TOYΡΚΙΑ - ΚΥΠΡΙΑΚΟ: Γεωγραφία και Ιστορία

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ

Το Κυπριακό είναι διαχρονικά το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα σύγκρουσης της Ιστορίας με τη Γεωγραφία, με τη σκληρή αυτή αλήθεια να επιβεβαιώνεται χωρίς προσχήματα και περιστροφές από την αντίδραση Ερντογάν στην εκλογική νίκη Ακιντζί στα Κατεχόμενα. 

Ο πρόεδρος της Τουρκίας, που στην αρχή της θητείας του ως πρωθυπουργού συγκρούστηκε με το καθεστώς Ντενκτάς που αποτελούσε συνιστώσα του κεμαλικού κατεστημένου - βαθέος κράτους, στήριξε τότε τις προσπάθειες των Τουρκοκυπρίων να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Σήμερα διαμηνύει με τον πιο ωμό τρόπο ότι η αλληλεγγύη προς τους Τουρκοκυπρίους είναι πρόσχημα και ότι αυτό που ενδιαφέρει την Αγκυρα είναι ο έλεγχος της γεωπολιτικής θέσης της Μεγαλονήσου στους περιφερειακούς συσχετισμούς. Στην ουσία ο Ερντογάν είπε ότι και να μην υπήρχαν Τουρκοκύπριοι, η Αγκυρα θα διεκδικούσε βέτο, αρνούμενη πλήρη κυριαρχία στην Κύπρο.

 

Πολύ εύστοχα η εφημερίδα «Zaman» σημειώνει ότι υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στη θέση για ισότιμη θέση των Τουρκοκυπρίων σε μια ενιαία Κύπρο και τη μεταχείριση των Κατεχομένων ως αποικίας από την Τουρκία.  

Ομως η στάση Ερντογάν είναι σε άμεση συνάρτηση και με εσωτερικές σκοπιμότητες:  

Λύση του Κυπριακού θα έδινε στους Τουρκοκυπρίους όχι μόνο τη δυνατότητα απεξάρτησης από την Αγκυρα αλλά και ένα θεσμικό πλαίσιο, ευρωπαϊκό και δημοκρατικό σε πλήρη αντίστιξη με το αυταρχικό προσωποπαγές καθεστώς που οικοδομεί ο πρόεδρος της Τουρκίας.

 

Ετσι, αν μετά το 2002 ο Ντενκτάς και τα κατοχικά στρατεύματα πρόβαλλαν σαν το πιο ανεξέλεγκτο στεγανό της παλαιάς τάξης πραγμάτων για τον Ερντογάν, σήμερα αν το «παιδί-πατρίδα» -για να χρησιμοποιήσουμε τη φρασεολογία του- ενηλικιωθεί, τότε κινδυνεύει να γίνει πρότυπο για τους πολίτες της «μητέρας πατρίδας», που διεκδικούν αυθεντικό εκδημοκρατισμό. 

 Εκ των πραγμάτων με το σημερινό στάτους κβο ο Ακιντζί είναι ελέγξιμος, ενώ τα περιθώρια ελιγμών του εντός μιας ενιαίας Κύπρου θα είναι πολλαπλάσια. 

Με τα παραπάνω δεδομένα η Αγκυρα από ρητορικά επειγόμενη για λύση θα είναι σίγουρα παράγοντας επιβράδυνσης στην αναζήτηση λύσης. 

Η ψήφος των Τουρκοκυπρίων ήταν μια διακήρυξη ανεξαρτησίας από την Αγκυρα σε μια στιγμή που τα δεδομένα αλλάζουν:

 Αν στη δεκαετία του '50 η λύση αναζητήθηκε στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της Δύσης και το 2004 στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, σήμερα ενταξιακή προοπτική της Αγκυρας στην ΕΕ είναι κλινικά νεκρή και την ίδια στιγμή έχει ραγίσει το γυαλί στη συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.