Στο άρθρο μας της Παρασκευής παρουσιάσαμε τα αντικειμενικά δεδομένα
του σκανδάλου διαφθοράς που οδήγησε τον Ερντογάν στον σαρωτικό
ανασχηματισμό της Πέμπτης 26 Δεκεμβρίου. Να υπενθυμίσουμε ότι την
προηγουμένη είχαν προηγηθεί οι παραιτήσεις τριών υπουργών, κατόπιν
απαίτησης του ίδιου του πρωθυπουργού, και ότι ο τρίτος παραιτηθείς
υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Ερντογάν Μπαϊρακτάρ κάλεσε τον πρωθυπουργό να κάνει το
ίδιο, αφού τις περισσότερες από τις ρυθμίσεις για τις οποίες
κατηγορείται τις έκανε κατόπιν εντολών του Ερντογάν.
Η κλήση-παραίνεση προς τον πρωθυπουργό ενός πρωτοκλασάτου υπουργού, κοντοχωριανού και φίλου του Ερντογάν να παραιτηθεί για να ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας, αρκεί από μόνη της για να πει κανείς ότι ο Ερντογάν είναι «γυμνός».
Αν εξετάσει, όμως, κανείς τις συνθήκες οι οποίες οδήγησαν τον μέχρι προχθές πανίσχυρο Τούρκο πρωθυπουργό στον ανασχηματισμό, θα διαπιστώσει ότι όντως ο Ερντογάν όχι μόνο είναι «γυμνός», αλλά ολοτσίτσιδος, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον εξαιρετικά επικίνδυνο για την κατάστασή του, δεδομένου ότι ζει σε μια κοινωνία όπου επικρατεί το μουσουλμανικό… δίκαιο!
Στις 24 Δεκεμβρίου ο Ερντογάν, επιστρέφοντας από το Πακιστάν, είχε δίπλα του τους τέσσερις κατηγορούμενους υπουργούς, θέλοντας να στείλει το μήνυμα ότι τους στηρίζει. Είχαν προηγηθεί οι γνωστές κορόνες του σε περιοδεία που έκανε σε πόλεις του Εύξεινου Πόντου, που λόγω καταγωγής θεωρούνται κάστρα του, όπου εκτόξευσε απειλές εναντίον του Γκιουλέν και των ίδιων των ΗΠΑ, κατηγορώντας τους για υπονομευτική δράση εναντίον της Τουρκίας. Οτι δηλαδή βρίσκονται πίσω από τη «σκευωρία» της αποκάλυψης του σκανδάλου, ενώ στην ουσία απείλησε την Ουάσινγκτον ότι θα απελάσει τον Αμερικανό πρέσβη Ρικιαρντόνε, ο οποίος τολμά να συνομιλεί με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης εσχάτως!
Να
σημειωθεί ότι τις ίδιες ημέρες που ο Ερντογάν έκανε την περιοδεία σε
πόλεις του Εύξεινου Πόντου ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Μπαϊρακτάρ έκανε περιοδεία
στην εκλογική του περιφέρεια, στην Τραπεζούντα, μοιράζοντας
χαρτονομίσματα στους ψηφοφόρους του!
Ολα αυτά δείχνουν ότι μέχρι το πρωί της 25ης Δεκεμβρίου ο Ερντογάν ήταν αποφασισμένος να στηρίξει τους υπουργούς του και να πολεμήσει κατά μέτωπο τον «εσωτερικό και τον εξωτερικό εχθρό», ταΐζοντας το σουνιτικό πόπολο «εθνική αξιοπρέπεια».
Για όσους αναρωτιούνται γιατί ο Ερντογάν προχώρησε εσπευσμένα στον σαρωτικό ανασχηματισμό, συμπεριλαμβάνοντας και τον υπουργό Συγκοινωνιών και ισχυρότατο στέλεχος του ΑΚΡ Μπιναλί Γιλντιρίμ, να πούμε ότι το πρωί της 25ης Δεκεμβρίου ο εισαγγελέας Ακκάς (Akkaş) από την εισαγγελία Κωνσταντινούπολης εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για δεκάδες άτομα που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς που σχετίζονται με 28 δημόσιους διαγωνισμούς, ύψους 100 δισ. δολαρίων. Οι φάκελοι των δωροληψιών και του μαύρου χρήματος αυτών των υποθέσεων σχετίζονται και ακουμπούν υψηλόβαθμα στελέχη πέντε υπουργείων, ανάμεσα στα οποία ο διοικητής των Κρατικών Σιδηροδρόμων, εξ ου και ο αποκεφαλισμός του Μπιναλί Γιρντιρίμ.
Μετά την κίνηση αυτή του εισαγγελέα, παρότι η νέα ηγεσία της Ασφάλειας, που αντικαταστάθηκε μετά την επιχείρηση σύλληψης των γιων των τριών υπουργών, στην ουσία αρνήθηκε να εκτελέσει τα εντάλματα σύλληψης, επικαλούμενη γραφειοκρατικές προβλέψεις που θέσπισε η κυβέρνηση μετά το πρώτο κύμα συλλήψεων για να περιορίσει την ισχύ της δικαστικής εξουσίας, ο Ερντογάν έκανε στροφή 180 μοιρών, άλλαξε στρατηγική και προχώρησε στον σαρωτικό ανασχηματισμό.
Συνοψίζοντας, ας δούμε τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης Ερντογάν -
Γκιουλέν και ας αναφερθούμε στην πιθανή πορεία των εξελίξεων σε
πολιτικό επίπεδο, υπογραμμίζοντας ότι καθοριστικής σημασίας στην εξέλιξη
της υπόθεσης Σαράφ ήταν η αναφορά-καταγγελία του ατόμου με αρχικά Ş.D.,
στο οποίο αναφερθήκαμε στο άρθρο μας της Παρασκευής, που υποχρέωσε τις
αρμόδιες Αρχές να παρακολουθήσουν πρόσωπα και πράγματα, για να φθάσουν
στους υπουργούς και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Ακριβώς εκεί άρχισε να εμπλέκεται το κύκλωμα Γκιουλέν, που όντως έχει ερείσματα στη δικαστική εξουσία και την Ασφάλεια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσει ο Γκιουλέν πολύτιμα όπλα στη φαρέτρα του για να αντιμετωπίσει την επίθεση που προετοίμαζε ο Ερντογάν εναντίον του, με σκοπό να περιορίσει τη δύναμη και την επιρροή του και να γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού στην Τουρκία.
Οταν ξεκίνησε η επίθεση Ερντογάν με την απόπειρα απαγόρευσης των φροντιστηρίων, που θεωρούνται αρτηρία ζωής για το κίνημα Γκιουλέν, ακολούθησε η ομοβροντία των συλλήψεων της 17ης Δεκεμβρίου.
Και όταν ο
Ερντογάν έδειξε ότι δεν πτοείται, ακολούθησε η δεύτερη ομοβροντία, της
25ης Δεκεμβρίου, που δείχνει ότι ο Γκιουλέν δεν εξάντλησε τα «όπλα» που
διαθέτει στην πρώτη μάχη και ότι κρατά κι άλλα για τη συνέχιση του
πολέμου.
Οσον αφορά το ερώτημα «πού θα καταλήξει ο πόλεμος», να πούμε ότι ο Ερντογάν λίγο πριν φτάσει στην κορυφή του Φουτζιγιάμα δέχτηκε καθοριστικό πλήγμα και καλό είναι να μελετήσει την πορεία του Ελευθερίου Βενιζέλου, αφενός για να μη συνεχίσει να κάνει λάθη και αφετέρου για να αντιληφθεί ότι το θέαμα από την κορυφή του Φουτζιγιάμα δεν πρόκειται να το απολαύσει ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου