Του Τάσου Οικονόμου
Αφού παρακολουθήσαμε επί μακρόν την παρουσία της βίας στα
κοινοβουλευτικά δρώμενα του τόπου – αποτέλεσμα πολλών παραγόντων – και
βιώσαμε την πρακτική της στην κοινωνία, βλέπουμε, πλέον, τη μεταγωγή της
στα δικαστήρια της Ευελπίδων και, επί της ουσίας, τη μεταφορά της εκτός
πεδίου νομιμότητας.
Τα γεγονότα των προηγούμενων ημερών προμήνυαν ότι
θα υπήρχαν σημαντικές εξελίξεις στο ζήτημα της Χρυσής Αυγής. Συνέθεταν
ένα παζλ προετοιμασίας για τα ιστορικά γεγονότα που ξεκίνησαν να
εκτυλίσσονται από το χάραμα του Σαββάτου. Οι πολιτικές αποφάσεις είχαν
παρθεί τις ημέρες που ακολούθησαν της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και
υλοποιήθηκαν συντεταγμένα από τις διωκτικές αρχές.
Ακόμη και τώρα,
μετά τις αποκαλύψεις για τη δράση της οργάνωσης, που ξεκινούν από τις
δολοφονίες και τους ξυλοδαρμούς και φτάνουν μέχρι το επίπεδο του
υπόκοσμου και τον εκβιασμό καταστηματαρχών, Ελλήνων και αλλοδαπών, ίσως
κάποιος να αμφιβάλλει για το παράνομο των πράξεων των στελεχών της
οργάνωσης. Ιδεολογική και επιχειρηματολογική διέξοδο αποτελεί η επίκληση
του τι έκαναν οι άλλοι. Πότε και με ποιο τρόπο παρανόμησαν,
εκμεταλλεύτηκαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.
Η εξέταση του
ζητήματος, όμως, πρέπει να γίνει όπως επιτάσσει ο ορθός λόγος και όχι τα
φιλοσοφικά τεχνάσματα που περιγράφει με ακρίβεια ο Σοπενχάουερ στο
μεταφρασμένο βιβλίο του «Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο». Η
εγκληματική δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής, θα κριθεί από την κοινωνία
και τη δικαιοσύνη μεμονωμένα, στο σύνολό της και κατά περίπτωση. Ποιες
αποφάσεις πήραν, τι έκαναν, ποιες ήταν οι επιλογές τους. Αναμφίβολα, το
εκτεταμένο πόρισμα του αντιεισαγγελέα Χαρ. Βουρλιώτη, δεν αφήνει πολλά
περιθώρια παρερμηνειών σχετικά με το αν ήταν ή όχι εγκληματική οργάνωση.
Η
συνέχεια σε αυτήν την αλυσίδα των γεγονότων παραμένει απρόβλεπτη:
Οι
βαλλόμενες δυνάμεις που εμπλέκονται στο προσκήνιο και το παρασκήνιο
είναι ισχυρές. Πολύ περισσότερο, το δέον γενέσθαι συσκοτίζεται από
τοποθετήσεις με μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Αναμφίβολα, όμως, η
κοινωνία, κυρίως αυτή, οφείλει να βρίσκεται σε εγρήγορση καθώς το
φάντασμα του φασισμού παραμένει απειλητικό. Ακόμη και τώρα, πρέπει να
υπάρχουν αντανακλαστικά, που η χώρα βρίσκεται υπό τις σημερινές συνθήκες
κρίσης και πίεσης. Όπως είχε πει και ο διακεκριμένος Ιστορικός, Μαρκ
Μαζάουερ, στην ομιλία του στο αμφιθέατρο Πιρς, το Φεβρουάριο του 2013,
«οι Έλληνες διδάχθηκαν στη μεταπολίτευση την αξία της δημοκρατίας και
της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών. Να μην ξεχνάμε το μεγάλο κατόρθωμα
της μεταπολίτευσης, το πραγματικό τέλος του εμφυλίου πολέμου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου