OIKONOMIA και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Αλέξη άσε τα παγκάρια. Άδικος κόπος!

Του ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Το μόνο που δεν έχει ακόμη κάνει η κυβέρνηση για να βρει χρήματα είναι να ψάξει στα παγκάρια των εκκλησιών. Όλες τις υπόλοιπες δυνατότητες τις έχει ήδη εξαντλήσει. 

Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση είναι οριακή. Για να μην φτάσουμε στο σημείο να μείνουν απλήρωτοι οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί του δημοσίου, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να κάνει αυτό που έπρεπε να κάνει από την πρώτη στιγμή: Εθνικό προσκλητήριο για την Οικονομία.

Αν η συνταγή για το επόμενο διάστημα είναι αύξηση της φορολογίας εισοδήματος στο 50% ή στο 60%, αύξηση στα καύσιμα, στα ποτά και στα τσιγάρα, ας το κλείσουμε το «μαγαζί» να ησυχάσουμε! 

Δίχως επενδύσεις δεν υπάρχει ανάκαμψη της Οικονομίας. Η ανεργία δεν πολεμιέται με αέρα κοπανιστό.

  Πριν αποφασίσουμε να δώσουμε διαλέξεις για το πώς μπορεί να σωθεί η Ευρώπη, ας προσπαθήσουμε να σώσουμε πρώτα τους εαυτούς μας.

Αν ο κ. Τσίπρας καλούσε αύριο σε μία σύσκεψη τους πρώην πρωθυπουργούς της χώρας, τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες, τις παραγωγικές τάξεις, τα συνδικάτα και ξεκινούσε έναν διάλογο για την σύνταξη ενός εθνικού προγράμματος για την έξοδο από την κρίση, ποιος θα ήταν εκείνος που θα αρνιότανε να συμμετάσχει; 

Το γεγονός ότι ο διάλογος αυτός δεν έχει γίνει είναι ευθύνη όλων τους. Ο καθένας θα έχει να λέει για τον άλλον ένα σωρό πράγματα έτσι κι ανοίξει αυτή η συζήτηση. Δεν υπάρχει, όμως,  άλλος χρόνος για να τον καταναλώσουμε σε μικρά και ασήμαντα πράγματα. Η χώρα βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό στην κόκκινη ζώνη.  Και δεν πρόκειται να βγούμε από την κατάσταση αυτή αν δεν προσπαθήσουμε όλοι μαζί. Η Ελλάδα έχει πολλά πλεονεκτήματα που δεν τα έχουν άλλες χώρες. Έχει όμως και ένα μεγάλο μειονέκτημα: Την αδυναμία των Ελλήνων να συνεννοηθούν μεταξύ τους και για τα πιο απλά πράγματα.

Οι επόμενες ημέρες θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Η κυβέρνηση έχει χάσει πολύτιμο χρόνο, επειδή ακριβώς δεν είχε στρατηγική. Όπως στρατηγική δεν είχε και η προηγούμενη. Μιλάμε για δουλειές του ποδαριού. Ό,τι κάτσει και όπως κάτσει. Αν τα πράγματα ήσαν διαφορετικά, αν υπήρχε σχέδιο και γνώση, τότε δεν θα είχαμε φτάσει στο σημερινό σημείο.

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει κάποιοι στην  κυβέρνηση είναι  ότι ο ελληνικός λαός δεν τους ψήφισε για να οδηγήσουν την χώρα στην δραχμή. Αν ξεκαθάριζαν την  θέση τους, ότι αυτό ήταν από την αρχή το σχέδιό τους, ίσως και να είχαμε πρώτο κόμμα αυτό του κ. Λεβέντη. Η ουσία πάντως είναι ότι οι Έλληνες δεν ψήφισαν δραχμή. Αν κάνει κάποιος το λάθος να πιστέψει ότι ο λαός αυτός μπορεί να οδηγηθεί σιγά – σιγά προς αυτή την επιλογή, θα χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του πριν καλά – καλά το καταλάβει.

Επίσης, οποιαδήποτε «λύση» μέσω της αύξησης των φόρων θα οδηγήσει σε νέα πολιτική κρίση. Η προηγούμενη κυβέρνηση έπεσε επειδή φόρτωσε στους συνεπείς φορολογούμενους τον λογαριασμό της κρίσης. Οι άνθρωποι αυτοί καταδίκασαν πολιτικά κόμματα τα οποία ψήφιζαν μία ζωή. Δεν θα διστάσουν να κάνουν το ίδιο με τον Αλέξη Τσίπρα κι όταν μάλιστα δεν τον ξέρουν  και από χτες!

Η μόνη λύση που μένει είναι:

Να σοβαρευτούμε! Να φτιάξουμε, επιτέλους, ένα πρόγραμμα και να το τηρήσουμε για τα επόμενα χρόνια με ευλάβεια. Ανεξάρτητα από το ποια θα είναι κάθε φορά η κυβέρνηση. Ένα πρόγραμμα για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού της χώρας, για την ανασύσταση του δημόσιου τομέα, για την θέσπιση ενός σταθερού και δίκαιου φορολογικού καθεστώτος, για την πάταξη της διαφθοράς, για την αναγέννηση της ελληνικής Παιδείας.

Έχουμε δύο επιλογές. 

Η μία είναι εκείνη της συνεννόησης. 

Η άλλη είναι εκείνη της μαζικής αυτοκτονίας. 

Κατά πάσα πιθανότητα θα επιλέξουμε την δεύτερη «λύση». Αυτό λέει η μέχρι σήμερα πορεία μας. Ότι συνήθως διαλέγουμε τους δρόμους εκείνους που μας οδηγούν κατευθείαν στον γκρεμό και μάλιστα δίχως στάση. Σπάνια έχουμε κάνει κάτι διαφορετικό. Κι αυτές τις σπάνιες φορές έχουμε εκπλήξει και θριαμβεύσει!

Αλέξη δεν έχεις άλλο δρόμο. Ακόμη και στα παγκάρια να ψάξεις δεν θα βρεις παρά μόνο προσευχές...