Του Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Η Fiat/Fiat Chrysler Automobile μεταφέρει την έδρα της εταιρίας συμμετοχών (holding company)
στην Ολλανδία. Ομοίως την φορολογική έδρα της στην Αγγλία. Ο Ιταλός
Πρωθυπουργός με δηλώσεις του χαιρετίζει την διεθνοποίηση της
εμβληματικής Ιταλικής βιομηχανίας.
Έτσι, στην Ιταλία, κατοχυρώνεται η εγχώρια παραγωγή. Διασφαλίζονται, εκεί οι θέσεις εργασίας. Η αλλαγή έδρας και η εντεύθεν φορολογική βελτιστοποίηση (tax optimization) συνιστούν στοιχεία του ευρωπαϊκού, κατ' επέκταση, και του διεθνούς ανταγωνισμού. Προδήλως στην διεθνή κονίστρα η διακρατική αναζήτηση φορολογικού οφέλους, συνιστά νόμιμη επιδίωξη. Υπ’ αυτή την θεώρηση Ελλάς προσέλκυσε την ποντοπόρο ναυτιλία, με θέσπιση φορολογικών απαλλαγών (!!!).
Κάθε εταιρία συμμετοχών (holding company) συνιστά ευέλικτο μέσο χρηματοοικονομικής μόχλευσης. Συμβάλλει στον επιχειρηματικό εξορθολογισμό. Συνακόλουθα στην μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των ελεγχόμενων παραγωγικών δομών. Αυτή η εταιρία (συμμετοχών) δεν πρέπει να συγχέεται με τις ελεγχόμενές της παραγωγικές εταιρίες. Δεν διαθέτει (η εταιρία συμμετοχών) μονάδες παραγωγής. Δεν απασχολεί, ουσιαστικά, και εργαζόμενους. Είναι εξορισμού επιχειρησιακό κέντρο. Εκείθεν σχεδιάζονται κινήσεις μεγάλης οικονομικής εμβέλειας. Και το τελικό όφελος, ανήκει, στις παραγωγικές εταιρίες που ελέγχονται από αυτήν. Αυτονοήτως δε (και) κυρίως, στην χώρα, του τόπου όπου και η παραγωγή (!!!)
Η ωφελιμότητα της εταιρίας συμμετοχών κορυφούται υπό προϋπόθεση καθοριστική. ΄Οτι δηλαδή το προϊόν της παραγωγής διατίθεται στην διεθνή αγορά. Το λαβείν της δράσης αυτής δημιουργεί νέο επίπεδο οικονομικής ωφέλειας. Την διεθνή αξιοποίηση, δηλαδή, αυτού του λαβείν. Κατά τις περιστάσεις αυτό προεξοφλούμενο υπό διεθνώς ανταγωνιστικούς όρους προσφέρει φθηνή χρηματοδότηση στις παραγωγικές μονάδες. Άρα, ωφελείται έτσι η ίδια η παραγωγή και ο τόπος της (!!!) Το όφελος εκτεινόμενο ακόμη περισσότερο αναδεικνύει τράπεζες ''εσωτερικές'' που τροφοδοτούν την βιομηχανική δράση. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα των Ford Credit, BMW Credit κοκ.
Η ζωή δείχνει τον δρόμο. Οι πρόσφατες κινήσεις δημιουργικής εξωστρέφειας σοβαρών ευρωπαϊκών παραγωγικών εταιρειών (ΦΑΓΕ, Coca-Cola-3E, Fiat, Βιοχάλκο) συνιστούν την απόδειξη. Εν μέσω της σοβαρότερης μεταπολεμικής οικονομικής κρίσης, αξιοποιούν την διάκριση μεταξύ εταιρίας συμμετοχών και εταιριών παραγωγής. Δεν εγκατέλειψαν, οι εταιρίες, τις χώρες που τις ανέδειξαν. Ανασχεδίασαν, όμως, γεωγραφικά την παρουσία τους για να εκμεταλλευθούν αποτελεσματικότερα την διεθνή αγορά χρήματος. Αυτό ώστε να για να αντλήσουν φθηνότερα κεφάλαια. Ετσι δε και να στηρίξουν την βιομηχανική δράση στις χώρες των οποίων επί δεκαετίες υπήρξαν εμβληματικές παρουσίες. Επιστροφή ή παραμονή σε χρηματιστήρια χώρων παραγωγής είναι περαιτέρω επιβεβαίωση της ορθολογισμένα επωφελούς συνέργειας μεταξύ χρήματος και παραγωγικού μηχανισμού. Πρόκειται ασφαλώς για αξιομίμητη καινοτομία.
Η Ελλάς επικύρωσε την συνθήκη της Λισσαβόνας δια του ν. 3671/2008. Η διαδικασία της επικύρωσης και από τα λοιπά Κράτη Μέλη ολοκληρώθηκε την 30η.3.2010. Πανηγυρικά εκεί αναγνωρίζεται η επικράτεια της Ενωμένης Ευρώπης ως ενιαίος οικονομικός χώρος χωρίς οιαδήποτε εσωτερικά σύνορα. Η Ιταλία με αυτοπεποίθηση υπερέβη (και) τα ευρωπαϊκά όρια. Χαιρέτισε με ικανοποίηση την διεθνοποίηση της βιομηχανίας της δια της απόκτησης της Chrysler των ΗΠΑ. Είναι εκ των πραγμάτων η στιγμή και της Ελλάδος να αποδείξει εμπράκτως ότι ενστερνίζεται τις έννοιες της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. ΄Οτι πράγματι οικονομικώς αισθάνεται ως μέλος της Ενωμένης Ευρώπης.
ΕΣΤΙΑ / Οικονομία / 07 Φεβρουαρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου