Παρότι ζούμε στην εποχή της ταχύτητας και οι εξελίξεις τρέχουν με
φρενήρεις ρυθμούς, με τις αλλαγές να διαδέχονται η μια την άλλη στη
διεθνή σκακιέρα, στη Μεσοποταμία τα πράγματα ακολουθούν τον αργό ρυθμό
της Ιστορίας.
Στις 2 Αυγούστου 1990 ο στρατός του Σαντάμ Χουσεΐν
εισέβαλε στο Κουβέιτ, δίνοντας έτσι το άλλοθι που επιζητούσε η
Ουάσινγκτον να επέμβει στρατιωτικά στην περιοχή και να εγκαταστήσει τη
μακροχρόνια στρατηγική της επιρροή στην αραβική χερσόνησο, στον Περσικό
Κόλπο και στη Μεσοποταμία, περιοχές από τις οποίες είχε
αποκλειστεί, ως μη συμμετέχουσα στη συνθήκη Σάικς-Πικό, μετά το τέλος
του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Το φθινόπωρο του 1990, όταν οι ΗΠΑ πρωταγωνιστούσαν στις προετοιμασίες και στις συζητήσεις για την πολυεθνική επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», με τη βούλα των Η.Ε., είχε προταθεί στον πρόεδρο της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ από τον τότε πρόεδρο Τζορτζ Μπους να συμμετάσχει η Τουρκία στη σχεδιαζόμενη επιχείρηση και να καταλάβει ο τουρκικός στρατός τα πρώην βιλαέτια του Κιρκούκ και της Μοσούλης, συμμετέχοντας έτσι στο «πάρτι» που θα ακολουθούσε, και εννοούμε τη διανομή των πετρελαϊκών ιματίων του Ιράκ!
Τότε
ο πληθωρικός Τουργκούτ Οζάλ είχε πει το αμίμητο: «Πρέπει να είμαστε
πατρόνες στο τραπέζι. Ενα θα βάλουμε, τρία θα πάρουμε. Η πάστα είναι στο
τραπέζι και πρέπει να συμμετέχουμε στο μοίρασμά της».
Με την
πολιτική του Οζάλ διαφώνησε το ακόμα πανίσχυρο τότε στρατιωτικό
κατεστημένο, στο όνομα του οποίου αντέδρασε ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ
Νετζντέτ Τορουμτάι, ο οποίος παραιτήθηκε από το αξίωμά του στις 3
Δεκεμβρίου 1990, τέσσερις ημέρες μετά την απόφαση του Σ.Α. των Η.Ε. για
τη διεξαγωγή της επιχείρησης «Καταιγίδα της Ερήμου».
Πιο πριν, στις 11 Οκτωβρίου 1990, είχε παραιτηθεί ο Τούρκος ΥΠΕΞ Αλί Μποζέρ, διαμαρτυρόμενος για τη μη συμμετοχή του στη συνάντηση Οζάλ - Μπους, όμως η παραίτησή του ήταν το πρώτο καμπανάκι του στρατιωτικού κατεστημένου, το οποίο τελικά πέτυχε τον στόχο του, αφού η Τουρκία δεν συμμετείχε ενεργά στην επιχείρηση εναντίον του Ιράκ.
Ακολούθησαν,
όμως, οι επιχειρήσεις «Provide Comfort» και «Provide Comfort II», από
το 1991 και επέκεινα, στις οποίες η Τουρκία παρείχε διευκολύνσεις και οι
οποίες στην ουσία έχτισαν τα θεμέλια του αυτόνομου κουρδικού κράτους
στο νότιο Κουρδιστάν / Β. Ιράκ, εξέλιξη που οδήγησε στην ενδυνάμωση του
ΡΚΚ και στη δημιουργία συνθηκών που θα οδηγήσουν στον διαμελισμό της
Τουρκίας.
Ενώ όλα αυτά τα χρόνια το στρατιωτικό κατεστημένο απέφευγε να εμπλακεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός Τουρκίας, για να μη βαλτώσει στον βούρκο της Μεσοποταμίας, τώρα ο Τούρκος αρχηγός ΓΕΕΘΑ Νετζντέτ Οζέλ φέρεται ότι έλαβε το πράσινο φως από την τουρκική κυβέρνηση για να προετοιμάσει τον τουρκικό στρατό για συμμετοχή στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Μοσούλης από τους τζιχαντιστές!
Η -φανερή- αρχή
έγινε με τη συμμετοχή του Οζέλ στη σύσκεψη που έγινε στο Ριάντ, στην
οποία συμμετείχαν οι αρχηγοί ΓΕΕΘΑ του συνασπισμού των δυνάμεων που
ενεργούν εναντίον του λεγόμενου Ι.Κ.
Η επιχείρηση απελευθέρωσης της
Μοσούλης αναμένεται να διεξαχθεί τον Απρίλιο - Μάιο και, σύμφωνα με
πληροφορίες, η Τουρκία θα συμμετάσχει με σημαντικό αριθμό μονάδων και
στρατιωτών!
Ισως αυτό να ήταν και η κύρια αιτία της απομάκρυνσης του λειψάνου του Σουλεϊμάν Σαχ από το έδαφος της Συρίας και της μεταφοράς του σε παρασυνόρια περιοχή.
Το θέμα είναι:
Πώς θα εκλάβουν και πώς θα
αντιδράσουν σε μια τέτοια εξέλιξη οι δυνάμεις των Κούρδων, η Βαγδάτη,
μέρος του αραβικού κόσμου και οι ίδιοι οι τζιχαντιστές, οι εκτός και
κυρίως οι εντός Τουρκίας!
Θα είμαστε εδώ να σας ενημερώσουμε, αφού όσο εμπλέκεται η Τουρκία ανατολικά τόσο αποδυναμώνεται στα δυτικά της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου