ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Νεολογισμοί

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκέφτομαι κάθε φορά πώς μπορεί να σε εκδικούνται οι λέξεις, πως μπορούν να γίνουν μπούμερανγκ στον ίδιο τον χρήστη τους. 

Ετσι για να θυμηθούμε κάποιες νέες λέξεις ή καλύτερα νέες νοηματοδοτήσεις παλαιών λέξεων.  

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν δεν το ξέρετε, επανασηματοδότησε τη λέξη «κατεστημένο». Με την κοινόχρηστη σήμερα κατάχρησή της δεν υπήρχε πριν από το 1964 -σε λίγο συμπληρώνει τα 50 χρόνια της.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου βέβαια ως παλαιός τροτσκιστής την πρωτοχρησιμοποίησε ως πολιτικό, οικονομικό και κοινωνιολογικό όρο και ουσία του κεφαλαιοκρατικού συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, με τη διάθεση ο πολιτικός του σχηματισμός ως αντίπαλη ιδεολογία να το πολεμήσει. Και πώς φτάσαμε σήμερα, μισόν αιώνα μετά, το σύστημα ΠΑΣΟΚ να έχει γίνει στη συνείδηση του κόσμου αλλά και σε κάποια από τα νεώτερα στελέχη του να το θεωρούν τη ρίζα και το κακό της αυθεντικής έννοιας του κατεστημένου!

Ο ίδιος ο Παπανδρέου ως γοητευτικός γλωσσοπλάστης (γιατί αντίθετα με το γιο του γνώριζε ελληνικά, όπως και ο πατέρας του) έπλασε και τον όρο «αναδόμηση» σε αντικατάσταση του κοινόχρηστου κυβερνητικού «ανασχηματισμού». Βεβαίως υπάρχει μεγάλη εννοιολογική διαφορά στην αλλαγή σχήματος από την αλλαγή δομής. Παρ' όλα όμως αυτά τα επαναστατικά λεξίλαγνα ευρήματα καμιά δομή δεν άλλαξε, απλώς άλλαξαν θέση τα ίδια πρόσωπα και αντί να καταστρέφεται μια δομή τσιμεντωνόταν για καλά η παλαιά.

Ο Παπανδρέου πάλι έφερε στο προσκήνιο τη λέξη ραντιέρης, εννοώντας τους κερδοσκόπους παίχτες με τις αξίες του χρηματιστηρίου. Και κορυφαία στελέχη της δομής του δημιούργησαν τη φούσκα του χρηματιστηρίου, παίξαν με τα ομόλογα και βρίσκονται ή είναι στο δρόμο προς τις φυλακές.

 Τώρα ξεφύτρωσαν οι νέοι όροι: 

Αντιμνημονιακός, μνημονιακός και αφήγηση, αφήγημα.

Τα πάντα αφηγούνται την αμνησία μας.