ΠΑΙΔΕΙΑ στον ΚΟΣΜΟ και την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Αλλοι κάνουν "Ματ" και άλλοι βγάζουν τα μάτια τους ΣΥΡΙΖΑ!!!


Στις 15 Μαρτίου 2012, όταν οι οπαδοί του Ολυμπιακού ασχολούνταν με τον αγώνα της ομάδας τους με τη Μέταλιστ για το Europa League κι ο πολιτικός κόσμος της χώρας έπεφτε για ακόμη μία φορά από τα σύννεφα με αφορμή το κύκλωμα που δρούσε στο ΙΚΑ Καλλιθέας και υπεξαιρούσε μεγάλα ποσά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με απόφασή του προέτρεπε τα κράτη-μέλη της Ένωσης να εντάξουν το σκάκι στα σχολεία.


Οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές ξέρετε σκάκι. Ξέρετε πώς παίζεται, τουλάχιστον. Γνωρίζετε τις κινήσεις που επιτρέπονται στο άλογο, πώς μετακινείται ο πύργος και, λογικά, τις έχετε κάνει και κάμποσες φορές στο ασπρόμαυρο ταμπλό (ναι, αυτό που είναι πίσω από το τάβλι που παίζετε πιο συχνά). Το σκάκι δεν συγχωρεί. Σπάνια, σπανιότατα θα κερδίσεις εάν δεν είσαι προνοητικός κι αν δεν έχεις ένα σαφές πλάνο στο μυαλό σου. Σχεδόν ποτέ δεν θα γίνει αυτό. Διδάσκει στρατηγική και σου δίνει ένα καλό μάθημα για την έννοια της συνέπειας μετά από κάθε κίνησή σου.


Πριν λίγες μέρες, το ισπανικό κοινοβούλιο αποφάσισε την ένταξη μαθήματος σκακιού στα δημοτικά σχολεία της χώρας. Όχι ως μάθημα επιλογής, αλλά υποχρεωτικά. Αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, Βάσκοι και Καταλανοί, Καστιγιάνοι και Ανδαλουσιανοί, άντρες και γυναίκες, όλοι οι βουλευτές ψήφισαν υπέρ επί της αρχής για το συγκεκριμένο ζήτημα και, πλέον, μένει να αποφασίσει σχετικά το υπουργείο Παιδείας. Βασικά, το μόνο που μένει να γίνει είναι να ρυθμιστούν τα επιμέρους και να διευθετηθούν οι λεπτομέρειες για την υλοποίηση του προγράμματος. Μάλιστα, αρκετοί εξ αυτών παρουσίασαν και μελέτες που έχουν γίνει από τα Πανεπιστήμια της Χιρόνα και της Γέιδα κι αποδεικνύουν πως το σκάκι αναπτύσσει την κριτική σκέψη των παιδιών και τους βοηθά να βελτιώσουν σε βάθος χρόνου τις μαθητικές επιδόσεις τους.  


Στρατηγική, σχεδιασμός, πρώτη επαφή με μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα πλάνα, μεγαλύτερη εξοικείωση με την έννοια της αυτοσυγκέντρωσης και της ανάπτυξης προσωπικών δεξιοτήτων, ικανότητα για λήψη αποφάσεων υπό καθεστώς πίεσης. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει το σκάκι σε έναν μαθητή δημοτικού. Κι όλα αυτά με αμελητέο κόστος.


Έχεις απαίτηση, θα πείτε, να κάνουμε το ίδιο; 


Ναι, είναι η απάντηση. Βέβαια, η Ισπανία έχει μακρά παράδοση στο σκάκι, διοργανώνει -μάλιστα- τα περισσότερα διεθνή τουρνουά τα τελευταία 30 χρόνια. Αντίθετα, εμείς έχουμε -κάτι σαν εθνικό σπορ- το τάβλι. Το ενδιαφέρον εδώ είναι πως η πρόταση έγινε από το PSOE, το σοσιαλιστικό κόμμα. Κι η σύγκριση έρχεται αβίαστα, από μόνη της. Ο ακριβώς προηγούμενος υπουργός Παιδείας στην Ελλάδα προέρχεται από το -κατ' ευφημισμόν- σοσιαλιστικό κόμμα. Προφανώς δεν έκανε κάποια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση, προς την υλοποίηση δηλαδή της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αντίθετα ο Αντρέας Λοβέρδος προχώρησε σε μείωση των ωρών γυμναστικής (θυμηθείτε εδώ πόσο χρήσιμο είναι το μάθημα και τις διαφορές μας με την υπόλοιπη Ευρώπη).
 


Πλέον, έχουμε άλλη κυβέρνηση και -θεωρητικά- έχεις κάθε λόγο να ελπίζεις πως κάτι θα αλλάξεις. Και λέω θεωρητικά, γιατί στις προγραμματικές δηλώσεις ο νέος υπουργός Παιδείας προτίμησε να εξαγγείλει μόνο την κατάργηση των Συμβουλίων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, αφού πρώτα μίλησε για τον Ομπάμα (!). Καμία αναφορά στην πάταξη της παραπαιδείας, στις αλλαγές που θέλει να κάνει στα Δημοτικά και τα Γυμνάσια. Λες και τα βασικά και δομικά προβλήματα στην Παιδεία είναι στον τρόπο που διοικούνται τα Ιδρύματα κι όχι στα θεμέλιά της.

Υ.Γ. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το σκάκι στα σχολεία, δείτε εδώ την Έκθεση της Παγκόσμιας Σκακιστικής Ομοσπονδίας για το 2014 κι εδώ το ετήσιο report για το 2012.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου