Σε
Βατερλώ εξελίσσεται το θέμα της Αλβανίας για την κυβέρνηση.
Συγκεκριμένα για τον αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών Β. Βενιζέλο που
είχε αναλάβει τους χειρισμούς, αλλά και τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά, ο
οποίος δεν έδειξε καμία διάθεση παρέμβασης όλο αυτό το διάστημα, καθώς
τα Τίρανα, αφού εξασφάλισαν τις ευλογίες της Αθήνας για την αναγνώριση
της Αλβανίας ως υποψήφιας προς ένταξη στην ΕΕ, επέμειναν στη σκληρή
ατζέντα τους εναντίον της Ελλάδας.
Αποκορύφωμα βεβαίως είναι η διοικητική διαίρεση
της Αλβανίας, με την οποία επιχειρείται να αλλοιωθεί ο εθνικός
χαρακτήρας σημαντικών μειονοτικών περιοχών με πρώτη εκείνη της Χιμάρας,
που αποτέλεσε σύμβολο της ελληνικής παρουσίας στην Αλβανία ακόμη και
κατά τη διάρκεια της επικράτησης του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Η Χιμάρα βρίσκεται διαχρονικά στο στόχαστρο του αλβανικού εθνικισμού, καθώς ακόμη είναι ζωντανή η μνήμη του στρατηγού Σπυρομήλιου, η απελευθέρωση της περιοχής στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και η αυτονομία της προσωρινής κυβέρνησης της Β. Ηπείρου, η διατήρηση της αυτονομίας της Χιμάρας μέχρι το 1924, οι εξεγέρσεις που πνίγηκαν στο αίμα από τον βασιλιά Ζώγου και η τελευταία απελευθέρωση της Χιμάρας από τον Ελληνικό Στρατό το 1940.
Η νέα διοικητική διαίρεση της Αλβανίας, που προωθείται από την κυβέρνηση Ράμα, επιφέρει παρεμβάσεις σε αρκετές περιοχές που ζει η μειονότητα, αλλά κυρίως στη Χιμάρα επιχειρεί να αλλοιώσει τη σύνθεση του πληθυσμού καθώς συνενώνει τον Δήμο Χιμάρας με την επαρχία του Βρανίστι, με την οποία η Χιμάρα δεν έχει ούτε ιστορική, ούτε εθνική, ούτε θρησκευτική ούτε και γλωσσική σχέση.
Σε μια από τις σπάνιες συναντήσεις όλων των μειονοτικών αιρετών με κάθε κόμμα και παράταξη, που έγινε στους Αγίους Σαράντα, συμμετείχαν έπαρχοι και βουλευτές από την ΟΜΟΝΟΙΑ, το ΚΕΑΔ, το ΜΕΓΑ, ενώ στο πλευρό τους είχαν και μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Δημοκρατικού Κόμματος.
Στη συνάντηση αυτή κατήγγειλαν «ως σκόπιμη αλλοίωση των ελληνικών μειονοτικών επαρχιών, την απόσπαση ελληνικών μειονοτικών κοινοτήτων από τις παραδοσιακές ελληνικές μειονοτικές επαρχίες και την ένωσή τους με αλβανικούς δήμους».
Η Χιμάρα βρίσκεται διαχρονικά στο στόχαστρο του αλβανικού εθνικισμού, καθώς ακόμη είναι ζωντανή η μνήμη του στρατηγού Σπυρομήλιου, η απελευθέρωση της περιοχής στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και η αυτονομία της προσωρινής κυβέρνησης της Β. Ηπείρου, η διατήρηση της αυτονομίας της Χιμάρας μέχρι το 1924, οι εξεγέρσεις που πνίγηκαν στο αίμα από τον βασιλιά Ζώγου και η τελευταία απελευθέρωση της Χιμάρας από τον Ελληνικό Στρατό το 1940.
Η νέα διοικητική διαίρεση της Αλβανίας, που προωθείται από την κυβέρνηση Ράμα, επιφέρει παρεμβάσεις σε αρκετές περιοχές που ζει η μειονότητα, αλλά κυρίως στη Χιμάρα επιχειρεί να αλλοιώσει τη σύνθεση του πληθυσμού καθώς συνενώνει τον Δήμο Χιμάρας με την επαρχία του Βρανίστι, με την οποία η Χιμάρα δεν έχει ούτε ιστορική, ούτε εθνική, ούτε θρησκευτική ούτε και γλωσσική σχέση.
Σε μια από τις σπάνιες συναντήσεις όλων των μειονοτικών αιρετών με κάθε κόμμα και παράταξη, που έγινε στους Αγίους Σαράντα, συμμετείχαν έπαρχοι και βουλευτές από την ΟΜΟΝΟΙΑ, το ΚΕΑΔ, το ΜΕΓΑ, ενώ στο πλευρό τους είχαν και μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Δημοκρατικού Κόμματος.
Στη συνάντηση αυτή κατήγγειλαν «ως σκόπιμη αλλοίωση των ελληνικών μειονοτικών επαρχιών, την απόσπαση ελληνικών μειονοτικών κοινοτήτων από τις παραδοσιακές ελληνικές μειονοτικές επαρχίες και την ένωσή τους με αλβανικούς δήμους».
Πέραν της Χιμάρας, καταγγέλθηκαν και άλλα
περιστατικά, όπως η απόσπαση της κοινότητας Ευαγγελάτες και η ένωσή της
με τον νέο Δήμο Τσαμουριάς με κέντρο την Κονίσπολη, όπως επίσης την
απόσπαση των ελληνικών μειονοτικών κοινοτήτων του Γαρδικίου και του
Μαυρόπουλου και την ένωσή τους με τον Δήμο Δελβίνου, της κοινότητας
Τσούκας και την ένωσή της με τον Δήμο Αγίων Σαράντα κ.ά.
Η Αθήνα αντέδρασε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση στα σχέδια αυτά της αλβανικής κυβέρνησης, παρά τις εκκλήσεις των μειονοτικών. Έτσι, μόλις τον Ιούνιο ο κ. Βενιζέλος, λίγες ημέρες πριν δώσει τη συγκατάθεσή του για την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, έστειλε επιστολή στον αλβανό ομόλογό του εγείροντας το ζήτημα αυτό. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Αλβανοί πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων την επιστολή, συνέχισαν κανονικά τα σχέδιά τους, παίζοντας σίγουρο παιγνίδι, μια και σωστά διέβλεψαν ότι ο κ. Βενιζέλος, ό,τι κι αν συνέβαινε στις διμερείς σχέσεις, ήταν αποφασισμένος να μην εμποδίσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας τους.
Εξάλλου, ο τρόπος με τον οποίο η Αλβανία αντιμετώπισε την Ελλάδα και προσωπικά τον κ. Βενιζέλο αντικατοπτρίζεται στις υποσχέσεις που του έδιναν κάθε φορά, είτε ο ίδιος ο «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός Έντι Ράμα είτε ο υπουργός Εξωτερικών, ότι θα... ρυθμιστεί το θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών. Το αποτέλεσμα είναι ότι όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο, αλλά η αλβανική κυβέρνηση έσπευσε να κάνει διάβημα διαμαρτυρίας όταν ανακοινώθηκαν από την Ελλάδα τα «οικόπεδα» ερευνών για υδρογονάνθρακες στην περιοχή βορείως της Κέρκυρας, θεωρώντας ότι καλύπτει και δικές τους περιοχές, τις οποίες φυσικά αποφεύγει να οριοθετήσει.
Η Αθήνα αντέδρασε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση στα σχέδια αυτά της αλβανικής κυβέρνησης, παρά τις εκκλήσεις των μειονοτικών. Έτσι, μόλις τον Ιούνιο ο κ. Βενιζέλος, λίγες ημέρες πριν δώσει τη συγκατάθεσή του για την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, έστειλε επιστολή στον αλβανό ομόλογό του εγείροντας το ζήτημα αυτό. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Αλβανοί πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων την επιστολή, συνέχισαν κανονικά τα σχέδιά τους, παίζοντας σίγουρο παιγνίδι, μια και σωστά διέβλεψαν ότι ο κ. Βενιζέλος, ό,τι κι αν συνέβαινε στις διμερείς σχέσεις, ήταν αποφασισμένος να μην εμποδίσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας τους.
Εξάλλου, ο τρόπος με τον οποίο η Αλβανία αντιμετώπισε την Ελλάδα και προσωπικά τον κ. Βενιζέλο αντικατοπτρίζεται στις υποσχέσεις που του έδιναν κάθε φορά, είτε ο ίδιος ο «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός Έντι Ράμα είτε ο υπουργός Εξωτερικών, ότι θα... ρυθμιστεί το θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών. Το αποτέλεσμα είναι ότι όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο, αλλά η αλβανική κυβέρνηση έσπευσε να κάνει διάβημα διαμαρτυρίας όταν ανακοινώθηκαν από την Ελλάδα τα «οικόπεδα» ερευνών για υδρογονάνθρακες στην περιοχή βορείως της Κέρκυρας, θεωρώντας ότι καλύπτει και δικές τους περιοχές, τις οποίες φυσικά αποφεύγει να οριοθετήσει.
Σχέδιο εξόντωσης της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας
Αξίζει να μεταφέρουμε τη δήλωση του πρώην δημάρχου Χιμάρας και προέδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Βασίλη Μπολάνου, την οποία δυστυχώς κανείς δεν έλαβε υπόψη του στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αφήνοντας ακόμη μια φορά την Ελληνική Εθνική Μειονότητα έρμαιο στις διαθέσεις του αλβανικού εθνικισμού, που δυστυχώς αποτελεί, όπως όλα δείχνουν, κυρίαρχη δύναμη στα Τίρανα.
«Καταγγέλλουμε την πρόταση της Επιτροπής καθώς και όλες τις ενέργειες της κυβέρνησης σχετικά με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση:
1) Για την πελατειακή πρακτική που η κυβέρνηση έχει ακολουθήσει ως αυτή τη στιγμή σε βάρος της ΕΕΜ, παρόλο που αυτή διαμένει παραδοσιακά σε περιοχές με σημαντικό ποσοστό επί του πληθυσμού.
2) Έλλειψη διαφάνειας σε όλη τη διαδικασία της μεταρρύθμισης.
3) Οι ενέργειες οι σχετικές με τη μεταρρύθμιση έχουν χαρακτηριστεί από έλλειψη σεβασμού προς το σύμφωνο σταθερότητας, τη σύμβαση-πλαίσιο και τις ευρωπαϊκές πρακτικές σχετικά με τον σεβασμό των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων.
Μπορούμε ανεπιφύλακτα να πούμε, κάτω από τις συνθήκες που διαμορφώνονται, πως η κυβέρνηση στοχεύει στην αλλοίωση της ελληνικής κοινότητας στην Αλβανία. Καταγγέλλουμε δημόσια ως απαράδεκτη και μη αποδεκτή εκ μέρους μας τη συμπεριφορά της κυβέρνησης της Αλβανίας και για έναν ακόμα λόγο. Διότι είναι μια χώρα η οποία πρόσφατα στηρίχθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις προενταξιακές διαδικασίες, για να γίνει χώρα-μέλος της ΕΕ, ενώ οι συμπεριφορές αυτές δεν είναι καθόλου ευρωπαϊκές.
Κάνουμε έκκληση προς την αλβανική κυβέρνηση να σταματήσει τα σχέδια εξόντωσης της Ελληνικής Εθνικής Κοινότητας και να σταματήσουν να προκαλούν τα αισθήματα μιας φιλήσυχης και νομοταγούς κοινότητας, δημιουργώντας τεχνητά προβλήματα και εντάσεις. Ταυτόχρονα ζητάμε απ' όλο τον διεθνή παράγοντα να δείξει κατανόηση στα αιτήματά μας και να πείσει την αλβανική κυβέρνηση να κάνει αποδεκτά τα αιτήματα αυτά τα οποία στηρίζονται σε διεθνείς συμβάσεις και πρακτικές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου