ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Την απλοποίηση πολλοί αγάπησαν...

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Ε​​ίναι γνωστό ότι οι Ελληνες γίνονται αντικρατιστές -σχεδόν νεοφιλελεύθεροι- μόνο κατά την περίοδο πληρωμής των φόρων. Τον υπόλοιπο καιρό ζητούν περισσότερο κράτος παντού. 

Είναι γνωστό επίσης ότι όλοι οι Ελληνες -με πρώτους τους πολιτικούς- ζητούν απλούστερο φορολογικό σύστημα, μόνο όταν έρχονται σε επαφή με την εφορία. Ολο τον υπόλοιπο καιρό, ζητούν εξαιρέσεις από τους γενικούς κανόνες, διπλά και τριπλά μέτρα υπολογισμού των φόρων, μέριμνα για τις «ιδιαιτερότητες» περιοχών, επαγγελμάτων, εισοδημάτων.
Αυτό ακριβώς γίνεται και τώρα με την εξομοίωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης. 

Δυστυχώς η συζήτηση επικεντρώθηκε αποκλειστικά στην πάταξη του λαθρεμπορίου και τα μόνα νούμερα που υπάρχουν στον δημόσιο διάλογο αφορούν το δημοσιονομικό όφελος και μάλιστα σε σχέση με τους (πάντα υπεραισιόδοξους) στόχους της τρόικας. Σε ό,τι αφορά την πάταξη του λαθρεμπορίου δεν υπήρξε κανένας αντίλογος στους υπολογισμούς του κ. Τάσου Γιαννίτση, ο οποίος παρατήρησε ότι «η ζήτηση πετρελαίου κίνησης (2013 με 2011) εμφανίζεται σχεδόν ίδια, παρ’ όλο ότι (...) η ζήτηση βενζίνης μειώθηκε, αντίστοιχα, 20%.
Στην πραγματικότητα, συρρικνώθηκε και η ζήτηση πετρελαίου κίνησης, απλώς αυτό δεν φαίνεται γιατί η εξίσωση του φόρου έκανε περιττή ή και ζημιογόνα την αγορά φθηνού πετρελαίου θέρμανσης και τη μετατροπή του σε ακριβό πετρέλαιο κίνησης και οδήγησε στην απευθείας αγορά πετρελαίου κίνησης. Με το προηγούμενο φορολογικό καθεστώς και την υπόθεση ότι η ζήτηση πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης θα είχαν, φυσιολογικά, επίσης μειωθεί κατά 20%, τα ετήσια έσοδα του Δημοσίου το 2013 θα ήσαν περίπου 275 εκατ. ευρώ χαμηλότερα. Αυτό είναι και το δημοσιονομικό όφελος και η λαθρεμπορική ζημιά από το μέτρο...» («Φόρος πετρελαίου και λαθρεμπόριο», Καθημερινή 24.8.2014).
Το άλλο όφελος από την εξομοίωση είναι η πανταχόθεν αιτούμενη απλοποίηση του συστήματος, έστω σε ό,τι αφορά τη φορολόγηση του πετρελαίου. Δεν πρέπει να υπήρξε άλλη χώρα (πιθανώς στην υφήλιο, αλλά σίγουρα στον δυτικό κόσμο) όπου συνεργεία του ΣΔΟΕ σταματούσαν τα φορτηγά για να ελέγξουν το... χρώμα του πετρελαίου που εχρησιμοποιείτο. Τώρα δε με την ελεύθερη κίνηση πετρελαιοκίνητων επιβατικών αυτοκινήτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα ζούσαμε ιλαρές στιγμές, βλέποντας αυτά τα συνεργεία στο Κολωνάκι για να εξετάζουν τι πετρέλαιο χρησιμοποιούν τα θηριώδη τζιπ που κινούνται στην περιοχή.
Η μικρή αυτή απλοποίηση (η οποία -τονίζουμε και πάλι- ήταν αίτημα όλων και πρωτίστως εκείνων που σχίζουν τα ιμάτιά τους για απλοποίηση των φορολογικών διαδικασιών) δεν είναι καν το σημαντικότερο όφελος για την εθνική οικονομία. Ο κ. Δημήτρης Παπαδημούλης, ως ευρωβουλευτής είχε αποκαλύψει το 2008 την τεράστια κι αυξανόμενη εξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο:  

«την πενταετία 2000-2005 στην Ευρωζώνη (η κατανάλωση πετρελαίου ως ποσοστό όλης συνολικής κατανάλωσης ενέργειας) μειώθηκε από το 41,7% στο 39,7%. Αντίθετα στην Ελλάδα αυξήθηκε από το 56,6% στο 57,5%». Το 2012 το πετρέλαιο παρέμεινε βασική πηγή ενέργειας της χώρας, αλλά το ποσοστό μειώθηκε στο 45%, παραμένοντας βέβαια πολύ ψηλότερο από τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωζώνης.
Ο ρηχός δημόσιος διάλογος (στον οποίο δυστυχώς πρωταγωνιστούν και μέλη της κυβέρνησης) θα οδηγήσει στην κατάργηση στο μοναδικού μέτρου εξορθολογισμού του φορολογικού συστήματος που απέμεινε. Να σημειώσουμε ότι το κόμμα του κ. Παπαδημούλη, το οποίο από νωρίς έκρουσε τον κώδωνα για την εξάρτηση της Ελλάδας από το πετρέλαιο, βγάζει τις πιο γοερές κραυγές υπέρ της κατάργησης της εξομοίωσης...