ΑΚΡΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ - ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ
Του (συμβούλου του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών και συγγραφέα του βιβλίου «Strategy: The Logic of War and Peace») Edward N. Luttwak / Τhe New York Times
Η είδηση ότι έγινε μαζική επίθεση με αέρια στα προάστια της
Δαμασκού, από την οποία έχασαν τη ζωή τους δεκάδες άμαχοι, έκανε τον
εμφύλιο πόλεμο της Συρίας να εμφανιστεί και πάλι στα ραντάρ του Λευκού
Οίκου κι ενώ η κρίση στην Αίγυπτο επιδεινώνεται.
Η κυβέρνηση Ομπάμα,
όμως, θα πρέπει να αντισταθεί στον πειρασμό να επέμβει πιο δυναμικά στον
εμφύλιο της Συρίας. Η νίκη οποιασδήποτε από τις δύο πλευρές θα ήταν
εξίσου ανεπιθύμητη από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο σημείο που έχουν
φτάσει τα πράγματα, ένα παρατεινόμενο αδιέξοδο θα ήταν το μόνο
αποτέλεσμα που δεν θα έβλαπτε τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Πράγματι, θα ήταν καταστροφικό εάν βγει νικητής από
αυτήν την αναμέτρηση το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ καταστέλλοντας την
αντίσταση και αποκαθιστώντας τον έλεγχο σε ολόκληρη τη χώρα. Το ιρανικό
χρήμα, ο εξοπλισμός και οι επιχειρήσεις από τις δυνάμεις της Χεζμπολάχ
αποτελούν σημαντικούς παράγοντες στη σύρραξη κι ένας θρίαμβος του Ασαντ
θα ενίσχυε θεαματικά την ισχύ και το κύρος του σιιτικού Ιράν και της
σιιτικής οργάνωσης του Λιβάνου, κάτι που θα αποτελούσε ευθεία απειλή
τόσο για τα σουνιτικά αραβικά κράτη όσο και για το Ισραήλ.
Αλλά και μια νίκη των ανταρτών θα ήταν εξόχως επικίνδυνη για τις
Ηνωμένες Πολιτείες και για πολλούς συμμάχους της στην Ευρώπη και στη
Μέση Ανατολή. Κι αυτό επειδή οι εξτρεμιστικές ομάδες, κάποιες από τις
οποίες ταυτίζονται με την Αλ Κάιντα, είναι πλέον οι πιο αποτελεσματικές
στο πεδίο των μαχών της Συρίας. Εάν αυτές οι ομάδες ανταρτών καταφέρουν
να νικήσουν, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να σχηματίσουν μια
κυβέρνηση εχθρική προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, οι Ισραηλινοί
δεν θα είναι καθόλου ήρεμοι στα βόρεια σύνορά τους εάν θριαμβεύσουν οι
τζιχαντιστές στη Συρία.
Η κατάσταση έμοιαζε πολύ λιγότερο δυσοίωνη όταν άρχισε η εξέγερση
πριν από δύο χρόνια.
Την εποχή εκείνη, η συριακή κοινωνία έμοιαζε να
έχει απαλλαγεί από τον φόβο ζητώντας ένα τέλος στη δικτατορία του Ασαντ.
Τότε, ήταν ρεαλιστικό να ελπίζει ότι οι μετριοπαθείς θα μπορούσαν να
αντικαταστήσουν το καθεστώς του Ασαντ καθώς αποτελούσαν μεγάλο τμήμα του
πληθυσμού. Ηταν επίσης λογικό να περιμένει κανείς ότι η σύρραξη δεν θα
κρατούσε πολύ επειδή η γειτονική Τουρκία, μια πολύ μεγαλύτερη χώρα με
ισχυρό Στρατό και πολλά χιλιόμετρα κοινών συνόρων με τη Συρία, θα έκανε
χρήση της ισχύος της για να τεθεί τέλος στον πόλεμο.
Για μια σειρά από εσωτερικούς λόγους της Τουρκίας, κάτι τέτοιο δεν
κατέστη δυνατό. Κατά συνέπεια, αντί για μια εξέγερση που θα είχε τη βάση
της στην Τουρκία και θα επιτηρούσε η Τουρκία και την οποία θα μπορούσαν
να υποστηρίξουν οι ΗΠΑ με όπλα αλλά και επιμελητειακά, είχαμε μια
ανεξέλεγκτη αναρχία. Ο πόλεμος διεξάγεται αυτή τη στιγμή από ασήμαντους
πολέμαρχους και επικίνδυνους εξτρεμιστές κάθε είδους.
Δεδομένης της απελπιστικής κατάστασης των
πραγμάτων, ένα καθαρό αποτέλεσμα υπέρ οποιασδήποτε πλευράς θα ήταν
απαράδεκτο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια ατέρμονη ισοπαλία είναι το
μοναδικό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να συμφέρει τις ΗΠΑ. Αυτός θα έπρεπε
να είναι ο στόχος της Αμερικής. Κι όμως ο τρόπος για να επιτύχει τον
στόχο της είναι να εξοπλίζει τους αντάρτες όταν γέρνει η πλάστιγγα προς
την πλευρά του καθεστώτος και να κλείνει την κάνουλα όταν η πλάστιγγα
γέρνει από την άλλη πλευρά. Αυτή είναι η μοναδική βιώσιμη λύση που έχει
απομείνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου