Toυ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ
Παρά
το ότι είναι μαύρα μεσάνυχτα, η φύση, μη υπακούουσα στο προπολεμικό
άσμα του Αττίκ, υποδέχεται την έλευση της νέας κυβέρνησης τσίπρα κατά
την φθινοπωρινή ισημερία του Σεπτεμβρίου του 2015 όχι με εφησυχασμό,
αλλά με ανεμοστρόβιλους, καταιγίδες και καταστροφές, όπως άλλωστε έπραξε
και κατά την προηγούμενη, χειμωνιάτικη, ανάδυση του τσίπρα στην εξουσία
(στις 25 Ιανουαρίου 2015) κατά την οποία ένα ολόκληρο ιστορικό γεφύρι
(της Πλάκας) παρασύρθηκε από την οργή των ποταμίσιων υδάτων της φύσεως,
ως προειδοποίηση για την τύχη που θα είχε το εξαγγελθέν τότε από τον
(τ)σύ(π)ριζα «πρόγραμμα-γέφυρα» (κατ’ αναλογία με τις συναφείς
εξαγγελίες των μαυρογιαλούρων του παρελθόντος:« και γεφύρια θα σας
κάνουμε, και ποτάμια θα σας φέρουμε»).
Εν τω μεταξύ, στην θεατρική μας «κωμικογραφική» σκηνή, το «ποτάμι»
στέρεψε, ο τροχός γύρισε κι ο «λεβέντης» πραγματευτής γά...νωσε τα
μπακίρια του στην πλατεία του κυνοβουλευτικού μας «γαλατικού χωριού».
Ο
ευτραφής «οβελίξ», κολλητός του «αστερίξ», αν και «καμμένος», χόρεψε τον
χορό της φωτιάς γύρω του, καθώς γύρω-γύρω και τριγύρω η αφροασιανή
φουσκοθαλασσιά τούς αποθέωνε καταπίνοντάς τους, τη στιγμή που ο πυλώνας
της συντήρησης τυλίγονταν στην μούχλα του, την οποία προφανώς θεωρεί
ιαματική (καθότι εξ αυτής παράγεται η πενικιλλίνη), με τους οπαδούς της
να λικνίζονται στην κουνιστή πολυθρόνα τους περιμένοντας την καλή ζαριά
(στο τάβλι και στη ζωή, το ίδιο περιμένει και η «άλλη» Ζωή).
Ο λαός των κελτών (των κελήτων και παρακλήτων) ουρλιάζει ρυθμικά με
παλαμάκια στον «ατσιπρίξ»: «εσύ ξανά, εσύ ξανά», κάτι που το εκλαμβάνει
ως «ώ-σανά, ώ-σανά», όπως κι εκείνος ο ατυχής τενόρος που του το φώναζε
ρυθμικά η πλατεία και που μόλις αρνήθηκε ευγενικά να ξανατραγουδήσει την
δημοφιλή άρια «φτερό στον άνεμο» για τρίτη φορά, δέχθηκε την επίθεση
του φιλόμουσου πλήθους που του επετέθη κραυγάζοντας: «πού θα πας κερατά;
εδώ, θα το λες μέχρι να το μάθεις»...
«Είναι μεσάνυχτα» κι η Ελλάδα σιγο-«συρίζει» τον παλιό καλό σκοπό
προτρέποντας την φύση να ησυχάσει. Όμως και το φίδι «συρίζει»:
Σέρνεται
κατά γης και «συρίζει». Φίδι στον κόρφο μας. Φίδι που μας έφαγε... αν
δεν προλάβει να το εξοντώσει ο Μεγαλέξαντρος στο «σήμερον νέον έργον: ο
Μεγαλέξαντρος και ο καταραμένος όφις».
Αλέξη ακούς; Ή μήπως δεν είσαι
Μέγας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου