Τα ερωτηματικά στον τίτλο τα βάζω γιατί θέλω ακόμη να πιστεύω πως
δεν είναι.
Ο Κ. Σημίτης πριν από αρκετά χρόνια το είπε αποφατικά, χωρίς
ερωτηματικά. Οπως και να το κάνουμε, μάλλον κάτι παραπάνω από εμάς
ήξερε. Για την Ελλάδα εννοώ. Για το πολιτισμικό και δημοκρατικό έλλειμμα
μίας χώρας που έμαθε να ζει με τη μαγκιά, τα «ψεύτικα τα λόγια τα
μεγάλα», το «είσαι ό,τι δηλώσεις», το «δώσε και μένα μπάρμπα». Είναι,
πάλι, η Ελλάδα αυτή που απαθανάτισε ο μεγάλος Μποστ, η ρακένδυτη Μάνα
της «Ανεργίτσας» και του «Πειναλέοντα»;;; Οποιος έζησε τις 10ετίες του
'50 και του '60, αυτό βλέπει να έρχεται.
Ακούγοντας προχθές στο
ραδιόφωνο τον πρωθυπουργό στο Υπουργικό Συμβούλιο έκανα νοερά τον γύρο
του τραπεζιού και έβλεπα τα πρόσωπα. Οι άνθρωποι που καλούνται να κάνουν
το θαύμα της αποτροπής της απόλυτης φτωχοποίησης μίας ολόκληρης
χώρας-μέλους της Ευρωζώνης. Τους έβλεπα έναν έναν, γνωρίζοντας, αρκετά
καλά νομίζω, το μέγεθος του προβλήματος που αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι
δημιούργησαν στους ελάχιστους μήνες που «κυβέρνησαν».
Προσπαθούσα να
αντιληφθώ τους λόγους για τους οποίους θα μπορούσε τώρα να γίνει το
αντίθετο. Δεν βρήκα ούτε έναν.
Ο πρωθυπουργός θέλει να μας πείσει
ότι είναι κάτι διαφορετικό, κάτι ανώτερο από τον μέσο όρο του κόμματός
του.
Τίποτα δεν συνηγορεί σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτός τους επέλεξε
έναν έναν, μία μία. Και τον κ. Πάνο Καμμένο, και τον κ. Δ. Καμμένο και
τον κ. Μπαλτά και τον κ. Σταθάκη που διερωτάται κανείς πού ήταν τους
πρώτους επτά μήνες, και τον κ. Τσακαλώτο, «αγνώστων λοιπών στοιχείων».
Στο ερώτημα «ποια είναι η Ελλάδα», φοβάμαι την απάντησή τους. Το όραμα
του κ. Φίλη για την Παιδεία, του κ. Σπίρτζη με τον Αρη Βελουχιώτη στο
γραφείο του, για τη Δημοκρατία, του κ. Σκουρλέτη για τη Βιομηχανική
Ανάπτυξη, του κ. Μπαλτά για τον Πολιτισμό, αλλά και τις απόψεις της
κυρίας Φωτίου για οτιδήποτε.
Φοβάμαι τις απαντήσεις που θα πάρει
ένας λαός που επιμένει να βάζει λάθος ερωτήματα. Δεν θυμάμαι ποτέ να
ρωτήσαμε:
Tι είδους χώρα είμαστε και τι χώρα θέλουμε να είμαστε.
Ισως
φοβόμαστε τις απαντήσεις, ίσως ισχύει το «εικόνα σου είμαι Ελλάδα και
σου μοιάζω». Ισως ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε τον καθρέφτη, ακόμη και αν
τρέμουμε στη σκέψη. Μόνο εμείς θα δώσουμε την αληθινή απάντηση στην
ερώτηση του τίτλου, ακόμη και αν δεν μας αρέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου