ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα λάθη των γραφικών που θα έχουν ως αντίτιμο το Grexit

Του Mohamed El-Erian / Financial Times

Παρά το γεγονός ότι η οικονομική λογική είναι στο πλευρό της, η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει ολισθήσει περαιτέρω από το στόχο της για αποκατάσταση της οικονομικής δυναμικής, την ενίσχυση της απασχόλησης και την οικονομική βιωσιμότητα. 

Αποτέλεσμα αυτού είναι τόσο η Ελλάδα, όσο και οι ευρωπαίοι εταίροι της να κινδυνεύουν να χάσουν τον έλετχο του μόνου πράγματος στο οποίο φαίνεται να συμφωνούν: στην παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. 

Κατανοώντας τους πέντε λόγους που συμβαίνει αυτό μπορεί να ρίξει περισσότερο φως στο τι χρειάζεται να γίνει

Η νέα κυβέρνηση του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη έχοντας ένα μανιφέστο στο οποίο εμπεριέχονται τρεις αλλαγές πολιτικής στις οποίες πολλοί οικονομολόγοι συμφωνούν: μείωση της σκληρής λιτότητας, η μείωση του χρέους και τις μη υφεσιακές μεταρρυθμίσεις. Ομως, το θέμα είναι να μεταφραστούν αυτές οι προθέσεις σε πράξεις. 

Οι Έλληνες αξιωματούχοι έχουν ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία από κυβερνητικές θέσεις. Εξ ου και προέκυψαν πέντε βασικά ζητήματα στα οποία έγιναν εσφαλμένοι χειρισμοί με αποτέλεσμα να διαβρωθεί η αξιοπιστία της χώρας

Πρώτον:  

Επέλεξαν να διαπραγματευθούν με τους ευρωπαίους εταίρους τους, και ιδιαίτερα με τη Γερμανία, με δημόσια αντιπαράθεση

Δεύτερον:  

Εκνευρισμένοι με την ευρωπαϊκή αδιαλλαξία, κατέληξαν να πολιτικοποιήσουν την τεχνοκρατική δουλειά των ειδικών οικονομικών διαπραγματευτών. Οποιαδήποτε πιθανότητα για να φτάσουν σε συνεννόηση υπονομεύθηκε με ανταγωνιστικές πολιτικές αφηγήσεις και εθνικιστικές κατηγορίες. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η καλή οικονομία δεν είχε πιθανότητα να επικρατήσει.

Τρίτον:  

Η Αθήνα έχει λίγους συμμάχους στην Ευρωζώνη. Άλλες περιφερειακές χρεωμένες χώρες, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία- αποστασιοποιήθηκαν από τους Έλληνες εταίρους τους. Εν μέρει αυτό αντανακλά το δισταγμό τους να βιώσουν μία σκληρή οικονομική πρόοδο, αν η Ελλάδα εξασφαλίσει ευνοϊκότερους όρους από τους πιστωτές της. Εν μέρει αντανακλά και το φόβο τους ότι τα μη παραδοσιακά κόμματα, όπως το Podemos στην Ισπανία θα πάρουν την εξουσία στην Ευρώπη.

Τέταρτον: 

Η Ελλάδα δεν έχει αξιόπιστο Plan B. Δεν θέλει να φύγει από την ευρωζώνη, αλλά δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της και δεν μπορεί να επιβιώσει για πολύ χωρίς εξωτερική βοήθεια.

Πέμπτον:  

Αντί να επικεντρωθεί η διαπραγμάτευση σε έναν στόχο, οι Έλληνες πολιτικοί κόλλησαν στην κινούμενη άμμο ορισμένων αμφιλεγόμενων μικροοικονομικών μέτρων. Μαζί με τους γενικότερους τίτλους σε εφημερίδες που τροφοδότησαν τον εθνικισμό εντός της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό, αυτό έκανε δυσκολότερη τη διαπραγμάτευση.

Εχει έρθει η ώρα για την ελληνική κυβέρνηση να επανεξετάσει την ουσία της διαπργμάτευσης, να μειώσει την πολιτική ρητορική και να αφήσει τα κλιμάκια να πιάσουν δουλειά. 

Στη συνέχεια, να προχωρήσει σε μέτρα που θα ανακτήσουν την αξιοπιστία της, όπως είναι οι μεταρρυθμίσεις.