ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Υπάρχει και η Ιστορία


Αισιοδοξώ για σήμερα. Και όχι αβάσιμα πιστεύω. Από τη στιγμή που η κλεψύδρα άδειασε, ισχύει πια το γνωστό πως «και τα ψέματα τελείωσαν». Για όλους. Και πρωτίστως για τον πρωθυπουργό. Ή θα τιμήσει την ψήφο του ελληνικού λαού και θα προστατεύσει τη χώρα από τα αχαρτογράφητα νερά της χρεοκοπίας ή θα συρθεί αμήχανος και φοβισμένος σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου η όποια επιλογή του θα διχάσει (ίσως και να διασπάσει) το κόμμα του. Βλέπετε, η δήλωση του Πρ. Παυλόπουλου ότι «δεν μένω Πρόεδρος Δημοκρατίας σε χώρα εκτός του ευρώ» αφαιρεί από ένα σημείο και μετά τη σκυτάλη των πρωτοβουλιών από τα χέρια του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
 
Αλλά όπως ήδη ανέφερα, αισιοδοξώ για σήμερα. Ακόμη και οι επιπολαιότητες (σε βαθμό ανοησίας) που χαρακτήρισαν την παρουσία του πρωθυπουργού στην Αγία Πετρούπολη δεν είναι ικανές να σκιάσουν την αισιοδοξία μου. Πιεσμένος και άπειρος είναι, δεν έχει ευτυχήσει και στην επιλογή των συμβούλων και συνεργατών του, αναπόφευκτες είναι οι γκέλες στις περιπτώσεις αυτές. Και δεν εννοώ τόσο την εκτοξευθείσα απειλή προς την Ευρώπη για ενδεχόμενη αναζήτηση νέων συμμαχιών (αυτό ούτε ο Πούτιν δεν το πήρε στα σοβαρά), αλλά τις ανιστόρητες επικολυρικές ανοησίες, με τις οποίες συνόδευσαν την απειλή οι λογογράφοι του.
 
Αυτά για τα πελάγη στα οποία ως ναυτικός λαός δεν διστάζουμε οι Ελληνες να ξανοιγόμαστε αναζητώντας νέα λιμάνια είναι καλά για μαθητική έκθεση των πρώτων τάξεων του γυμνασίου, αλλά για παραπάνω δεν κάνουν.  

Είναι, βλέπετε, κι αυτή η ρημάδα η Ιστορία που δεν γίνεται να την αγνοούμε επειδή έτσι μας βολεύει. Και η Ιστορία λέει πως κάθε φορά που ξανοιχτήκαμε μας ήρθε πολύ βαρύς, πραγματικά ασήκωτος, ο λογαριασμός που υποχρεωθήκαμε και πληρώσαμε:
 
Την πρώτη φορά ήταν όταν γυρίσαμε την πλάτη στον Βενιζέλο και στους συμμάχους μας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο κι από νικητές και τροπαιούχοι βρεθήκαμε υπαίτιοι μιας ανεπανάληπτης εθνικής καταστροφής
 
Και τη δεύτερη ήταν όταν προσβλέποντας σε νέα λιμάνια, που ούτως ή άλλως δεν μας έδιναν και άδεια ελλιμενισμού, βρεθήκαμε χαμένοι στην άβυσσο ενός Εμφυλίου. 
 
Γι' αυτό λέω. Καλό είναι να ανατρέχουμε και λίγο στην Ιστορία πριν ανοίξουμε το στόμα μας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου