EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο Αντώνης Κομανέτσης, απάντησε στην τρόικα, τραγουδώντας την «Άπονη Ζωή»

Ο Αντώνης Σαμαράς, την ώρα της σπαρακτικής του ερμηνείας

Toυ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Με μια σειρά από προσεκτικά επιλεγμένα τραγούδια, ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της χθεσινής του ομιλίας στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, θέλησε να στείλει ένα δραματικό μήνυμα προς τους δανειστές μας

Στιγμές γεμάτες ένταση και συγκίνηση έζησαν όσοι παρακολούθησαν τον Αντώνη Σαμαρά να απευθύνεται στην τρόικα, χρησιμοποιώντας ένα ρεπερτόριο, πλούσιο σε πόνο και καημό, για τις αδικίες της ζωής.

Εγκαταλείποντας εντελώς τη γραμμή «αγαπημένος των αγορών», που ακολουθούσε μέχρι τώρα, ο πρωθυπουργός υιοθέτησε την επικοινωνιακή τακτική «Λεβεντόπαιδο Αρίστο», όπως την ονόμασαν οι στενοί του συνεργάτες.

Μιλώντας με υπόκρουση τον ήχο ενός μπουζουκιού που έκλαιγε, ο Αντώνης Σαμαράς, απευθύνθηκε στους ανάλγητους που κάνουν τις αξιολογήσεις, θυμίζοντάς τους ότι είναι άλλο να συμφωνείς και να ψηφίζεις έναν νόμο προκειμένου να πάρεις τη δόση και άλλο να απαιτούν κάποιοι να τον εφαρμόσεις κιόλας.
«Εμείς εδώ εφαρμόζουμε μόνο τους νόμους που δεν θίγουν τα δικά μας παιδιά», τόνισε με συγκίνηση κάτω από τους ήχους μιας πενιάς. Και συνέχισε: «Κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Μέχρι τον Πρωτόπαπα και τον Χρύσανθο Λαζαρίδη στείλαμε στη διαπραγμάτευση για να δείξουμε πόσο στα σοβαρά παίρνουμε την προσπάθειά μας να τους πουλήσουμε φίδια!

«Δεν έχουν δικαίωμα να μας φέρονται έτσι, επειδή δεν εφαρμόσαμε καμμιά διακοσαριά ψωρομεταρρυθμίσεις! Αυτό δείχνει απονιά, και θυμίζει τους σκληρούς εφοπλιστές Ρίχτερ, στην ταινία όπου ο Κούρκουλος φωνάζει “όχι άλλο κάρβουνο"», κατέληξε.
 

Ο πρωθυπουργός, ολοκλήρωσε την ομιλία του με ένα ποτ-πουρί γνωστών τραγουδιών, όπως :

«Το μερτικό μου απ’ τη χαρά» (αφιερωμένο στον Τάκη Μπαλτάκο), το «Παρ' το γεράνι μας – παρ' το στεφάνι μας» (αφιερωμένο στον Ευάγγελο Βενιζέλο) και το «Φτωχολογιά, για σένα κάθε μου τραγούδι» (αφιερωμένο στους συνταξιούχους που βλέπουν τη σύνταξή τους να ψαλιδίζεται, επειδή δεν φτάνουν τα χρήματα για όλους εκείνους που βγήκαν στη σύνταξη με χαριστικές τροπολογίες στα 50 τους)

(Σημείωση: Το κείμενο αυτό και η φωτογραφία που το συνοδεύει, αποτελούν προϊόν επινόησης με στόχο τη σάτιρα και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Καταναλώστε τα υπεύθυνα)