ΕΠΙΓΕΙΑ ΜΑΓΕΙΑ: "Σακάτηδες των θαυμάτων. "

Ε-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο

Toυ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΝΕΥΛΑΒΗ

Ιατρού

Χαρούμενη
Χαλαρή χαρμολύπη,
Χαρίζει η τυφλή θεά.
Δικαιοσύνη.

ΜΑΤΑΙΑ. Αχ, όλα μάταια. Τιποτα τίποτα.
Μάταια, όλα, αρχινημένα. Όλα, μάταια τελειωμένα.
Κι ανάμεσα η ηδονοδύνη χαραγμένη
στο Δέλτα λησμονιάς.

Πόσες φορές, ορθός, τη μάχη κερδίζοντας
Tα πεσμένα κορμιά δικά σου ήταν.
Πόσες φορές, σκυφτός, τη μάχη χάνοντας
Τα κομμένα κορμιά δικά σου ήταν.

Πού να σταθείς;
Πότε να πεις;
Πώς να ζήσεις;
Για τι να ελπίσεις;

Έλα λοιπόν να παίξουμε το παιχνίδι μας.
Ανερώτητα ριγμένοι εδώ ας ρωτήσουμε,
Αναπάντητες ερωτήσεις.
Χωρίς απαντήσεις να ζητάμε.

Απ’ το πουθενά γεννημένοι,
Στο ποτέ ας βαδίσουμε,
Ξεχνώντας τη θύμηση του αυριανού τέλους.
Και έτσι το παιχνίδι μας έχει ομορφιές.

Το παιχνίδι μας! Το μόνο δώρο που μας δόθηκε!
Και μείς σοβαρογελοίοι μένουμε απ έξω.
Τα θαύματα, μες το παιχνίδι μας.
Και μείς οι σακάτηδες των θαυμάτων. 

(Το ποίημα το άφησε ως σχόλιο ο εξαιρετικός ιατρός   Ε. ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ, στο ιστολόγιο του εξαιρετικού Δημοσιογράφου ΚΩΣΤΑ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑ)