Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ
Το ελληνικό κράτος θα ξέμενε προφανώς από
χρήματα στο τέλος του μήνα. Τα χρήματα δεν έφταναν ούτε για μισθούς και
συντάξεις ούτε και για να πληρωθεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο κ.
Τσίπρας θα ήταν ο πρωθυπουργός που θα κήρυσσε την εσωτερική και
εξωτερική χρεοκοπία της χώρας, ενώ οι τράπεζες θα ήταν κλειστές. Θα
επρόκειτο για μια μεγάλη καταστροφή.
Ολες οι χίμαιρες που κυνηγούσε αυτή η κυβέρνηση αποδείχθηκαν έωλες:
Κάποιοι παρασύρθηκαν από τις φαντασιώσεις τους, προφανώς επειδή δεν είχαν ποτέ διοικήσει ούτε καν ένα ΚΕΠ και δεν είχαν διαπραγματευθεί σοβαρά με διεθνείς οργανισμούς. Εκαναν ένα σχέδιο επί χάρτου και πίστεψαν ότι θα τους βγει. Δεν ήλθαν όμως τα χρήματα από τη Ρωσία ή από την Κίνα, η οικονομία περιήλθε σε ύφεση, οι πολίτες άρχισαν να μην πληρώνουν φόρους και δάνεια και το έδαφος βούλιαζε κάθε μέρα κάτω από τα πόδια τους. Κόστισαν ακριβά οι τέσσερις μήνες φροντιστήριο και, όπως πάντα, τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι πιο ευάλωτοι.
Ο κ. Τσίπρας έχει, όμως, πολλούς σκοπέλους να περάσει τώρα:
Δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση να ψηφιστεί από τη Βουλή το δρακόντειο πακέτο μέτρων χωρίς σοβαρές απώλειες.
Θα υποστεί όσα υπέστησαν οι έως τώρα «μνημονιακοί» πρωθυπουργοί.
Αυτοί, βεβαίως, που θα πρωτοστατήσουν στον λιθοβολισμό θα είναι όσοι πέταγαν πέτρες μαζί του όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης.
Ο πρωθυπουργός έχει μια ευκαιρία να γυρίσει πραγματικά το καράβι και να μη βουλιάξει εκεί που ναυάγησαν οι προηγούμενοι. Αν πάρει όλα αυτά τα μέτρα και ταυτόχρονα συνεχίσει το κρατικίστικο, λαϊκιστικό μοντέλο «ανάπτυξης» θα θαφτεί διπλά. Και δυσβάστακτο πολιτικό κόστος θα επωμισθεί λόγω των μέτρων αλλά και θα δει την ανεργία και την ύφεση να θερίζουν.
Την ώρα, λοιπόν, που θα πηδούν από το καράβι λιπόψυχοι και ακραίοι θα πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του:
Μπορεί να εξασφαλίσει νέες συμμαχίες και μία νέα πολιτική στην οικονομία. Κανείς δεν λέει ότι είναι μια εύκολη υπόθεση. Αλλά και τι θα είναι εύκολο για τον κ. Τσίπρα που τόσο βιάστηκε να γίνει πρωθυπουργός;
Ολες οι χίμαιρες που κυνηγούσε αυτή η κυβέρνηση αποδείχθηκαν έωλες:
Κάποιοι παρασύρθηκαν από τις φαντασιώσεις τους, προφανώς επειδή δεν είχαν ποτέ διοικήσει ούτε καν ένα ΚΕΠ και δεν είχαν διαπραγματευθεί σοβαρά με διεθνείς οργανισμούς. Εκαναν ένα σχέδιο επί χάρτου και πίστεψαν ότι θα τους βγει. Δεν ήλθαν όμως τα χρήματα από τη Ρωσία ή από την Κίνα, η οικονομία περιήλθε σε ύφεση, οι πολίτες άρχισαν να μην πληρώνουν φόρους και δάνεια και το έδαφος βούλιαζε κάθε μέρα κάτω από τα πόδια τους. Κόστισαν ακριβά οι τέσσερις μήνες φροντιστήριο και, όπως πάντα, τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι πιο ευάλωτοι.
Ο κ. Τσίπρας έχει, όμως, πολλούς σκοπέλους να περάσει τώρα:
Δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση να ψηφιστεί από τη Βουλή το δρακόντειο πακέτο μέτρων χωρίς σοβαρές απώλειες.
Θα υποστεί όσα υπέστησαν οι έως τώρα «μνημονιακοί» πρωθυπουργοί.
Αυτοί, βεβαίως, που θα πρωτοστατήσουν στον λιθοβολισμό θα είναι όσοι πέταγαν πέτρες μαζί του όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης.
Ο πρωθυπουργός έχει μια ευκαιρία να γυρίσει πραγματικά το καράβι και να μη βουλιάξει εκεί που ναυάγησαν οι προηγούμενοι. Αν πάρει όλα αυτά τα μέτρα και ταυτόχρονα συνεχίσει το κρατικίστικο, λαϊκιστικό μοντέλο «ανάπτυξης» θα θαφτεί διπλά. Και δυσβάστακτο πολιτικό κόστος θα επωμισθεί λόγω των μέτρων αλλά και θα δει την ανεργία και την ύφεση να θερίζουν.
Την ώρα, λοιπόν, που θα πηδούν από το καράβι λιπόψυχοι και ακραίοι θα πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του:
Μπορεί να εξασφαλίσει νέες συμμαχίες και μία νέα πολιτική στην οικονομία. Κανείς δεν λέει ότι είναι μια εύκολη υπόθεση. Αλλά και τι θα είναι εύκολο για τον κ. Τσίπρα που τόσο βιάστηκε να γίνει πρωθυπουργός;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου