Οι ανατρεπτικές εξελίξεις στην
Ουκρανία έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τόσο την Ε.Ε. όσο και τη Ρωσία. Αν
και οι δύο πλευρές ανταγωνίζονταν σκληρά το τελευταίο διάστημα για να
τραβήξουν το Κίεβο στη σφαίρα επιρροής τους, καμιά τους δεν επιθυμεί
ούτε εμφύλια διαμάχη στην Ουκρανία ούτε διαμελισμό της χώρας με
εκτεταμένες και πιθανόν ανεξέλεγκτες συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή.
Ετσι, παρ' όλο που οι
προτεραιότητες και τα συμφέροντά τους παραμένουν διαφορετικά, Βρυξέλλες
και Μόσχα κάνουν πλέον πιο προσεκτικούς ελιγμούς μέχρι να διαμορφωθεί το
νέο πολιτικό σκηνικό, για να καθορίσουν κι εκείνες τη στρατηγική τους.
Το βάρος πέφτει στην Ε.Ε., στο όνομα της οποίας ξεκίνησε η εξέγερση.
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί δεν παύουν να δίνουν έμφαση στη
διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Για εκείνους, ο
μεγαλύτερος κίνδυνος είναι μια εστία αστάθειας στις πύλες της Ε.Ε., με
την προοπτική αποσχιστικών συγκρούσεων στις ρωσόφωνες περιοχές της
χώρας.
Οι Ρώσοι από την πλευρά τους καταγγέλλουν την απειλή κατά της
«εθνικής κυριαρχίας» της Ουκρανίας: μια προσέγγιση Κιέβου-Ε.Ε.
ισοδυναμεί κατά κάποιον τρόπο με προσάρτηση της Ουκρανίας από τη Δύση.
Ηδη η πτώση του ουκρανικού καθεστώτος αποτελεί σοβαρό πλήγμα
κατά του μεγάλου σχεδίου του Ρώσου προέδρου Πούτιν για μια οικονομική
ένωση πρώην σοβιετικών Δημοκρατιών, στην οποία η Ουκρανία των 46
εκατομμυρίων κατοίκων θα ήταν το σημαντικότερο μέλος μετά τη Ρωσία.
Καθώς όμως μια Ουκρανία βυθισμένη στην αναταραχή δεν αποτελεί
επιθυμητό εταίρο για κανέναν, είδαμε μέσα στην εβδομάδα την Ε.Ε. να
αναζητά λύση οικονομικής στήριξης του Κιέβου που να συμπεριλαμβάνει και
τη Ρωσία, αλλά και το Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ να δηλώνει ότι θα
ήταν «επικίνδυνο κι αντιπαραγωγικό» να επιβληθεί στην Ουκρανία μια
επιλογή του τύπου «είτε είστε μαζί μας είτε εναντίον μας».
Επιπλέον η επιμονή των Ευρωπαίων στην ανάγκη «να μην κοπούν οι
γέφυρες μεταξύ Κιέβου και Μόσχας» μαρτυρά μια αμηχανία ως προς τη
διαχείριση της κρίσης, αλλά και την αγωνία τους να μη μείνει η Ουκρανία
εντελώς ξεκρέμαστη, καθώς η Ε.Ε. δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να της
προσφέρει μια συγκεκριμένη προοπτική προσέγγισης.
Κατά τον εκπρόσωπο της Κομισιόν Ολιβιέ Μπαγί, η συμφωνία
σύνδεσης Κιέβου-Ε.Ε. παραμένει στο τραπέζι (για την ακρίβεια, δεν
χρησιμοποίησε ευθέως τον όρο «συμφωνία σύνδεσης», αλλά μίλησε για
«συμφωνία εμπορίου κι επενδύσεων»), αλλά δεν μπορεί να συναφθεί πριν από
τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών του Μαΐου και το σχηματισμό της
νέας κυβέρνησης που θα προκύψει εν συνεχεία.
Οσο για μια πλήρη ένταξη στην Ε.Ε., ακόμη κι αν κάποτε
συζητήθηκε ως μελλοντικός στόχος, αυτή τη στιγμή βρίσκεται σαφώς εκτός
ατζέντας. Οχι μόνο λόγω των φόβων ρήξης με τη Μόσχα, αλλά και διότι
αντικειμενικά η Ουκρανία -υπό το φως της αιματοχυσίας κι ένα βήμα πριν
από τη στάση πληρωμών- δεν πληροί τις οικονομικές και πολιτικές
προϋποθέσεις.
Εχουμε λοιπόν μια Ευρώπη, που υποτίθεται ότι αποτέλεσε το
έναυσμα της εξέγερσης, να μην μπορεί να προσφέρει αυτά που ίσως πολλοί
Ουκρανοί προσδοκούν. Αυτό όμως που μπορεί να κάνει, κι αυτό στο οποίο
προς το παρόν επικεντρώνεται, είναι να συμβάλει στην οικονομική στήριξη
της χώρας και να κρατήσει ανοιχτούς διαύλους με τη Ρωσία, μέχρι να είναι
σε θέση να καθορίσει μια πιο ξεκάθαρη κι ολοκληρωμένη πολιτική και
έναντι του Κιέβου και έναντι της Μόσχας.
(Πηγές: AFP- www.lemonde.fr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου