Με όποια λόγια κι αν ειπωθεί το νέο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη νέα
προεκλογική περίοδο που ζούμε μέσα σε διάστημα οκτώ μηνών, η
πραγματικότητα είναι σκληρή.
Το κόμμα που επεδίωξε και πέτυχε μέσω της
διαδικασίας εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας πρόωρες εκλογές απέτυχε
χαρακτηριστικά σε όλους τους βασικούς στόχους που είχε πριν ένα χρόνο
και στη σύντομη περίοδο διακυβέρνησης δημιούργησε μια πολύ δυσκολότερη
«πραγματικότητα» για τη χώρα και τους πολίτες.
Απέτυχε να εφαρμόσει το περίφημο «κοστολογημένο» και «απολύτως
ρεαλιστικό» όπως έλεγε πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Απέτυχε να
διαπραγματευτεί καλύτερα, αποτελεσματικότερα και προς όφελος των
πολιτών. Με τους δανειστές. Αντίθετα, δημιούργησε τις χειρότερες δυνατές
συνθήκες υπό το βάρος των οποίων συρθήκαμε σε ένα τρίτο πρόγραμμα
διάσωσης με εξαιρετικά σκληρούς νέους όρους.
Απέτυχε να ασκήσει μια
αναπτυξιακή όπως υποσχόταν πολιτική που θα έδινε μεγαλύτερη ώθηση στην
ισχνή ανάπτυξη του 2014, αντίθετα ισοπέδωσε ό,τι είχε μείνει ζωντανό και
ενεργό στον ιδιωτικό τομέα με αποκορύφωμα την επιβολή των capital
controls και την ασφυξία όλων των επιχειρήσεων της χώρας.
Απέτυχε να δείξει το περίφημο «προοδευτικό» πρόσωπο της αριστεράς καθώς
σε βασικούς τομείς όπως στην Παιδεία αλλά και σε κρίσιμους χώρους
άσκησης εξουσίας όπως στη Βουλή, το πρόσωπο που πρόβαλε ήταν ό,τι
συντηρητικότερο, εξουσιομανές και ανεκδιήγητο έχουμε ζήσει
μεταπολιτευτικά τουλάχιστον.
Απέτυχε να δώσει στη χώρα αυτό που
χρειαζόταν πολιτικά περισσότερο από κάθε άλλο στοιχείο, την εθνική
ενότητα. Αντίθετα, επεδίωξε με κάθε τρόπο και κορύφωση το δημοψήφισμα, έναν
διχασμό που ξεκίνησε με την κρίση του 2010 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Απέτυχε να παραμείνει σαν κόμμα, σαν πολιτικός οργανισμός, ενιαίος και
να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με υπευθυνότητα μια που όταν ζητά
κανείς εντολή διακυβέρνησης και την παίρνει έχει αναλάβει και μια
βαρύτατη ευθύνη απέναντι στους πολίτες. Αντ’ αυτού μας οδηγεί σε νέες
εκλογές.
Ακούγοντας λοιπόν τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο προχθεσινό του διάγγελμα
και παρότι η εμπειρία από πολιτικούς που λένε «άλλα λόγια να
αγαπιόμαστε» είναι δυστυχώς μεγάλη, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω έναν
ειρωνικό καγχασμό ακούγοντας τον «απολογισμό» των επιτευγμάτων και τις
πρώτες υποσχέσεις για τη μελλοντική διακυβέρνηση με την ψήφο του λαού
στις 20 Σεπτεμβρίου. Οχι για κάποιον «πρωτοφανή» λόγο, αλλά ακριβώς το
αντίθετο:
Οτι μέσα σε οκτώ μήνες είδαμε ένα ακόμη τυπικό δείγμα Ελληνα
πολιτικού, τίποτα καλύτερο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου