ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το 70% των γραφικών

Toυ ΤΑΣΟΥ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ

Καθ’ οδόν προς τις Βρυξέλλες ένας ανώτατος κυβερνητικός παράγοντας (αυτές οι συνομιλίες στο αεροπλάνο γίνονται πάντα υπό τον όρο της εχεμύθειας αλλιώς δεν γίνονται -δύο τέτοιοι υπήρχαν στην πτήση) είπε στους δημοσιογράφους ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει διανύσει το 70% του δρόμου που είχε συμφωνήσει ότι θα διανύσει η ελληνική πλευρά στη συνάντηση με την κα Μέρκελ στο Βερολίνο και τώρα είναι η σειρά των δανειστών να διανύσουν το δικό τους κομμάτι του δρόμου.

Τι όμως εννοούσε, αναρωτήθηκαν πολλοί;  

Έπειτα από δύο μήνες αψιμαχιών, Μέρκελ και Τσίπρας συναντήθηκαν στο Βερολίνο όχι μόνο για να συζητήσουν τους όρους του προγράμματος που διέπει τις σχέσεις της Ελλάδας με τους δανειστές της. Συζήτησαν ακόμα:

• Πώς θα σταματήσουν οι αντιγερμανικές δηλώσεις και χειρονομίες κυβερνητικών και κομματικών στελεχών.
• Πώς θα αποκλιμακωθεί, φραστικά τουλάχιστον, το ζήτημα των δημόσιων τοποθετήσεων για το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις
• Πώς θα δοθεί πρόσβαση στα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών στην Αθήνα ώστε να υπάρξει βάση για διαπραγμάτευση
• Πώς Αθήνα και Βερολίνο θα αποκαταστήσουν ένα κανάλι επικοινωνίας δίπλα σε αυτό των υπουργών Οικονομικών που δεν λειτουργεί ώστε το Βερολίνο να μη μαθαίνει από τις εφημερίδες τι πρόκειται να κάνει η Αθήνα και το μέγαρο Μαξίμου από τα ΜΜΕ τι πρόκειται να ανακοινώσει το Βερολίνο.

Ο πρωθυπουργός δεν έκανε και λίγα σε αυτά που είχε δεσμευθεί, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των διαφορών των δύο πλευρών. 

Οι κύριοι Σόιμπλε και Βαρουφάκης σταμάτησαν να μιλούν – τουλάχιστον όσο συχνά μιλούσαν. Τα τεχνικά κλιμάκια έχουν στη διάθεσή τους κάποια στοιχεία αν και στους συνομιλητές, που συχνά-πυκνά στέλνει η Αθήνα, είναι κομματικά στελέχη και διάφοροι άσχετοι που ουδεμία επαφή έχουν με τον μηχανισμό του κράτους. Οι κορώνες για τα ματωμένα χρόνια της «κατοχής» περιορίσθηκαν, ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει με το Βερολίνο αρκετά συχνά, τόσο που στην εντύπωση κάποιων οι συζητήσεις από τον άξονα Αθήνα-Βρυξέλλες να έχουν μετατοπισθεί στον άξονα Αθήνα-Βερολίνο.

Η κα Μέρκελ έχει αντιληφθεί τα πολιτικά του περιθώρια. Αλλά και το γεγονός ότι το να συζητάει το Βερολίνο με οποιονδήποτε άλλον στην Αθήνα είναι χάσιμο χρόνου (που δεν υπάρχει). Για αυτό χθες προχώρησε σε μία δημόσια διαβεβαίωση: Όχι ότι θα κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά ότι δεν θα αφήσει την Ελλάδα να πεθάνει από τη δίψα διασφαλίζοντας την απαραίτητη κάθε φορά ρευστότητα.

Πόση είναι αυτή; 

Το Βερολίνο από την αρχή είχε καταστήσει σαφές ότι η Αθήνα πρέπει να κινητοποιήσει όλα τα διαθέσιμα χρήματα. Οι δανειστές στις συζητήσεις τους με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είχαν επιμείνει ότι τα χρήματα που υπολόγιζαν ότι έχει η Αθήνα φθάνουν ως τα τέλη Μαΐου αν κινητοποιηθούν όλοι οι πόροι. Το ΓΛΚ επέμενε ότι τα χρήματα αυτά φθάνουν ως τα τέλη Απριλίου. Ο κ. Θεοχαράκης είχε μιλήσει στο EWG για τις 24 Απριλίου και ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στο τέλος του μήνα. Μετά είναι δυνατή μία τμηματική εκταμίευση της δόσης χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η 5η αξιολόγηση όπως ζητάει ο κ Σόιμπλε. Υπό κάποιους όρους.

Η Αθήνα «πρέπει να θέσει σημάδια μιας πολιτικής βούλησης», όπως είπε η Μέρκελ:

• Για την καταπολέμηση της μεγάλης φοροδιαφυγής που είναι η σημαία της σημερινής κυβέρνησης. Σε αυτή την κατεύθυνση φαίνεται ότι εντάσσεται και η υπόθεση του Λ. Μπόμπολα.
• Της ανεξαρτησία της ΓΓΔΕ. Η κα Σαββαϊδου την ανέφερε στο Brussels Group του περασμένου Σαββατοκύριακου αλλά οι εκπρόσωποι των θεσμών της ζήτησαν νομοσχέδιο που να τη διασφαλίζει γνωρίζοντας ότι στο συρτάρι της έχει το σχέδιο που είχαν επεξεργασθεί οι θεσμοί με τον προκάτοχό της Χάρη Θεοχάρη, άρα γιατί δεν επικαλείται αυτό;
• Την ενίσχυση της ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ. Ο επικεφαλής της, κ. Γεωργίου, είναι ακόμα διωκόμενος -με πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΕΛ να έχουν πάει μάρτυρες κατηγορίας -ενώ τα στατιστικά στοιχεία του 2009 είναι αντικείμενο της εξεταστικής επιτροπής για το μνημόνιο. Φυσικά, στη σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν πρόβλημα να κάνουν και τα δύο αλλά και στην Ευρώπη δεν φαίνεται να ενοχλούνται όταν υλοποιούνται μέτρα χωρίς να ακυρώνεται μία διαδικασία που δεν επιφέρει πρακτικά αποτελέσματα
• 2-3 εμβληματικές ιδιωτικοποιήσεις (Λιμάνι, επαρχιακά αεροδρόμια).
• Άνοιγμα κλάδων και επαγγελμάτων.

Ο κ. Τσίπρας φαίνεται ότι έχει δεσμευθεί για αυτά. Προχωρούν. Αν θα ολοκληρωθούν, μοιάζει -για την ώρα- άγνωστο. Ούτε πολύ περισσότερο αν αρκούν για να υπάρξει το 1,5% του πρωτογενούς πλεονάσματος. Με αυτά ασχολείται ο κ. Σόιμπλε. 

Αυτός, στο τέλος, θα εγκρίνει τις εκταμιεύσεις. Και το αν η χώρα θα επιβιώσει στο ευρώ.