Είδα την κ.Δούρου στον επινίκιο
χορό της εκλογής της να χορεύει υπό τους ήχους παλαμακίων ζεϊμπέκικο.
Εχω, λόγω ηλικίας, ξαναδεί τέτοιο χορό. Πρώτα από τον Ανδρέα Παπανδρέου
υπό τα παλαμάκια του Ακη Τσοχατζόπουλου και αργότερα από τον Γιώργο
Παπανδρέου μπροστά στον Τούρκο ομόλογό του στο υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου χόρευε όπως κάθε Ελληνοαμερικανός που έχει
μάθει τον πατροπαράδοτο, όπως πιστεύει, χορό σε κάποιο ελληνικό κουτούκι
της Αμερικής (απ' αυτά που φιλοξενούσαν κατά καιρούς τον Χιώτη, τον
Τάκη Μπίνη, τον Οδυσσέα Μοσχονά κ.τ.λ.) ή στα υπόγεια των ορθόδοξων ναών
όπου γίνονταν τα γλέντια στις γιορτές της ομογένειας.
Ο Γιώργος κάτι είχε ξεσηκώσει στη Σουηδία, αλλά χόρευε σαν τους
κολλεγιόπαιδες που κάνουν μπαλέτο και τον τσάμικο και τον ζεϊμπέκικο και
τον μπάλλο.
Αλλά η κυρία Δούρου πού νομίζει πως απευθύνεται με τη δημόσια
χορευτική της έκθεση;
Στα λαϊκά στρώματα;
Αν τολμούσε να χορέψει
ζεϊμπέκικο σε μαγαζί του Τσιτσάνη, του Παπαϊωάννου, του Βαμβακάρη, του
Μητσάκη, του Ακη Πάνου, του Καρδάρα θα άκουγε πολύ άσχημα από πάλκου
σχόλια.
«Οι γυναίκες δεν χορεύουν ζεϊμπέκικο, είναι ξεφτίλα του
μοναχικού χορού» έλεγε ο Χατζιδάκις.
Τη μόνη φορά που ο Μπιθικώτσης επέτρεψε σε γυναίκα να χορέψει
ζεϊμπέκικο μπροστά του ήταν η πρώτη του σπιτονοικοκυρά, 80 χρόνων, με
λουλουδάτη ρόμπα και παντόφλες!
Χορός ανδρικής μοναξιάς ο ζεϊμπέκικος, σε μέρα χαράς και νίκης;
Για να ξιπάσουμε τους αστούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου