Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
Οι τελευταίες εξελίξεις στην ΕΡΤ είχαν και ένα θετικό αποτέλεσμα. Έδωσαν
μία πρώτη γεύση σχετικά με το πώς σκοπεύει να κυβερνήσει την χώρα η
Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ ΔΗΜΑΡ ΚΚΕ κ.λπ.) όταν ποτέ πάρει την εξουσία.
Μπορεί να
πει κανείς πλέον με βεβαιότητα ότι το πελατειακό σύστημα το οποίο θα
εφαρμόσει η Αριστερά θα ξεπερνάει κατά πολύ ό,τι διανοήθηκαν και
εφάρμοσαν οι αστικές κυβερνήσεις.
Για να το πούμε πιο καθαρά: Το πελατειακό σύστημα που εφάρμοζαν οι συντηρητικές κυβερνήσεις χαρακτηριζόταν από ένα αίσθημα ενοχής. Ακόμα και ο πιο παραδοσιακός Δεξιός πολιτικός θα προσπαθούσε κάπου να δικαιολογήσει τους διορισμούς του σε βάση (τάχα) αξιοκρατικών κριτηρίων.
Τέτοιου είδους ηθικές αναστολές δεν πρόκειται να βιώσουμε όταν έρθει η Αριστερά στην εξουσία. Η αξιοκρατία θα καταδικασθεί ως «αστικός φορμαλισμός» ενώ το μόνο κριτήριο που θα μετράει θα είναι η πίστη και η προσήλωση στο Κόμμα. Όπως ακριβώς γινόταν τη δεκαετία του '80. Αυτό ακριβώς έδειξαν και οι τελευταίες εξελίξεις. Ούτε ο κ. Τσίπρας ούτε ο κ. Κουβέλης διανοήθηκαν -ούτε κατά διάνοια- να θέσουν το θέμα της αξιοκρατίας ή έστω διαφάνειας στους διορισμούς στην ΕΡΤ. Το μόνο πού τους ενδιέφερε ήταν να μη θίξουν τον κλάδο των δημοσιογράφων επειδή ακριβώς στον κλάδο αυτό υπάρχει σε σχέση με τους άλλους υπεραντιπροσώπευση των πελατών τους.
Φυσικά υπήρχε και το θέμα της ιδεολογικής πλύσης εγκεφάλου. Όταν η Αριστερά αναφέρεται στις «ποιοτικές εκπομπές» της ΕΡΤ, στην ουσία αναφέρεται στο γεγονός ότι όλες οι εκπομπές «ευρύτερου προβληματισμού» αποτελούσαν μία σταθερή δίαιτα αριστερής αντιφιλελεύθερης προπαγάνδας. Έτσι π.χ. η ΕΡΤ θα πρέπει να ήταν η μοναδική τηλεόραση στον κόσμο πού δεν αφιέρωσε εκπομπή πέρυσι στον Ανταμ Σμιθ όταν η ανθρωπότητα γιόρταζε τα 200 έτη από τη γέννηση του μεγάλου διανοούμενου. Διανοητές όπως ο Αλέξις Ντε Τοκβίλ, ο Φρεντερίκ Μπαστιά, ο Φρίντριχ Χάγιεκ, ο Λούντβιχ Μίζες ο Εντμουν Μπερκ ο Τομας Χομπς ο Μίλτον Φρίντμαν και τόσοι άλλοι, ήταν αποκλεισμένοι από τα «ποιοτικά προγράμματα» της ΕΡΤ τα οποία μονοπωλούσαν οι Ναόμι Κλάιν ο Mάικλ Μουρ και ανάλογης «ποιοτικής» εμβέλειας άτομα.
Στην ΕΡΤ λοιπόν επικρατούσε μια ενδιαφέρουσα κατανομή ιδεολογικής εργασίας:
Για να το πούμε πιο καθαρά: Το πελατειακό σύστημα που εφάρμοζαν οι συντηρητικές κυβερνήσεις χαρακτηριζόταν από ένα αίσθημα ενοχής. Ακόμα και ο πιο παραδοσιακός Δεξιός πολιτικός θα προσπαθούσε κάπου να δικαιολογήσει τους διορισμούς του σε βάση (τάχα) αξιοκρατικών κριτηρίων.
Τέτοιου είδους ηθικές αναστολές δεν πρόκειται να βιώσουμε όταν έρθει η Αριστερά στην εξουσία. Η αξιοκρατία θα καταδικασθεί ως «αστικός φορμαλισμός» ενώ το μόνο κριτήριο που θα μετράει θα είναι η πίστη και η προσήλωση στο Κόμμα. Όπως ακριβώς γινόταν τη δεκαετία του '80. Αυτό ακριβώς έδειξαν και οι τελευταίες εξελίξεις. Ούτε ο κ. Τσίπρας ούτε ο κ. Κουβέλης διανοήθηκαν -ούτε κατά διάνοια- να θέσουν το θέμα της αξιοκρατίας ή έστω διαφάνειας στους διορισμούς στην ΕΡΤ. Το μόνο πού τους ενδιέφερε ήταν να μη θίξουν τον κλάδο των δημοσιογράφων επειδή ακριβώς στον κλάδο αυτό υπάρχει σε σχέση με τους άλλους υπεραντιπροσώπευση των πελατών τους.
Φυσικά υπήρχε και το θέμα της ιδεολογικής πλύσης εγκεφάλου. Όταν η Αριστερά αναφέρεται στις «ποιοτικές εκπομπές» της ΕΡΤ, στην ουσία αναφέρεται στο γεγονός ότι όλες οι εκπομπές «ευρύτερου προβληματισμού» αποτελούσαν μία σταθερή δίαιτα αριστερής αντιφιλελεύθερης προπαγάνδας. Έτσι π.χ. η ΕΡΤ θα πρέπει να ήταν η μοναδική τηλεόραση στον κόσμο πού δεν αφιέρωσε εκπομπή πέρυσι στον Ανταμ Σμιθ όταν η ανθρωπότητα γιόρταζε τα 200 έτη από τη γέννηση του μεγάλου διανοούμενου. Διανοητές όπως ο Αλέξις Ντε Τοκβίλ, ο Φρεντερίκ Μπαστιά, ο Φρίντριχ Χάγιεκ, ο Λούντβιχ Μίζες ο Εντμουν Μπερκ ο Τομας Χομπς ο Μίλτον Φρίντμαν και τόσοι άλλοι, ήταν αποκλεισμένοι από τα «ποιοτικά προγράμματα» της ΕΡΤ τα οποία μονοπωλούσαν οι Ναόμι Κλάιν ο Mάικλ Μουρ και ανάλογης «ποιοτικής» εμβέλειας άτομα.
Στην ΕΡΤ λοιπόν επικρατούσε μια ενδιαφέρουσα κατανομή ιδεολογικής εργασίας:
Και όλοι φυσικά ήσαν ικανοποιημένοι -
ιδιαίτερα αν αληθεύουν οι φαντασιακοί μισθοί που κυκλοφόρησαν στο
διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου