Το Σάββατο, στην προσγείωσή μου στο αεροδρόμιο του Μονάχου, μου συνέβη εκείνο που μου είχε συμβεί και πριν 15 μέρες στο Βέλγιο: έλεγχος διαβατηρίων.
Πριν από 15 μέρες είχα διαμαρτυρηθεί, τώρα δεν είπα τίποτα. Ζω σε μια χώρα που δεν εφαρμόζει το Σέγκεν και ταξιδεύω σε μια χώρα (Γερμανία) που επίσης δεν εφαρμόζει το Σέγκεν.
Την Κυριακή το βράδυ, είδα στον σταθμό του Μονάχου τι σημαίνει αυτό. Άνθρωποι που ήταν πριν από 10 μέρες στη Λέσβο χωρίς να μιλούν τη γλώσσα και μάλλον χωρίς να έχουν χρήματα, ζητούσαν κάπου να μείνουν - η θερμοκρασία ήταν 8 βαθμοί.
Την ίδια ώρα στις Βρυξέλλες η κ. Μέρκελ προσπαθούσε με τον πρόεδρο της ΕΕ να βάλει ένα πλαίσιο διαχείρισης αυτών των ροών. Όμως όταν το κάνεις αυτό πρέπει να αποφασίσεις κατ’ αρχήν αν μπορείς να το πληρώσεις. Η ίδια η Γερμανίδα καγκελλάριος είχε πριν από δύο εβδομαδες εκμυστηρευθεί ότι χρήματα για κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν. Έτσι, ό,τι γίνεται, γίνεται πολύ αργά και δεν επαρκεί. Αυτές είναι οι δικές τους ευθύνες.
Και οι δικές μας;
Στην Ελλάδα σύμφωνα με τη στατιστική μπήκαν ως τις 21 Οκτωβρίου από την αρχή του χρόνου 479.047 πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες από τα νησιά και 2.424 από τον ‘Εβρο.
Βγήκαν 434.318 προς την ΠΓΔΜ.
Οι υπόλοιποι τι έγιναν;
Διότι στη χώρα δεν προστέθηκαν 45.000 πρόσφυγες και παράτυποι μετανάστες (το ίδιο συμβαίνει και με τα Σκόπια όπου μπήκαν 434.318 και βγήκαν προς Σερβία 280.729).
Όταν δεν ξέρουμε πόσοι μπαίνουν στην Ευρώπη πώς θα αποφασίσουμε πώς θα μοιρασθούν;
Η κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει μπλεγμένη στην εθνικολαϊκιστική ρητορεία να μην κάνει το πιο απλό για το συμφέρον της και το συμφέρον της χώρας:
Να εκχωρήσει όλη την ευθύνη της καταγραφής και της αστυνόμευσης των συνόρων στην ΕΕ κατά τη συνταγή «Δεν τα καταφέρνουμε. Παρακαλώ αναλάβετε εσείς!»
Μόνο ετσι θα μπορέσει πραγματικά και πολιτικά αποτελεσματικά να δείξει πόσο διαφέρουν συνταγές που «μαγειρεύονται» στις Βρυξέλλες από την πραγματικότητα του πεδίου.
Πρέπει να βιαστεί, δεν της έχει μείνει πολύς καιρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου