ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η αρρώστια του χρεοκοπημένου τσίρκου μας

Του Στέφανου Μάνου

Έχω προτείνει την κατάργηση της κρατικής επιχορήγησης των δήμων και την ταυτόχρονη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των υπόλοιπων φόρων στην ακίνητη περιουσία.

Οι δημότες θα πληρώνουν για τη λειτουργία του δικού τους δήμου. Λογικό σε όλες τις χώρες της Δύσης. Όχι όμως στην Ελλάδα. Ανήκουμε στη Δύση... στα χαρτιά.

Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, δεν υιοθετεί την πρόταση να οργανώσει το κράτος στα δυτικά πρότυπα.

Μολονότι θα απαλλασσόταν από το πολιτικό βαρίδι της ανερμάτιστης και άδικης φορολογίας της ακίνητης περιουσίας. Γιατί;

Διότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας πάσχει από "εξουσιολαγνεία".  Από ακόρεστη δίψα για εξουσία. Για τους Έλληνες πολιτικούς και ιδιαίτερα τους αριστερούς, οι χειραφετημένοι (οι δυτικοί) πολίτες είναι εφιάλτης. "Θα σου πω εγώ τι θα κάνεις και πως θα το κάνεις" κρύβεται πίσω από τις αποφάσεις και τις μη αποφάσεις  της κυβέρνησης. Δεν αντιλαμβάνονται οι ηλίθιοι ότι έτσι σκοτώνεται η πρωτοβουλία. Σκοτώνεται η πρόοδος. Διώχνονται από την Ελλάδα οι ικανότεροι.

Πάρτε μία-μία τις αποφάσεις των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ.  Όλες ακολουθούν τη συνταγή: 

 "Θα σου πω εγώ τι θα κάνεις και πως θα το κάνεις". Σοβιετικό καθεστώς. Η μεγέθυνση του κράτους και της κρατικής δαπάνης το αναπότρεπτο αποτέλεσμα. Συγκεντρωτισμός και αυταρχισμός ακολουθούν.

Η πολιτική εξουσία στο Δυτικό κόσμο είναι αποκεντρωμένη. Πολλά κέντρα εξουσίας. Πραγματικά όχι πλαστά. Προς τα εκεί πρέπει να κινηθούν όσοι μηρυκάζουν μεταρρυθμίσεις. Τη χειραφέτηση των πολιτών. Των Δήμων, των Πανεπιστημίων, των Επιχειρήσεων.  

Διασπορά εξουσίας, αλλά και ευθύνης.