ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ: H Kινεζική αμυντική βιομηχανία ανάβει φωτιές στα... μπατζάκια της Δύσης!

Των EDWARD WONG - NICOLA CLARK / The New York Times

Αίσθηση προκάλεσε στη διεθνή κοινότητα η απόφαση της Αγκυρας, πριν από δύο χρόνια, να αγοράσει κινεζικό αντιπυραυλικό σύστημα αντί να συνεχίσει να βασίζεται στον αμερικανικό πύραυλο Patriot.

Εντύπωση προκάλεσε η τουρκική επιλογή, καθώς το κινεζικό σύστημα ΗQ-9 δύσκολα θα μπορούσε να ενταχθεί στην υπάρχουσα αντιπυραυλική ομπρέλα. Η κινεζική κατασκευάστρια εταιρεία υπόκειται μάλιστα σε εμπορικές κυρώσεις, για τις συναλλαγές της με τη Συρία, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα. Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών εξέφρασε πρόσφατα τη «σοβαρή ανησυχία του» για τη συμφωνία, που δεν έχει υπογραφεί ακόμη.

Αναλυτές της αμυντικής βιομηχανίας εκτιμούν πως οι Κινέζοι προσέφεραν σημαντική μείωση στην τιμή του εξελιγμένου συστήματος, που θα κοστίσει στην Αγκυρα 3 δισ. δολάρια. Την ίδια στιγμή, η συμφωνία εδραιώνει τη θέση της Κίνας ως σημαντικού παίκτη στη διεθνή οπλική βιομηχανία.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση για τους παγκόσμιους εξοπλισμούς, του ινστιτούτου Jane’s, ο όγκος των κινεζικών εξαγωγών συμβατικών όπλων, που περιλαμβάνουν αεριωθούμενα αεροσκάφη, πυραύλους, πολεμικά πλοία και πυροβόλα, σημείωσε αύξηση 162% μεταξύ 2008 και 2012.

Το ινστιτούτο εκτιμά πως η Κίνα είναι σήμερα ο πέμπτος σημαντικότερος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο. Κινέζοι αξιωματούχοι συνειδητοποιούν ότι η κινεζική διείσδυση στις αγορές όπλων, στις οποίες η Δύση κυριαρχούσε παραδοσιακά, προκαλεί ανησυχία.

Οι κινεζικές επενδύσεις αποδίδουν τη μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη πολεμικών αεροσκαφών. Η κατασκευή αξιόπιστων κινητήρων θα επιτρέψει στην Κίνα να πάψει να εξαρτάται από τους Δυτικούς και τους Ρώσους. «Η Κίνα δαπανά δισεκατομμύρια δολάρια για έρευνα και ανάπτυξη αεροσκαφών. Η χώρα χρειάζεται ακόμη μία δεκαετία ώστε να φθάσει στο επίπεδο των δυτικών κατασκευαστών. Την ίδια ώρα, ο κινεζικός εξοπλισμός είναι φθηνότερος και μπορεί να κυριαρχήσει σε αναδυόμενες αγορές, όπως αυτές της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής», λέει ο αναλυτής του ινστιτούτου Jane’s, Γκάι Αντερσον.

Οι νέοι πελάτες της κινεζικής αεροπορικής βιομηχανίας είναι η Αργεντινή, που υπέγραψε το 2011 συμβόλαιο με την κινεζική Avicopter για την κατασκευή ελαφρών ελικοπτέρων Z-11. Η μαζική παραγωγή των αεροσκαφών άρχισε φέτος, ενώ τα πρώτα 40 ελικόπτερα θα παραδοθούν μέσα στα ερχόμενα χρόνια.

Κινεζικές κατασκευάστριες μη επανδρωμένων αεροσκαφών κάνουν, στο μεταξύ, αισθητή την παρουσία τους σε κάθε διεθνή έκθεση αεροναυτικής. Σε τέτοια έκθεση στο Πεκίνο στα τέλη Σεπτεμβρίου, η κινεζική CASTC παρουσίασε μοντέλο μη επανδρωμένου αναγνωριστικού και βομβαρδιστικού αεροσκάφους CH-4, με τέσσερα είδη πυραύλων. Αν και το CH-4 είχε σχεδιαστεί για εξαγωγή, δεν είχε βρει ξένους αγοραστές. Εκπρόσωπος της εταιρείας παραδέχθηκε ότι το αεροσκάφος υστερεί σε σχέση με τα δυτικά μοντέλα και ότι ο κινητήρας του –σε αντίθεση με τους πυραύλους– δεν είχε κατασκευαστεί στην Κίνα.

Η επίσης κινεζική AVIC παρουσίασε στην έκθεση το Wing Loong (πτεροδάκτυλος στην κινεζική), ίσως το πιο διάσημο κινεζικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος, με τιμή που δεν ξεπερνά το 1 εκατ. δολάρια, πολύ χαμηλότερη εκείνης αμερικανικών και ισραηλινών μοντέλων.

Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον πατρουσιάζουν για τους αναλυτές τα δύο κινεζικά τζετ νέας γενιάς, το J-31 της εταιρείας Shenyang Aircraft και το JF-17 της Chengdu Air, που φέρεται να αποτελεί πακιστανο-κινεζική συμπαραγωγή.

Αξιωματούχος των ιαπωνικών ένοπλων δυνάμεων, που παρατηρεί με ιδιαίτερη προσοχή τα κινεζικά εξοπλιστικά προγράμματα, αναφέρει ότι το Πεκίνο χρειάζεται ακόμη αρκετά χρόνια έως ότου κατασκευάσει πραγματικά αξιόπιστο κινητήρα τζετ – το JF-17 χρησιμοποιεί ρωσικό κινητήρα.

«Εκτιμώ ότι είναι ικανοί να κατασκευάσουν λίγους καλούς κινητήρες στο εργαστήριο, αλλά όχι σε συνθήκες μαζικής, εργοστασιακής παραγωγής», λέει ο Ιάπωνας αξιωματούχος.