ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μετά τη μετωπική με τον τοίχο, τι; Δημοψήφισμα;

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Όταν επιλέγεις μια μετωπική σύγκρουση με έναν τοίχο καλό είναι να είσαι προετοιμασμένος και για την πιθανότητα ο τοίχος να αποδειχθεί πολυ σκληρότερος απο ότι νομίζεις. Γιατι σε αυτη την περίπτωση κινδυνεύεις πολυ σοβαρά να σπάσεις το κεφάλι σου.  

Η κυβέρνηση επιλέγει την στρατηγικη της ρηξης στο ξεκίνημα της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους.
Και να χτυπήσει μετωπικά στον τοίχο. 
 


Μακάρι να μπορέσει να του προκαλέσει ρωγμές. Γιατι τότε θα έχει, πέρα απο τον πονοκέφαλο και ουσιαστικές ελπίδες να κερδίσει κάτι. Έστω και μια προσωρινή ανοχή μέχρις ότου δωσει δείγματα γραφής για το επιπεδο αξιοπιστίας του εναλλακτικου προγράμματος που προωθεί. Μόνο που αυτο δεν είναι το πιθανότερο σενάριο.  

Αντιθετα υπάρχει το πολυ σοβαρο ενδεχόμενο ο τοίχος να αποδειχθεί συμπαγής. Και τότε τι γίνεται; Πόσα... ουαου θα αναφωνήσει τοτε ο κ. Βαρουφάκης;

 
Ποιο θα είναι σε αυτή την πολύ πιθανη περίπτωση το plan B; Υπάρχει ενδεχομενο να δουμε κάποιον ελιγμο; Και πως θα αντιμετωπιστεί μια διπλωματική ήττα; 

Με βαση τη γραμμή στην οποια μεχρι στιγμής κινείται η κυβέρνηση, η αίσθηση που δημιουργεί είναι ότι το πραγματικό plan B θα είναι το δημοψήφισμα. Αλλωστε μεχρι στιγμής έχουν αιφνιδιάσει μόνο όσους ήλπιζαν ότι οι σκληρές και υψηλές κορώνες εντάσσονταν στην συνήθη προεκλογική ρητορική. Όμως εννοούν απόλυτα όσα έλεγαν. Οπότε αν υπάρξει αδιέξοδο, που είναι και το πιθανότερο, μαλλον θα πάμε για δημοψήφισμα.
 

Ίσως πάλι το δημοψήφισμα να αποτελεί και μέρος της διαπραγματευτικής στρατηγικής ως μια απειλή προς την ΕΕ. Μόνο που καλο θα είναι να έχουν στο νου τους ότι:  

Στην Ευρώπη υπάρχει έντονη και η αποψη ότι θα πρέπει να αναληφθεί το κόστος μιας αποχώρησης της Ελλάδας και να ξεμπερδευουν με αυτη τη... μόνιμη απειλή. 

Να γράψουν τη ζημιά και να συνεχίσουν.