Χριστούγεννα 1999 και ο Γεράσιμος Αρσένης
ψαλιδίζει τη μεταρρύθμισή του, οι επιπτώσεις της οποίας προκάλεσαν
πανικό στην κυβέρνηση: το 30% των μαθητών της Β΄ Λυκείου έμειναν
μετεξεταστέοι - η χαρά των φροντιστηρίων. Εμεινε στην ιστορία ως ο
υπουργός Παιδείας αποτυχημένων μεταρρυθμίσεων σε δευτεροβάθμια και
τριτοβάθμια. Επί των ημερών του άρχισε η σωρηδόν ίδρυση ΑΕΙ/ΤΕΙ σε κάθε
πόλη και χωριό.
•Ενα φθινοπωρινό απόγευμα του 2001 ο υπουργός Πέτρος Ευθυμίου συναντήθηκε με τους εκπροσώπους της Αμαλιάδας και θέμα την ίδρυση ΤΕΙ στην πόλη. Ωστόσο, η είδηση θα ήταν να μη γίνει δεκτό το αίτημα. Λεφτά υπήρχαν και ο κ. Ευθυμίου δεν επιθυμούσε να διαφοροποιηθεί από τις μικροκομματικές πρακτικές του προκατόχου του.
•Το 2004 η Μαριέττα Γιαννάκου αποφασίζει να σταματήσει την κατάντια να εισέρχονται σε ΑΕΙ/ΤΕΙ υποψήφιοι με 2, 3, 4. Ορισε βάση εισαγωγής το 10 και προχώρησε ένα νέο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ. Βέβαια, πάνω από όλα, η κ. Γιαννάκου δίδαξε πολιτικό ήθος με την απόφαση να μην αποσύρει το βιβλίο της Ιστορίας της Μαρίας Ρεπούση, πάρα τον «συνωστισμό» των οξύτατων αντιδράσεων. Επέμενε η Ακαδημία να έχει τον τελευταίο λόγο σε ένα επιστημονικό θέμα που δίχασε. Το «πλήρωσε» στις επόμενες εκλογές, καθώς ο λαϊκισμός είναι διάχυτος στην πολιτική σκηνή.
•Μετά τις εκλογές του 2007, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης εγκαθίσταται στο υπουργικό γραφείο. Παρά την καλή διαχείριση των υποθέσεων, το ότι λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008, διασκέδαζε σε νυχτερινό κέντρο και την επόμενη ημέρα παρακολούθησε αγώνα ποδοσφαίρου, στιγμάτισαν τη μονοετή, τελικά, θητεία του.
•Αλλαγές με διάλογο σε tabula rasa ήταν οι πρώτες λέξεις του Αρη Σπηλιωτόπουλου μετά την ανάληψη του θώκου στις 9 Ιανουαρίου 2009, ύστερα από τις Δεκεμβριανές ταραχές. Tabula rasa ήταν και το έργο του στο υπουργείο.
•Οκτώβριο του 2009 η Αννα Διαμαντοπούλου αναλαμβάνει με σχέδια για μεταρρυθμίσεις. Πέτυχε πρωτοφανή συναίνεση -255 ψήφους στη Βουλή- στον νόμο που έφερε νέο αέρα στη διοίκηση των ΑΕΙ αλλά και οξείες αντιδράσεις εντός των ιδρυμάτων.
•Ιούνιο του 2013 ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος μίλησε για καταργήσεις και συγχωνεύσεις ΑΕΙ/ΤΕΙ, αλλά μάταια. Ονόμασε τα Τμήματα κατευθύνσεις και όλα... μέλι γάλα. Τα ίδια και χειρότερα με την εφαρμογή της διαθεσιμότητας στους υπαλλήλους των ΑΕΙ. Τέσσερις μήνες κλειστό το ΕΚΠΑ.
•Τον Ιανουάριο του 2015 ο Αριστείδης Μπαλτάς δήλωσε ότι η αριστεία είναι ρετσινιά. Η δήλωση παρεξηγήθηκε αλλά έμεινε στην ιστορία, όπως μένει στην ιστορία ότι για πρώτη φορά στα χρονικά 272 σχολεία στη χώρα δεν είχαν δάσκαλο για να λειτουργήσουν την ημέρα του αγιασμού της νέας σχολικής χρονιάς.
•Χθες, ο Νίκος Φίλης δήλωσε ότι
Θα φροντίσει να επανέλθει η ομαλότητα στα σχολεία.
Μακάρι, μακάρι!
Ας υποκλιθούμε στο μεγαλείο των πολιτικών που ανέλαβαν την τελευταία 15ετία «το πιο ζωτικό χαρτοφυλάκιο για το μέλλον μιας χώρας».
•Ενα φθινοπωρινό απόγευμα του 2001 ο υπουργός Πέτρος Ευθυμίου συναντήθηκε με τους εκπροσώπους της Αμαλιάδας και θέμα την ίδρυση ΤΕΙ στην πόλη. Ωστόσο, η είδηση θα ήταν να μη γίνει δεκτό το αίτημα. Λεφτά υπήρχαν και ο κ. Ευθυμίου δεν επιθυμούσε να διαφοροποιηθεί από τις μικροκομματικές πρακτικές του προκατόχου του.
•Το 2004 η Μαριέττα Γιαννάκου αποφασίζει να σταματήσει την κατάντια να εισέρχονται σε ΑΕΙ/ΤΕΙ υποψήφιοι με 2, 3, 4. Ορισε βάση εισαγωγής το 10 και προχώρησε ένα νέο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ. Βέβαια, πάνω από όλα, η κ. Γιαννάκου δίδαξε πολιτικό ήθος με την απόφαση να μην αποσύρει το βιβλίο της Ιστορίας της Μαρίας Ρεπούση, πάρα τον «συνωστισμό» των οξύτατων αντιδράσεων. Επέμενε η Ακαδημία να έχει τον τελευταίο λόγο σε ένα επιστημονικό θέμα που δίχασε. Το «πλήρωσε» στις επόμενες εκλογές, καθώς ο λαϊκισμός είναι διάχυτος στην πολιτική σκηνή.
•Μετά τις εκλογές του 2007, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης εγκαθίσταται στο υπουργικό γραφείο. Παρά την καλή διαχείριση των υποθέσεων, το ότι λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008, διασκέδαζε σε νυχτερινό κέντρο και την επόμενη ημέρα παρακολούθησε αγώνα ποδοσφαίρου, στιγμάτισαν τη μονοετή, τελικά, θητεία του.
•Αλλαγές με διάλογο σε tabula rasa ήταν οι πρώτες λέξεις του Αρη Σπηλιωτόπουλου μετά την ανάληψη του θώκου στις 9 Ιανουαρίου 2009, ύστερα από τις Δεκεμβριανές ταραχές. Tabula rasa ήταν και το έργο του στο υπουργείο.
•Οκτώβριο του 2009 η Αννα Διαμαντοπούλου αναλαμβάνει με σχέδια για μεταρρυθμίσεις. Πέτυχε πρωτοφανή συναίνεση -255 ψήφους στη Βουλή- στον νόμο που έφερε νέο αέρα στη διοίκηση των ΑΕΙ αλλά και οξείες αντιδράσεις εντός των ιδρυμάτων.
•Ιούνιο του 2013 ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος μίλησε για καταργήσεις και συγχωνεύσεις ΑΕΙ/ΤΕΙ, αλλά μάταια. Ονόμασε τα Τμήματα κατευθύνσεις και όλα... μέλι γάλα. Τα ίδια και χειρότερα με την εφαρμογή της διαθεσιμότητας στους υπαλλήλους των ΑΕΙ. Τέσσερις μήνες κλειστό το ΕΚΠΑ.
•Τον Ιανουάριο του 2015 ο Αριστείδης Μπαλτάς δήλωσε ότι η αριστεία είναι ρετσινιά. Η δήλωση παρεξηγήθηκε αλλά έμεινε στην ιστορία, όπως μένει στην ιστορία ότι για πρώτη φορά στα χρονικά 272 σχολεία στη χώρα δεν είχαν δάσκαλο για να λειτουργήσουν την ημέρα του αγιασμού της νέας σχολικής χρονιάς.
•Χθες, ο Νίκος Φίλης δήλωσε ότι
Θα φροντίσει να επανέλθει η ομαλότητα στα σχολεία.
Μακάρι, μακάρι!
Ας υποκλιθούμε στο μεγαλείο των πολιτικών που ανέλαβαν την τελευταία 15ετία «το πιο ζωτικό χαρτοφυλάκιο για το μέλλον μιας χώρας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου