ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οι «Πολύδωρες» της... εύφορης Ελλάδας

EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΝΕΛΛΗ

Μάλλον αδιάβαστος πιάστηκε ο ευρυμαθής Βύρων Πολύδωρας ο οποίος αγνοεί τον Άγγλο συγγραφέα, Samuel Johnson που είχε γράψει: «Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων».

Αν τον γνώριζε, πιθανότατα να μην αποτελούσε τον γνήσιο εκπρόσωπο του μεταπολιτευτικού «πάρτι» που στήθηκε από μια ομάδα πολιτικών οι οποίοι «πούλησαν» όσο κανείς ανέξοδο πατριωτισμό και εθνικισμό, την ίδια στιγμή που έκαναν τα πάντα για να το κομματικό και προσωπικό τους όφελος.

Ο κώδικας συμπεριφοράς του Μπουσίντο, δηλαδή το αξιακό σύστημα των σαμουράι, που υποτίθεται ότι υπηρέτησε στον πολιτικό του βίο ο κ. Πολύδωρας, προφανώς ήταν αυτός που τον πρόσταξε να προχωρήσει στην καταψήφιση του φόρου στα ακίνητα και στη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία. Κι αν αληθεύουν οι φήμες, τότε το επόμενο βήμα του στην πολιτική, ο παλαίμαχος εκπρόσωπος του παλαιοκομματισμού στην Ελλάδα, θα το κάνει ως επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Εκεί, δηλαδή, που θα βρει άξιους εκπροσώπους του άκρατου λαϊκισμού, ο οποίος βάζει πάνω από το εθνικό συμφέρον την ψηφοθηρία. Ακόμη και με την υποστήριξη θεωριών όπως οι «ψεκασμοί». Εκτός κι αν ηγηθεί ενός κινήματος της «λαϊκής» Δεξιάς.

Η περίπτωση του Βύρωνα Πολύδωρα δεν είναι μοναδική στην Ελλάδα, αντιθέτως θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για μια ολόκληρη γενιά πολιτικών, κομματικών στελεχών και πολιτών που γαλουχήθηκε με το σύνθημα «Αμύνεσθαι περί πάρτης».  

Οι Πολύδωρες της «εύφορης Ελλάδας» έχουν ως χαρακτηριστικό γνώρισμα τη διγλωσσία. 

 Από τη μια πουλάνε τιμιότητα, εθνική αυταπάρνηση, πατριωτισμό και «ελληνικά ιδανικά» κι από την άλλη ψηφοθηρούν ασύστολα, διορίζουν τα «δικά τους παιδιά» σε βάρος άλλων, ενίοτε βάζουν το χέρι στο μέλι.

 Από τη μια εμφανίζονται προστάτες των δίκαιων του λαού και της πατρίδας και από την άλλη ασελγούν στο «πτώμα» που αφήνει πίσω της η οικονομική κρίση. Και στην πιο κρίσιμη στιγμή λιποτακτούν λησμονώντας ότι είναι από τους βασικούς υπαίτιους της καταστροφής της Ελλάδας.

Ενας τέτοιος «Πολύδωρας» είναι και ο Μ. Λιάπης, ο οποίος από τη μια δήλωνε φτωχός συνταξιούχος που δεν έχει να πληρώσει, γι' αυτό κι έβγαλε πλαστές πινακίδες, κι από την άλλη, κάνει χλιδάτες διακοπές σε εξωτικούς παραδείσους. 

Τέτοιος «Πολύδωρας» είναι και ο πρωταγωνιστής των ημερών, Χάρης Τομπούλογλου. Βγαλμένος από τα σπλάχνα της Νέας Δημοκρατίας, διακήρυττε την ηθική στην πολιτική και την ίδια ώρα έπαιρνε μίζες.

Οι... πράσινοι «Πολύδωρες» της μεταπολίτευσης ήταν αυτοί που έκαναν το «πάρτι» με τα εξοπλιστικά προγράμματα και τις μίζες εκατομμυρίων που κάνουν τον κόσμο να μένει με το στόμα ανοιχτό. Τσοχατζόπουλος, Σμπώκος, Κάντας, έμποροι όπλων, μεσάζοντες και στρατιωτικοί στο Πεντάγωνο «τυλιγμένοι» με την ελληνική σημαία, αγόραζαν όπλα με το αζημίωτο φυσικά.  

Ολους αυτούς τους «Πολύδωρες» τους βλέπουμε στα πρόσωπα εκατοντάδων «Μαυρογιαλούρων» που ορκίζονται πίστη στο Σύνταγμα και τους νόμους, την ίδια ώρα που διορίζουν παράνομα χιλιάδες ή που κάνουν κάθε είδους ρουσφέτι για ψηφοθηρικούς λόγους, ανεξάρτητα αν αυτά ήταν που βούλιαξαν τη χώρα.

Η «Μαυρογιαλούρια» πολιτική τάξη που σε καμιά περίπτωση δεν ήξερε ότι «υπάρχει και φιλότιμο», όπως το ανακάλυψε ο Κωνσταντάρας στη γνωστή ταινία, έπρεπε να έχει έναν γνήσιο «αρχηγό».

  Ποιος καλύτερος από τον Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος ξεκίνησε το 1976 από την ΟΝΝΕΔ, ενώ από το 1981 είναι βουλευτής;

Μορφωμένος, όπως ο ίδιος πιστεύει, έχει μείνει στην ιστορία με τις απίστευτες ατάκες του αλλά και με τα... δύο καπέλα του. Από τη μια υπερασπιστής του δικαίου το οποίο μάλιστα έχει αναλύσει σε βιβλία του όπως: «Περί Αξιοκρατίας», «Μπουσίντο: Ο Κώδικας των Σαμουράι», «Μετά Παρρησίας», «Περί Κηνσόρων». Κι από την άλλη πρώτος στην πολιτική φαυλότητα με διορισμούς και ρουσφέτια.

Το 2004 ο κ. Πολύδωρας δεν υπουργοποιήθηκε διότι είχε πετάξει την απίστευτη ατάκα για το, «διορισμό των γαλάζιων» παιδιών που θα αντικαθιστούσαν τα «πράσινα παιδιά» της πασοκοκρατίας.

Ένα «γαλάζιο» παιδί, και μάλιστα βιολογικά δικό του, η Μαργαρίτα Πολύδωρα, αποκαταστάθηκε από τον ίδιο τον πατέρα της. Μάιος του 2012 ο Βύρων Πολύδωρας γίνεται πρόεδρος της Βουλής για μία ημέρα και προλαβαίνει να διορίσει σε οργανική θέση στη Βουλή την κόρη του. «Αν έμενε άλλη μία ημέρα θα διόριζε και την άλλη κόρη του», είπαν κάποιο,ι για να απαντήσει ο «Σαμουράι» της ΝΔ: «Γιατί τόσος πόλεμος τώρα; Έκανα κάτι κρυφά; Ή παράνομα; Μήπως γιατί κάποιοι δεν χώνεψαν ακόμη το γεγονός ότι εξελέγην πρόεδρος της Βουλής με 179 ψήφους, όταν το κόμμα μου είχε μόνον 108 ψήφους;» 

Βεβαίως, ο κ. Πολύδωρας έκανε κι άλλο ρουσφέτι. Ζήτησε να δοθεί επίδομα 1.000 ευρώ στους υπαλλήλους της Βουλής, παρ' ότι αυτή ήταν κλειστή λόγω των δύο απανωτών εκλογικών αναμετρήσεων.

Η αποκατάσταση των θυγατέρων είχε ξεκινήσει λίγα χρόνια νωρίτερα όταν ως υπουργός αυτές εργάζονταν δίπλα του. «Τις έχω εδώ για να εκπαιδεύονται στη σύγχρονη διοικητική γραφειοκρατία [...]. Κυρίως τις θέλω εγώ κοντά μου και μάλιστα η αμοιβή τους είναι, εν παρενθέσει, ένας μισθός και για τις δύο. Όχι δύο, αλλά ένας ταπεινός μισθός». Εκανε και οικονομία ο κ. Πολύδωρας.

Ως υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν ο εμπνευστής της αποκατάστασης χιλιάδων «γαλάζιων» παιδιών της περιόδου 1990-1993 με την ίδρυση της Αγροφυλακής στην οποία πρόλαβαν και εντάχθηκαν 1.000 αγροφύλακες, ενώ ο σχεδιασμός ήταν για 4.500 προσλήψεις. Ο κ. Πολύδωρας υπηρετούσε τότε το δόγμα «λεφτά υπάρχουν», ασχέτως αν πολλοί αγροφύλακες προσελήφθησαν σε ηλικία πάνω από 45 ετών.

Ο... εριφιότροφος που έκανε αγγαρείαΟι ατάκες που έγραψαν ιστορία

Ιστορικές έχουν μείνει οι ατάκες του Β. Πολύδωρα σε διάφορες φάσεις της πολιτικής του σταδιοδρομίας.  

Την περίοδο 1990-1993 ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος. Κληθείς να σχολιάσει την απόφαση Μητσοτάκη για απόλυση 8.000 εργαζόμενων στην ΕΑΣ είχε δηλώσει: «Όταν χάνει τη δουλειά του ένας άνθρωπος η κυβέρνηση θρηνεί, αλλά εάν χαθεί η εθνική οικονομία θα θρηνήσουμε δέκα εκατομμύρια φορές».

Υπουργός Δημόσιας Τάξης το 2007 και βαλλόμενος πανταχόθεν για την υπόθεση της απαγωγής Πακιστανών λέει: «Αγγαρεία κάνω, ποινήν εκτίω».

Αναφερόμενος στους ξυλοδαρμούς πολιτών από ΜΑΤ, λέει για τους αστυνομικούς: «Τα... ηρωικά ΜΑΤ, ακούνητα και αμίλητα στρατιωτάκια, που τα βαράνε οι εφορμούσες διμοιρίες των διαδηλωτών». Αλλά δεν παραλείπει να εκφράσει τη συμπάθειά του και στους διαδηλωτές - μπαχαλάκηδες: «Θεωρώ παιδιά μου τους «πλινθορίπτες και τζαμοθρυμματιστές».

Εκεί, όμως, που έδωσε... ρέστα ήταν στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Την ώρα που η Πάρνηθα καιγόταν, ο κ. Πολύδωρας, μιλώντας στην Αμφισσα, σε εκδήλωση των «δικών του» αγροφυλάκων, δήλωνε ότι «η εθνική συνείδηση θέλει τη ματιά του αετού, την υπομονή του βοδιού και την αναπόληση της παλιάς αξιακής μετάγγισης που μας έκανε η γιαγιά μας». Λίγο αργότερα, ενώ είχαν καεί 70 άνθρωποι και εκατομμύρια στρέμματα, ο κ. Πολύδωρας είχε πει ότι δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί ο «Στρατηγός άνεμος».

Δεν πήγε κι άσχημα η πολιτική σταδιοδρομία του κ. Πολύδωρα. «Παιδί ήμουν εριφιοτρόφος», έχει πει σε ομιλία του «Φύλαγα κατσικάκια», ενώ είχε εργαστεί και ως πλανόδιος παγοπώλης.  

Από βοσκός έφτασε στο ανώτατο αξίωμα του αρχηγού της... Πολυδώρειας τάξης των πολιτικών της μεταπολίτευσης