Του ΑΡΗ ΑΜΠΑΤΖΗ
Οι «χαβούζες» της εξουσίας που με την ευρύτερη έννοια περιλαμβάνουν
την πολιτική εξουσία, τον επιχειρηματικό κόσμο, τις τράπεζες και τα μέσα
ενημέρωσης, είναι άκρως διασκεδαστικά στοιχεία μιας άλλης
ελληνοτουρκικής συνύπαρξης που παρατηρείται αυτή την εποχή.
Η διαπλοκή, η οικονομική κρίση ως ζώσα πραγματικότητα, ως
συμπτώματα και ως προεόρτια, ο αυταρχισμός της εξουσίας, αλλά και η
αλλοίωση και αμφισβήτηση σημαντικών πυλώνων όπως είναι ο χώρος της
Δικαιοσύνης, είναι στοιχεία που εμφανίζονται με παρόμοιο τρόπο στην
Τουρκία και στην Ελλάδα.
Ενα από τα σκετς που διαδραματίζεται εδώ και μέρες στην τουρκική
πολιτική σκηνή είναι το «ταμείο» που δημιουργήθηκε, όπως προκύπτει από
τη σχετική εισαγγελική έρευνα, για την αγορά της εφημερίδας «Σαμπάχ» και
του καναλιού «atv» τον Δεκέμβριο του 2013. Οπως προκύπτει, οι
διαβουλεύσεις έγιναν στην κατοικία του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ
Ερντογάν.
Διάφοροι όμιλοι και επιχειρηματίες, προσκείμενοι στην κυβέρνηση
Ερντογάν, προκειμένου να κάνουν την αγορά, δημιούργησαν ένα «ταμείο», το
οποίο μάλιστα ενίσχυσε με 200 εκατ. δολάρια και η κρατική τράπεζα
Ζιραάτ.
Ποιοι ήταν αυτοί οι επιχειρηματίες που αγόρασαν τον όμιλο
«Σαμπάχ»;
Αυτοί που πριν από λίγο καιρό είχαν κερδίσει το διαγωνισμό για
την κατασκευή του τρίτου αεροδρομίου στην Κωνσταντινούπολη.
Και βέβαια το ιδιόμορφο αυτό «ταμείο» αποδίδεται στην Τουρκία με
την τουρκική λέξη που είναι η αντίστοιχη της πισίνας και ταιριάζει
μάλλον πολύ στην όλη ιστορία: χαβούζα!
Είναι οι χαβούζες όπου κατοικούν και από όπου εκτρέφονται οι
ελίτ, της ευρύτερης εξουσίας στην Τουρκία και την Ελλάδα. Αυτοί παίρνουν
δάνεια, αυτοί έχουν το δικαίωμα να μην τα επιστρέφουν, αυτοί μπορούν να
παραβιάζουν κανόνες, να κυκλοφορούν με πλαστές πινακίδες, να στέλνουν
τον παρά τους στο εξωτερικό, να μαζεύουν τον παρά σε κουτιά από
παπούτσια, αυτοί να φοροδιαφεύγουν και πάει λέγοντας.
Η Δικαιοσύνη είναι κι αυτή ένα ανέκδοτο. Ο πιο αμφιλεγόμενος
θεσμός στην Τουρκία αυτή την εποχή είναι αυτή. Πολλά ερωτήματα προκαλεί
όμως ο ίδιος χώρος και στην Ελλάδα.
Στην Τουρκία η κυβέρνηση Ερντογάν έχει επαναστατήσει εναντίον
της Δικαιοσύνης, ειδικά μετά τις υποθέσεις διαφθοράς. Κι αυτό επειδή
υποστηρίζει ότι οι έρευνες και οι αποκαλύψεις που στρέφονται εναντίον
στελεχών της, έγιναν διά χειρός δικαστικών τους οποίους ελέγχει το
θρησκευτικό τάγμα του χότζα Φετχουλάχ Γκιουλέν.
Ετσι, με την εν γένει αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης, επικρατεί
χάος, αφού τίθεται θέμα να επαναληφθούν πολλές δίκες όπως οι υποθέσεις
«Εργκενεκόν» και «Βαριοπούλα» που αφορούσαν στρατιωτικούς και γενικά το
παρακράτος. «Η γκιουλενική Δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι κακή μόνο στην
περίπτωση του κυβερνώντος κόμματος... Τι θα γίνει με μας;» Αυτό λένε οι
κατάδικοι στρατιωτικοί και πείθουν.
Γιατί τα ανώτατα δικαστήρια στην Ελλάδα ενώ βάφτισαν
συνταγματικά τα Μνημόνια, άρχισαν τώρα να βαφτίζουν αντισυνταγματική την
εφαρμογή τους;
Τι ήταν αυτή η πατάτα με την περίπτωση Φιλιππίδη, όπου
ζητήθηκε από την Ιντερπόλ να εκδοθεί ερυθρό δελτίο, τη στιγμή που ήταν
δεδομένο ότι δεν γίνεται;
Το αποτέλεσμα ήταν, μεταξύ άλλων, να δώσει ένα
τουρκικό δικαστήριο μάθημα δικονομίας στις ελληνικές Αρχές, λέγοντας το
αυτονόητο: Παράτυπη η εφαρμογή του ερυθρού δελτίου, αφού το θέμα
βρίσκεται σε επίπεδο εισαγγελικής έρευνας και όχι μόνο δεν έχει αρχίσει η
δίκη, αλλά δεν έχουν απαγγελθεί καν κατηγορίες!
Τα μέσα ενημέρωσης ή ελέγχονται από τους απόλυτους άρχοντες,
όπως ο Ερντογάν, ή αναπαράγουν μόνο αυτά που θέλει ή επιτρέπει η εξουσία
όπως συμβαίνει στην Τουρκία και στην Ελλάδα. Είχα μείνει με την απορία
καθώς οι ρεπόρτερ των ελληνικών καναλιών έδιναν το ρεπορτάζ για το
αυτοκίνητο-γιάφκα που βρέθηκε στο Π. Φάληρο και έλεγαν -προφανώς όπως
τους είπε η Αστυνομία- ότι το αυτοκίνητο βρισκόταν μπροστά από
ακατοίκητο σπίτι και ως εκ τούτου δεν το είχε αντιληφθεί κανείς. Καλά
εκεί γύρω άλλο σπίτι δεν υπάρχει;
Τα ΜΜΕ
Αναπαραγωγή της «επίθεσης» που δέχεται πανταχόθεν η κυβέρνηση
Ερντογάν κάνει η μεγάλη πλειονότητα των ΜΜΕ στην Τουρκία.
Θέμα καυτό των
ημερών στην Ελλάδα είναι οι διπλές και τριπλές υποψηφιότητες της Ν.Δ.
στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τα ΜΜΕ εφευρίσκουν θεωρίες για αντάρτες
και πάει λέγοντας. Μια βόλτα σε οποιοδήποτε δρόμο της Ελλάδας όμως θα
έδειχνε ότι ο κόσμος από την πρώτη στιγμή έθεσε μια διάγνωση: Μπιρίμπα.
Και ιδού το αποτέλεσμα:
Πριν από μερικές μέρες ανακοινώθηκε η
ετήσια λίστα της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» για την
ελευθεροτυπία.
Η Ελλάδα είναι 84η μεταξύ 180 χωρών, δηλαδή 15 θέσεις
χαμηλότερα από τη θέση της στην περσινή λίστα.
Η Τουρκία είναι 154η. Τα
τελευταία δέκα χρόνια μάλιστα πήρε την κατρακύλα κατά 56 θέσεις. Το 2005
ήταν 94η.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου