ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το παστίτσιο και η δημοκρατία

Tης ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗ

 

Ένας 27χρονος νέος καταδικάστηκε από το τριμελές πρωτοδικείο σε φυλάκιση δέκα μηνών αναστολή επειδή στην ιστοσελίδα του τόλμησε να αστειευτεί με τη βιομηχανία προφητειών και θαυμάτων που έχει στηθεί γύρω από το Γέροντα Παϊσιο.

 

Πιο εξωφρενική και από την καταδίκη του δημιουργού του «Γέροντα Παστίτσιου» είναι η ίδια η δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος του, δηλαδή και μόνο το γεγονός ότι ένα ιντερνετικό αστείο, μια «τρολιά» έφτασε στα δικαστήρια θα έπρεπε να μας είχε ανησυχήσει. 

 

 

Όλα ξεκίνησαν με αφορμή μια ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, πέρυσι το Σεπτέμβριο, ο Χρήστος Παππάς που σήμερα βρίσκεται προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι στην ιστοσελίδα του 27χρονου υβρίζεται μια «ιερή μορφή της Ελληνορθοδοξίας».

 

 

Φαίνεται ότι ο δικαστικός πέλεκυς δρα προειδοποιητικά. Στη θέση του «ενόχου» μπορεί να βρεθεί όποιος τολμήσει να σηκώσει κεφάλι με οποιοδήποτε τρόπο: είτε συμμετέχοντας σε μια πορεία, μια απεργία ή μια κατάληψη είτε γελοιοποιώντας πρόσωπα και καταστάσεις που από μόνες τους ξεχειλίζουν από γελοιότητα.

 

 

Πάντα η σάτιρα, το γέλιο ήταν ένα αντίδοτο στον αυταρχισμό και το σκοταδισμό. Η σάτιρα δεν ταυτίζεται με την αντίσταση, όμως συχνά δείχνει πόσο κούφιες είναι οι επίσημες ιδεολογικές κατασκευές, πόσο γελοίοι είναι οι κυβερνώντες και το ιερατείο τους.

 

 

Είναι αυτονόητο ότι ένα αστείο δεν κλονίζει τις άπονες εξουσίες, όμως συχνά το γέλιο είναι η εκτόνωση και η παρηγοριά των ανήμπορων και των καταπιεσμένων, όπως συνέβαινε με τα ανέκδοτα για τον Παττακό που κυκλοφορούσαν στα χρόνια της δικτατορίας. Η δικαστική περιπέτεια του 27χρονου, όπως και τα υψηλά πρόστιμα που κατά καιρούς επιβάλλονται σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, π.χ., στην «Ελληνοφρένεια», δείχνουν το σεβασμό που τρέφει η πολιτεία για τα στοιχειώδη δικαιώματα, δείχνουν ότι η οπισθοδρόμηση συνυπάρχει με τον πολυδιαφημισμένο εκσυγχρονισμό, δείχνουν ότι η δημοκρατία «τους» δε διαφέρει πολύ από τη σάλτσα μπεσαμέλ.  

 

 

Στο Διαδίκτυο γράφτηκε η ιστορία του Γέροντα Παστίτσιου, στο δικαστήριο η Χρυσή Αυγή δικαιώθηκε. Και αν το παστίτσιο είχε ψυχή, θα μπορούσε να ζητήσει ασφαλιστικά μέτρα: ου λήψει το όνομα του Παϊσίου και του παστιτσίου σου επί ματαίω.

(ΠΡΙΝ, "Το τέλος της αγορά", 19.1.2014)