KOINΩΝΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οι ζωντανοί-νεκροί του καλοκαιριού...

Toυ ΚΩΣΤΑ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑ

H ατμόσφαιρα στο παραλιακό μπαρ αναδίδει παρακμή. 

Στο ξύλινο ντεκ που έχει καλύψει τα ¾ της παραλίας με άδεια από τον Δήμο, την Περιφέρεια ή Υπηρεσία Νομιμοποίησης Παράνομων Κατασκευών γκροτέσκες φιγούρες, με προκοίλια και κυτταρίτιδα κινούνται στη στενή λωρίδα άμμου της «πλαζ» όπου, δύο ξανθές παίζουν ρακέτες. Υστερικά παιδιά τρέχουν ανάμεσα στα τραπέζια τσιρίζοντας χωρίς οι κηδεμόνες να τα ανακαλούν στην τάξη. Συνηθισμένοι στις κραυγές έχουν συνηθίσει να ζουν με τον θόρυβο

Η γκαρσόνα, με διάμετρο μεγαλύτερη από ύψος, φέρνει τα βρόμικα ποτήρια με χλιαρό νερό δηλώνοντας ότι, έχει χαλάσει η μηχανή που κάνει παγάκια

Ζήτησε καφέ και «κλαμπ σάντουιτς». Με το που τα ειδε κατάλαβε το λάθος. Ο καφές με γεύση κάτουρου. Το σάντουιτς πέρα από περιγραφή. Πήγε κάτι να πει στο δαμάλι αλλά προτίμησε τη σιωπή

Στο εμπρός τραπέζι δύο θηλυκές φάλαινες. Η μεγαλύτερη (κοντά στα 160 κιλά), χτενίζει μικρομέγαλη κόρη που, μόλις σταμάτησε τις ρακέτες στη στενή λωρίδα άμμου που υποδύεται την παραλία

Παρατηρεί το χώρο μέσα απ’ τα γυαλιά που δεν επιτρέπουν σε κάποιον να δει που κοιτάει

Ένας τύπος σε σχήμα αχλαδιού, με μπάκα που φτάνει μέχρι τ’ αχαμνά, σκουπίζει τ’ αλάτι απ’ το σώμα του. Δίπλα τρία αρσενικά με χοντρά μπούτια, ωοειδή πρόσωπα και ρεϊμπαν και δύο ανδρόγυνα με τεράστια γυαλιά ηλίου διαπληκτίζονται για το αποτέλεσμα του αγώνα Ελλάδας-Κόστα Ρίκα

Το μπαρ είναι γεμάτο μύγες που δεν τσιμπάνε αλλά... δαγκώνουν. Απ’ τα μεγάφωνα βγαίνει μουσικός τριγμός που κάνει τους θαμώνες να λικνίζονται κουνώντας ώμους και σώματα. Γιαγιάδες με σκουφάκια, παιδιά με «χεράκια» και σωσίβια. Στα «βαθιά» κάποιος παρατηρεί με μάσκα τον χωρίς ίχνος ζωής βυθό. 

Ένα πανί ιστιοσανίδας υποδεικνύει την «ξενοιασιά» που επικρατεί στο παραλιακό κέντρο

Οι ζωντανοί-νεκροί του Ιουλίου απολαμβάνουν το καλοκαίρι με την θερμοκρασία στους 41 βαθμούς και την υγρασία στο 80%. Στο ραδιόφωνο η μοναδική εκπομπή «Ότι να ’ναι», που παρουσιάζει (και εκφράζει) αυτό που αποκαλούμε «ελληνική πραγματικότητα». Οι μαντινάδες του Πάγκαλου, το σκίσιμο των μνημονίων, η παραίτηση Μάρκου και η διαγραφή Ψαριανού απ’ την TheMar, η μικρή ΔΕΗ, τα megabyte του Οικονομέα και του Ταμήλου, τα ...τανκερ της «γερμανικής πολεμικής μηχανής» του Μαυρομάτη, το 7-0 του αγώνα Γερμανίας-Βραζιλίας

Μετά την 48^η κλήση «προς απολογία» και εκείνος αισθάνεται νεκρός. Σαν να έχει φύγει απ’ τη ζωή και, το Πλέγμα του επέτρεψε να περιφέρεται στην εικονική πραγματικότητα που ξετυλίγεται κάθε μέρα γύρω του. Μιλάει αλλά απ’ το στόμα του δεν βγαίνει φωνή. Γράφει αλλά, τίποτε δεν είναι νέο. Όλα έχουν γραφτεί και ειπωθεί τα τελευταία 50  χρόνια. Μοναδική σωτηρία η φυγή. Όμως εκεί επιπλέουν κολυμβητές.

Bρόμικο, παράνομο, κακόγουστο το παραθαλάσσιο «κεντρο»  έχει τα χαρακτηριστικά της πολιτικής, κοινωνικής και αισθητικής κατάρρευσης της χώρας. Οι θαμώνες δεν αντιλαμβάνονται την βρομιά. Συνήθισαν ύστερα από δεκαετίες εκπαίδευσης απ’ την τηλεόραση και τα σχολεία ραγιαδισμού και ελάχιστης προσπάθειας

Ο δρόμος της Νέας Μάκρης έχει δύο λωρίδες η μια μόνιμα   κατειλημμένη από οδηγούς «μισό λεπτάκι». Ρα αλαρμ που αναβοσβήνουν δημιουργούν αλλεπάλληλα μποτιλιαρίσματα. Ο χαρακτήρας του μικρομεσαίου ραγιά. Του βρομύλου με την τερατώδη BMW Χ5, τα δερμάτινα πέδιλα και τη διατηρημένη συμβία

Η ζέστη, η σκόνη, οι εικόνες Κάνουν δύσκολη την αναπνοή. Ένας κόμπος έχει εγκατασταθεί μόνιμα στο στήθος του  

Λίγες φορές στο παρελθόν είχε νιώσει τόσο μεγάλη μοναξιά. Πως μπορείς να βγεις απ’ το λούκι; Πως επιστρέφεις στα πεδία των μαχών που πολεμούσες για μισό αιώνα;  

Δεν επιστρέφεις! Δεν υπάρχει δρόμος. Μια-μία οι γέφυρες γκρεμίστηκαν.  

Οι καλές εικόνες έρχονται μόνο στα όνειρα καθώς, όπως λένε, λειτουργεί το υποσυνείδητο...