Τα δικά μου παραμύθια δεν είχαν βασιλοπούλες

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΚΗ

Το βίντεο που ακολουθεί αναφέρεται σε μια προσωπική ιστορία, που συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία των Ελλήνων ομήρων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο protagon.gr και η μεγάλη αποδοχή που συνάντησε, ενέπνευσε το εγχείρημα της οπτικοποίησης του. 

Το μουσικό θέμα είναι το Brahms, Ein Deutsches Requiem, Op. 45: I. Selig sind, die da Leid tragen (Part I). 

Χάριτες οφείλονται στη δημιουργό αυτού του βίντεο, που αγάπησε τα παραμύθια μου, λες και ήταν μέλος της οικογένειας μου. 

Οφείλω να προειδοποιήσω ότι το βίντεο περιέχει σκληρές σκηνές.  

Η Δέσποινα επέζησε από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης Bergen-Belsen και Ravensbruck και με τη βοήθεια του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη. Έζησε μέχρι τα βαθιά γεράματα της λέγοντας παραμύθια στα εγγόνια και τα δισέγγονα της. Κανένα από τα παραμύθια της δεν είχε βασιλοπούλες…