ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η ρητορεία της «πλατείας»

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

«Πώς κυβερνούνται οι χώρες και οδηγούνται στον πόλεμο;» είχε αναρωτηθεί στις αρχές του περασμένου αιώνα ο μεγάλος Αυστριακός συγγραφέας Καρλ Κράους.  

«Οι διπλωμάτες λένε ψέματα στους πολιτικούς και όταν τα διαβάζουν τα πιστεύουν και οι ίδιοι».  

Ελπίζουμε ότι δεν ισχύει το ίδιο για τις χρεοκοπίες, αλλά πρέπει να ανησυχήσουμε από το γεγονός ότι το επιχείρημα που φέρνει η κυβέρνηση για το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις είναι όσα λένε κάποιοι στις «πλατείες», δηλαδή σε συγκεντρώσεις τις οποίες αφανώς διοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κατήγγειλε στη Βουλή η κ. Αλέκα Παπαρήγα. 

Οι «πλατείες» όμως έχουν τη δική τους δυναμική. Δεν πιέζουν τους εταίρους· σιγά μην πιεστούν 18 κυβερνήσεις της Ευρωζώνης από 10.000 άτομα στο Σύνταγμα. Εγκλωβίζουν την κυβέρνηση σε αδιέξοδα και μεγάλα λόγια. Για να ικανοποιηθούν οι «πλατείες», η κυβερνητική και παρακυβερνητική ρητορεία κατά των ετέρων χτύπησε κόκκινο και αυτό είναι αυτεπίστροφο. Το κλίμα κατά της Ελλάδος έχει επιβαρυνθεί πάρα πολύ, σε σημείο που πρέπει να ανησυχούμε μην υπογραφεί τελικώς συμφωνία και αυτή να κολλήσει σε κάποιο Κοινοβούλιο ευρωπαϊκής χώρας.
 


Ο πολιτικός λόγος στην Ελλάδα ανέκαθεν έρρεπε προς την υπερβολή και πολλές φορές περνούσε στη χυδαιότητα. Μόνο που παλιότερα μόνοι μας τα λέγαμε και μόνοι μας τα ακούγαμε. Στη σημερινή συγκυρία –με τα ΜΜΕ παγκοσμιοποιημένα και τα φώτα όλου του κόσμου στραμμένα στην Ελλάδα– τα πάντα αποκτούν διαστάσεις που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Είναι σίγουρο ότι ο κ. Τάσος Αναστασίου δεν φανταζόταν ότι ένα σκίτσο του στην «Αυγή» (αυτό με τον κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ντυμένο ναζί) θα προκαλούσε τέτοια αντίδραση· όχι μόνο στο γερμανικό πολιτικό κατεστημένο, αλλά και στους απλούς Γερμανούς, για τους οποίους αυτό το παρελθόν πονάει ακόμη.
 


Το θέμα είναι ότι με τέτοια σκίτσα και με ανακοινώσεις όπως της «Αριστερής Πλατφόρμας» περί Γάλλων που είναι σκυλάκια του καναπέ τύπου κανίς (αυτό πονάει τους Γάλλους) το κλίμα επιβαρύνεται σε καταστροφικό βαθμό για τη χώρα. 

Στο εξωτερικό δεν ξέρουν πώς λειτουργεί η «Αυγή»· βλέπουν απλώς ότι είναι η εφημερίδα του κυβερνώντος κόμματος.  

Δεν ξέρουν τι εστί παλαβή Αριστερά· ξέρουν μόνο ότι είναι μια ισχυρή συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.  

Δεν ξέρουν τις ιδιορρυθμίες του κ. Γιάνη Βαρουφάκη· βλέπουν έναν τύπο με σηκωμένο τον γιακά, ο οποίος αντί να συνεισφέρει αριθμούς για να κλείσει η διαπραγμάτευση και να πάνε σπίτι τους, δίνει διαλέξεις περί δίκαιης κοινωνίας.
Είναι πολλαπλή η ζημιά που κάνει η κυβέρνηση στη χώρα. Οχι μόνο λόγω απειρίας, αλλά και αλαζονείας. 

Ετσι έχει διαπαιδαγωγηθεί πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ: 

Εκτοξεύει χαρακτηρισμούς αντί επιχειρημάτων.  

Επειδή, λόγω προηγούμενων αγώνων, η Αριστερά είχε για χρόνια ασυλία κριτικής στο εσωτερικό, νόμιζε ότι πηγαίνοντας στην Ευρώπη θα καθάριζε με ένα «ου να μου χαθείτε, παλιονεοφιλελεύθεροι, που θέλετε και μνημόνια!».
 

Βεβαίως, ένα τέτοιο «επιχείρημα» ίσως να είχε μεγαλύτερες πιθανότητες από τη στρατηγική των «διαπραγματεύσεων» που ακολουθεί μέχρι σήμερα και συνοψίζεται σε αυτό που παλιότερα έλεγε στο εσωτερικό ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα κάνει διεθνή κωμική καριέρα: 

Ο ελληνικός λαός ψήφισε για τα χρήματα των προγραμμάτων, αλλά όχι για τα προγράμματα. 

Αυτό δεν είπε  στην κοινοβουλευτική ομάδα ο κ. Τσίπρας;