ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η πελαγοδρομούσα κυβέρνηση των ανεκδιήγητων που έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και ζουν στην κοσμάρα τους, ωθεί τον γραφικό ΣΥΡΙΖΑ με τα χίλια στην εξουσία!

Γράφει ο Γιάννης Λούλης

Η κυβέρνηση βρέθηκε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι μετά τις ευρωεκλογές, όταν η ΝΔ έχασε 7%, το ΠΑΣΟΚ έχασε το 1/3 της δύναμής του και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε καθαρά με 4%.  

Γενικότερα, διαμορφώνεται ένα ρεύμα που δείχνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να κερδίζει στρατηγικά τη μάχη του «μικρότερου κακού», δευτερευόντως γιατί διορθώνει τη δική του εικόνα και πρωτίστως, διότι η κυβερνητική εικόνα επιδεινώνεται. 

Τα δεδομένα του νέου κλίματος δεν είναι συγκυριακά. Διαμορφώνουν μία δυναμική, που δεν είναι εύκολα αναστρέψιμη. Ειδικά εάν γίνονται πρόσθετα κυβερνητικά λάθη.

Στο κρίσιμο αυτό σταυροδρόμι η κυβέρνηση πήρε λάθος δρόμο. Αν βρεθούν απέναντι σε δυσμενείς συγκυρίες, κομματικοί οργανισμοί και οι ηγεσίες τους, χρειάζονται απαραιτήτως δύο εφόδια: 

Πρώτον, οφείλουν να είναι σε επαφή με τη δυσάρεστη πραγματικότητα και να κατανοούν τα αίτιά της. 

Δεύτερον, επιβάλλεται να έχουν στρατηγική και σχέδιο που να αντιμετωπίζει τα αίτια αυτά. 

Οι αντιδράσεις της κυβέρνησης δείχνουν πως τα εφόδια αυτά έχουν εξανεμιστεί. Τούτο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο, διότι όσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα, τόσο πιο ζωτικό είναι να επιστρατευθούν τα δύο εφόδια και να αξιοποιηθούν στο έπακρο.

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι φανερό πως η επαφή με την πραγματικότητα έχει χαθεί:

Ο ένας αρχηγός διαθέτει ένα γυάλινο κόσμο ανεπαρκών συμβούλων. 

Ο άλλος αρχηγός έχει σύμβουλο μόνο τον εαυτό του. 

Άρα και οι δύο πελαγοδρομούν. Κανείς από τους δύο δεν κατάλαβε τι είδος νέας κυβέρνηση μπορούσε να διεκδικήσει πρόσθετη ανοχή από την κοινή γνώμη. Ο ανασχηματισμός υπήρξε φιάσκο που ξεπέρασε την πιο απαισιόδοξη εκτίμηση. Με οδηγό τον πανικό επελέγησαν απίστευτοι, ανεπαρκείς, λαϊκιστές υπουργοί. Η νεοδημοκρατική στροφή στους λαϊκιστές πυροδότησε τον λαϊκισμό στο ΠΑΣΟΚ. 'Eτσι, η κυβέρνηση έγινε πιο αναξιόπιστη και πιο εύθραυστη.

Αυτή η κυβέρνηση δεν διέθετε ποτέ ένα μεταρρυθμιστικό αφήγημα και μεταρρυθμιστική βούληση. Δεν έδινε και δεν δίνει ελπίδα στην κοινωνία. Επενδύει στον φόβο και στην παρουσίαση μιας εξωραϊσμένης πραγματικότητας, που ελάχιστοι πιστεύουν και με την οποία οι περισσότεροι εξοργίζονται.

Ο «φόβος του ΣΥΡΙΖΑ» έχει εξαντλήσει τη χρησιμότητά του: 

Η παντελής απουσία στρατηγικής συν βεβαίως η ανικανότητα εξηγούν το τραγικό φιάσκο του ΕNΦΙΑ, την ώρα που εκπέμπονταν κυβερνητικά μηνύματα για μελλοντικές φορολογικές ελαφρύνσεις. Αυτές έχουν πλέον απαξιωθεί πλήρως. Ταυτόχρονα, είναι πρωτοφανές ότι ο φόρος δεν ελέγχθηκε εξονυχιστικά, όταν μάλιστα ήταν προγραμματισμένος να ανακοινωθεί μετά τις ευρωεκλογές. Αυτές άλλωστε ήταν πιθανό να οδηγήσουν σε δυσμενές αποτέλεσμα. Όμως, στην κυβέρνηση κυριαρχούσαν αυταπάτες για την εκλογική αναμέτρηση.

Ανασχηματισμός και ΕΝΦΙΑ καθρεπτίζουν από κοινού μία κυβέρνηση κυριολεκτικά στον κόσμο της, χωρίς στρατηγική, με κραυγαλέα αναποτελεσματικότητα. Καθώς το κλίμα γυρίζει εναντίον της, μένει πολιτικά γυμνή χωρίς τα εφόδια που μπορούν να δημιουργήσουν εφαλτήρια αντεπίθεσης.

Υπό αυτές τις περιστάσεις, τα ευχολόγια ότι «το κλίμα είναι αναστρέψιμο» δεν πείθουν κανέναν. Ούτε καν τους κυβερνητικούς κομματικούς στρατούς. 

Έτσι, και οι πρόωρες εκλογές θα έρθουν πιο κοντά, διότι πόσοι βουλευτές θα βρεθούν να στηρίξουν μια κυβέρνηση, που μόνη της δημιουργεί τη χιονοστιβάδα που την παρασύρει; Ιδίως, όταν στερείται τα εφόδια για να τη σταματήσει. Την ώρα μάλιστα, που δεν τη βλέπει καν να έρχεται.