Του Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Υγιείς οικονομίες είναι οι καλύπτουσες τις ανάγκες τους. Τυχόν
καταλειπόμενο περίσσευμα τις καθιστά (και) πλεονασματικές.
Οι τελευταίες
εκδίδουν ισχυρά νομίσματα. Αυτά ισχυροποιεί έτι μάλλον η ζήτηση προς
αποθεματοποίηση. Χαρακτηριστική η περίπτωση της νορβηγικής κορώνας.
Πιστωτική ανάπτυξη σημαίνει, συχνά, ότι το κράτος δανείζεται από τον
εαυτό του. Δηλαδή προεξοφλεί εισπράξεις και χρηματοδοτεί την οικονομία.
Εάν ήδη το προεξόφλημα χρησιμοποιηθεί αναπτυξιακά, φερ΄ειπείν, προς
ίδρυση μονάδας παραγωγής, έχει καλώς. Η μονάδα θα παραγάγει. Το προϊόν
θ΄αποσβέσει το προεξόφλημα. Η οικονομία θα εξελιχθεί υπό συνθήκες
νομισματικής σταθερότητας. Πρόβλημα ανακύπτει όταν τα προεξοφλήματα
διατίθενται καταναλωτικώς. Τότε ματαιούται η απόσβεση. Η οικονομία
γίνεται ελλειμματική. Το άθροισμα των ελλειμμάτων αναδεικνύει δημόσιο
χρέος. Το τελευταίο διευρυνόμενο άγει την χώρα σε στάση πληρωμών, άρα και σε φτωχοποίηση των κατοίκων.
Η Ελλάς στην δεκαετία 1953-63 έδωσε βάρος
στην δημιουργία πλεονασμάτων. Είχε διαρκή σταθερή οικονομική ανάπτυξη. Η
δραχμή ήταν ενίοτε και ανατιμημένη έναντι του μάρκου (τότε Δ.
Γερμανίας). Συζητήθηκε ακόμη (και) ένταξή μας στην, τότε, ΕΟΚ χωρίς
μεταβατική περίοδο. Είσοδός μας, δηλαδή, μετά τις Γαλλία, Γερμανία,
Ιταλία και Be.Ne.Lux.
Η θεμελιώδης ευρωπαϊκή συνθήκη (Maastricht 10.12.91) αφήνει μικρά περιθώρια πιστωτικής επέκτασης. Δεν επιτρέπει ελλείμματα υπερβαίνοντα το 3% του Α.Ε.Π., ούτε συνολικό χρέος μείζον του 60% του αυτού μεγέθους (ΑΕΠ).
Η Γαλλία πληθυσμιακά (κυρίως) δεσπόζει της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Είναι συνιδρύτρια της ΕΟΚ. Ανέκαθεν πορεύθηκε
με νόμισμα (το φράγκο) πληθωριζόμενο. Έτσι και υποτιμούμενο. Από ετών
αδυνατεί να φθάσει στους συμφωνημένους θεμελιώδεις στόχους “ελλείμματος –
χρέους”. Το πληθωριζόμενο παραγωγικό της κόστος επιτείνει ανησυχητικά
την ανεργία. Και η Γαλλία ασφυκτιά (!).
Το ευκόλως λεγόμενο: αλλάξατε το Maastricht είναι αφελές. Κατά τους κανόνες του, οι πειθαρχικές χώρες έχουν αποθεματοποιήσει περισσεύματα. Άρα τεχνικές διευρύνουσες την ρευστότητα θα
πληθωρίσουν το κοινό νόμισμα (€), συνακόλουθα και τ΄αποθέματα. Τελικά
θα μεταφερθεί πλούτος από πειθαρχικούς στους απειθάρχους (!!!).
Επιδερμική είναι εδώ η αντίληψη των ευρωπαϊκών ζητημάτων. Η απόφαση του
“Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου” (ΟΣΔ) της 7.2.2014 γέμισε τα
πρωτοσέλιδα με ανακρίβειες:
Το γερμανικό δικαστήριο συνήλθε ώστε
ν΄αποφασίσει εάν είναι αποδεκτή η μαζική αγορά κρατικών ομολόγων εκ
μέρους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό προς τόνωση της
ρευστότητας. Θεωρήθηκε, λοιπόν, από τον ελληνικό τύπο, ότι το κρίσιμο
ζήτημα παραπέμφθηκε προς επίλυση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εν τούτοις
ουδέν του πορίσματος αυτού είναι ανακριβέστερο. Πρωτίστως: μη
υφισταμένης ομοσπονδιακής ευρωπαϊκής δομής θα ήταν πολιτειολογικώς
αδιανόητο η δικαιοδοσία επί συνταγματικού ζητήματος, ορισμένου κράτους,
να μεταφέρεται προς κρίση αλλού (!!!). Εν πάση περιπτώσει, εδώ, το ΟΣΔ
απηύθυνε απλό προδικαστικό ερώτημα, όπως δια των συνθηκών προβλέπεται.
Ζήτησε, δηλαδή, γνώμη. Ήδη το κυριώτερο: Ακριβώς για την διασφάλιση της αξίας των γερμανικών αποθεμάτων το διατυπωθέν ερώτημα είναι νοηματικά στενό. Θέτει όρια προστατευτικά των γερμανικών κεκτημένων.
Συμπέρασμα: Οι πλεονασματικές χώρες αυτασφαλίζονται.
Η παγκόσμια ύφεση έχει γενικώς οδηγήσει σε μηδενικά, κατ΄ουσίαν,
επιτόκια. Άρα λιμνάζουν ιδιωτικά κεφάλαια. Προσκαίρως, λοιπόν, και η
Γαλλία χρηματοδοτεί τα
ελλείμματά της. Ομοίως Ιταλία (και) Ισπανία. Αλλ΄ασφαλώς, τα μηδενικά
επιτόκια συνιστούν ανωμαλία. Προκαλούν φούσκες. Αφεύκτως λοιπόν (τα επιτόκια) θ΄αυξηθούν. Η αύξηση θα επιφέρει νέα κρίση στην Ευρώπη. Θα βαθύνει το χάσμα Βορρά – Νότου. Η σχολή του μάρκου θ΄αντιμετωπίσει την του φράγκου.
Οι
εκλογές διεξάγονται στις 25.5. Εν όψει ευρωσκεπτικισμού, οι κυβερνήσεις
ξεχνούν, εν πολλοίς, ό,τι χωρίζει. Οι βόρειοι ψηφοφόροι έχουν πληρώσει
σπασμένα του Νότου. Πρέπει να αισθάνονται πως οι δαπάνες τους
έπιασαν τόπο. Τελικά, δηλαδή, ότι η ευρωπαϊκή υπόθεση αξίζει την ψήφο
τους. Οι διευρωπαϊκοί λογαριασμοί θα εκκαθαρισθούν έπειτα.
Γεωπολιτικώς:
H Ελλάς οφείλει να είναι πλεονασματική. Έτσι, μειώνεται το κόστος λειτουργίας μας. Ελκύονται σοβαροί επενδυτές μακράς πνοής. Αυξάνεται το διεθνές εκτόπισμά μας. Αποθαρρύνεται η επιθετική γείτων
EΣΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου