υπαινιγμός κατευθείαν από το «Φλοράλ». H τρικολόρ κι η γαλανόλευκη κυμάτιζαν, η μπάντα παιάνιζε τη Μασσαλιώτιδα και τον Υμνον εις την Ελευθερίαν, το άγημα των Ευζώνων στο «παρουσιάστε», σούζα ο Ολάντ, η ψευτοδεξιά ορντινάντσα του ΣΥΡΙΖΑ κι οι υπασπίστριες αλλά ο Αλέξης ραχατλίδικα, με τα πόδια ανοιχτά και τα χέρια μπροστά σε ό,τι πολυτιμότερο έχει κι ένας αριστερός άνδρας.  

Σαν αμυντικός του βάζελου σε εκτέλεση φάουλ στη μεγάλη περιοχή. 

Αλλά μην έχετε μεγάλες απαιτήσεις από πρώην ναύτες επιτελείων, με ειδικότητα χειριστή στιλού Bic. Εχει ανοιχτά πόδια αλλά μυαλά ερμητικά κλειστά, όπως εν γένει σχεδόν σύμπασα η κρεμ ντε λα κρεμ της ελληνικής προοδευτικιάς αποτέτοιας.


Ενα γκροτέσκο σύστημα μίσους εκπροσωπεί. Γκροτέσκο, με τέτοιες εμβληματικές απρέπειες σε παγκόσμια θέα αλλά οπωσδήποτε μίσους στο εσωτερικό, που παίζει με τον κοινωνικό φθόνο και την «ταξική πάλη». Τρανή απόδειξη το ιδεοληπτικό τους ξεβράκωμα στο θέμα του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Οι δηλώσεις του αρνητή της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και του Πόντου, του Φίλη, που καμώνεται τον υπουργό της Διά Βίου Αποκολοκύνθωσης, για «πενταροδεκάρες» και κόστος που πρέπει να πληρώσουν όσοι επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση, όσα εξέμεσε ο Σεβαστάκης, που καμώνεται τον «διανοούμενο», ότι δεν αφορά τους δικούς τους ψηφοφόρους το μέτρο, μεταφράζονται απλά στο εξής: «Δεν μας ψηφίζετε και θα σας ξεσκίσουμε».
 

Πιο μισαλλόδοξη και διχαστική πολιτική, βασισμένη στον ψόφο για την κατσίκα του γείτονα, θα μπορούσε να υπάρξει; 

Είναι όμως πιστή στο αρχετυπικό know how της ανά τον κόσμο Αριστεράς, που βλέπει την κοινωνία ως πεδίο πολέμου, όπου πρέπει οι από κάτω να φάνε τους από πάνω.  

Βέβαια ο Σεβαστάκης, μετά την κατακραυγή, θεωρώντας μας όλους χαχόλους και ηλίθιους, προσπάθησε να τα μαζέψει μιλώντας για παρερμηνεία. Αυτό ακριβώς είπε, μόνο μια ερμηνεία είχε, αυτή τη γελοία χαζομπολσεβίκικη.

Κι εξηγούμαι: 

Πήγα στο 6ο Δημοτικό Σχολείο, στο Γυμνάσιο Αρρένων και στο 1ο Λύκειο Κορυδαλλού. Και σπούδασα σε δημόσιο πανεπιστήμιο, στο Αριστοτέλειο, σε μια από τις ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας με ωραίους ανθρώπους. Ουδεμία σχέση με ιδιωτικά σχολεία. 

Ξέρω όμως ότι πολλοί απλοί άνθρωποι, μικρού ή μεσαίου εισοδήματος, κάνουν το σκατό τους παξιμάδι, στερούνται τα πάντα για να στείλουν το παιδί τους σε ιδιωτικό σχολείο. 

Για να μην τρώνε στη μάπα καταλήψεις κι απεργίες, για να έχουν καλύτερη διδαχή ξένων γλωσσών, πιο πειθαρχημένο περιβάλλον για τα παιδιά κι αξιολόγηση προσόντων για τους διδάσκοντες.

Πέρα όμως από αυτούς δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια με παιδιά κατεξοχήν στα δημόσια σχολεία, που να μην ξοδεύει πολλά σε φροντιστήρια, ιδίως κατά τις τελευταίες τάξεις για την προετοιμασία για τις εισαγωγικές για το πανεπιστήμιο. Εργάτες, αγρότες, ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες θυσιάζουν τα πάντα για να πληρώνουν φροντιστήρια ή ιδιαίτερα.  

Το μέτρο λοιπόν πλήττει κατεξοχήν κάθε λαϊκή οικογένεια κι όχι μόνο τους γονείς που επιλέγουν κυριλέ ιδιωτικά σχολεία. Δεν έχει καν την ηλίθια και διχαστική ταξικότητα εις βάρος των «εχόντων», που υπαινίσσονται οι κυνικοί κομισάριοι του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πλήττει τους πάντες και ιδίως τους «από κάτω».  

Για τη δε αφασική ψευτοδεξιά ορντινάντσα τους το ζήτημα απλά δεν υπάρχει. Μόκο, καρέκλα και ελικοπτεράτες τσάρκες με μπουφανάκια και τζάμπα «πουλάδες».