ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Θέμα τσαμουριάς πάλι στην επικαιρότητα

Του ΙΩΑΝΝΗ ΑΣΛΑΝΙΔΗ

Αφορμή για το παρόν κείμενο απετέλεσε  το γεγονός ότι, πάλι επιδιώκουν να φέρουν στο προσκήνιο το θέμα των Τσάμηδων και της Τσαμουριάς κύκλοι του εξωτερικού, υπό το κάλυμμα φιλειρηνικών οργανώσεων και τινές εκ του προοδευτικού χώρου του εσωτερικού. Όπως επίσης παρατηρούμε ότι επανήλθε στο θέμα των Τσάμιδων και η Ακαδημία της Αλβανίας. 

Δεν πρέπει να λησμονούμε βέβαια ότι μεταξύ άλλων, πρότινος ανάγκασαν τον Πρόεδρό μας κ. Παπούλια να ματαιώσει επίσημη συνάντηση του με τον Αλβανό ομόλογό του, στους Αγίους Σαράντα και να επιστρέψει από το Αργυρόκαστρο άπρακτος.

Οι Λέξεις Τσάμηδες και Τσαμουριά που τόσο συχνά ανακινούν οι Αλβανοί, είναι ελληνικές φθαρμένες λέξεις. Ο Σημερινός ποτ. Καλαμάς  ελέγετο Τσιάμης ή Θύαμις και στις εκβολές του οποίου η περιοχή ελέγετο Θυαμυρία. Έτσι από τις λέξεις Τσιάμης και Θυαμυρία έχουμε την παράφραση Τσιαμυρία-Τσαμουριά και οι κάτοικοι αυτής Τσάμιδες. Η περιοχή αυτή της Ηπείρου, από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά και σήμερα ονομάζεται Θεσπρωτία, από τους Αρχαιοέλληνες κατοίκους  τους Θεσπρωτούς.     

Πρόσφατα στην Αμερική και αλλαχού κυκλοφόρησε ένα κείμενο, το οποίο αναφέρεται στο ενδιαφέρον των Μουσουλμάνων Τσάμηδων να επανέλθουν στην «Τσαμουριά», αλλά με ειρηνικά μέσα. Πρόκειται για κείμενο στην αγγλική γλώσσα ενός «Οργανισμού Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τσαμουργιά», Thameria Human Richits Association (CHRA), με έδρα την Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. και με πέντε άλλα τμήματα (παραρτήματα): Βοστόνη, Ντιτρόιτ, Νιού Τζέρσεϋ, Φιλαδέλφεια και Σικάγο.

Ο σκοπός του οργανισμού αυτού Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Τσάμηδων είναι, όπως αυτοί τον παρουσιάζουν και όπως αυτοί εξιστορούν τα γεγονότα, η ενδυνάμωση των φιλικών δεσμών μεταξύ των Αμερικανών και των Αλβανών γενικά και μεταξύ Αμερικανών και Τσάμηδων ειδικότερα. Κυριότερος σκοπός είναι η αναγνώριση και η περαιτέρω πρόοδος των δικαιωμάτων των Τσάμηδων, όπως:

Πρώτον: Δικαίωμα επιστροφής στην Ελλάδα στα σπίτια τους, για να ζήσουν εκεί, ειρηνικά με τους Έλληνες αδελφούς τους.

Δεύτερον: Περιουσιακά δικαιώματα: Η Διαβεβαίωση αναγνώρισης και εφαρμογής του Δικαιώματος των διωγμένων Τσάμηδων, να ζήσουν στα σπίτια τους, εμπορικά κτίρια και κτηματικές περιουσίες στην Β-Δυτική Ελλάδα.

Τρίτον: Νομικά δικαιώματα: Σκοπεύει να σιγουρεύσει στους Τσάμηδες όλα τα νομικά και μειονοτικά δικαιώματα, που απορρέουν από το Ελληνικό Σύνταγμα και τις συνθήκες και τους νόμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέταρτον: Η Διατήρηση και γνωστοποίηση της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία αυτή την στιγμή κάνει αγώνα για να επιβιώσει.

Πέμπτον: Μεθοδολογία: Ο Οργανισμός αυτός των δικαιωμάτων των Τσάμηδων, απορρίπτει οποιαδήποτε μορφή βίας και διατηρεί ως αυτοσκοπό το πνεύμα της πραγματικής αδελφοσύνης με τους Έλληνες.

Έκτον: Η Ιστορία των προσφάτων γεγονότων όπως παρουσιάζεται, βέβαια από τον οργανισμό αυτό των Δικαιωμάτων των Τσάμηδων:

Το 1913 η Τσαμουριά προσαρτήθηκε στην Ελλάδα. 

Το 1923 οι Τσάμηδες δεν συμπεριελήφθησαν στην Συνθήκης της Λοζάνης για την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμού μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας, αφού αναγνωρίσθηκε αυτή ως Εθνική Αλβανική Μειονότητα. 

Το 1944 δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι Τσάμηδες απελάθησαν από την Ελλάδα, παρά την θέλησή των, με συνέπεια να εγκατασταθούν στην Αλβανία.

 Το 1987, παρά την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδος – Αλβανίας, τους αρνήθηκε το δικαίωμα επιστροφής στην Τσαμουργιά. Πολλοί Αμερικανοί πολίτες Τσάμηδες έφθασαν στις ακτές αυτές για να ξεφύγουν από το κυνηγητό τους στην Ελλάδα και Αλβανία.

Ο Οργανισμός αυτός ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Τσάμηδων και ο Κανονισμός λειτουργίας του, ασφαλώς σύμφωνα με την Αμερικάνικη Νομοθεσία, παραβλέπουν και αποκρύπτουν σκοπίμως την αλήθεια,   ότι οι Μουσουλμάνοι αυτοί Τσάμηδες:

Πρώτον: Είναι ήδη καταδικασμένοι, λόγω των εγκληματικών τους πράξεων, με άνω των 1700 αποφάσεων Ειδικού προς τούτο Δικαστηρίου Ιωαννίνων μέχρι το 1948, ως «εγκληματίες πολέμου και συνεργάτες με τους Κατακτητές (δοσίλογοι)».  Με Στέρηση της Ελληνικής Ιθαγένειας, καθώς και δήμευση των περιουσιών τους, σύμφωνα και με τα διεθνώς κρατούντα. Οι δε περιουσίες τους διετέθησαν στα θύματα της θηριωδίας των και σε ακτήμονες.

Δεύτερον: Οι Μουσουλμάνοι αυτοί Τσάμηδες κατά την τριπλή, ουσιαστικά εκεί κατοχή (1941-1944), Ιταλική, Γερμανική και Αλβανική, με την συνεργασία των Αλβανών και Στρατευμάτων Κατοχής, προέβησαν σε ακατονόμαστες εγκληματικές πράξεις (Δολοφονίες, βιασμοί γυναικών και κορασίδων, λεηλασίες, αρπαγές ζώων, πουλερικών, κυψελών κλπ. και ακόμη με πλήρη καταστροφή χωριών Χριστιανών Τσάμηδων της περιοχής.

Τρίτον: Υπενθυμίζω δύο μόνο κραυγαλέα δείγματα της εγκληματικής συμπεριφοράς και συνεργασίας των με τους κατακτητές. 

Την εκτέλεση από τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς (29-9-43) (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ σελ. 180-181 του Β. Κραψίτη, ΑΘΗΝΑΙ 1985).

Και! την Μάχη της Μελίνας (17-18/8/1944) μεταξύ Γερμανών και ΕΔΕΣ, όπου, μαζί με τους 92 νεκρούς και 109 αιχμαλώτους Γερμανούς, είχαν και οι συμπολεμιστές τους Μουσουλμάνοι Τσάμηδες 86 νεκρούς και 7 αιχμαλώτους. («Β-Ηπειρωτικά: Υπηκοότητα – τσάμικο – πληθυσμιακό» ΕΣΤΙΑ 24-7-04, Αποστ. Π. Παπαθεοδώρου).

Δυστυχώς στο παρελθόν είχε λάβει χώρα ένα Συνέδριο από ‘Έλληνες καθηγητές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, του Κέντρου Ερευνών μειονοτικών ομάδων. Όμως, τέτοια συνέδρια αλλοτρίων σκοπών, δεν προσφέρουν υλικό για αυτοκριτική και σκέψη, όπως λένε, διότι σκόπιμα και υστερόβουλα, λείπει το Βασικό στοιχείο δημιουργίας του θέματος των Μουσουλμάνων Τσάμηδων η «Πραγματική Ιστορία και τα αιτία Δημιουργίας του». Εκτός εάν, δεν θέλω να πιστεύω για Έλληνες Πανεπιστημιακούς καθηγητές, επρόκειτο για παράρτημα στην Ελλάδα του Thameria Human Richits Association (CHRA), το οποίο έχει έδρα την Μασαχουσέτη.

«Η Δικαιοσύνη και η ιστορική Αλήθεια είναι πηγές όλων των αρετών» (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ).