«Εκεί εσταύρωσαν αυτόν»

Απόσπασμα ομιλίας του μακαριστού μητροπολίτη Φλωρινας ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

(...) «Εκεί εσταύρωσαν αυτόν». Ποιοι τον σταύρωσαν; 

Δεν είνε μόνο εκείνοι οι παλαιοί σταυρωταί΄ είνε και οι άλλοι, οι σύγχρονοι σταυρωτοί. Τους βλέπετε; Ο ένας κρατεί καρφιά, ο άλλος σπόγγο με όξος, ο τρίτος λόγχη, ο άλλος αγκάθινο στεφάνι, και προχωρούν. Που πάνε; Πάνε να σταυρώσουν το Χριστό. 

Ο ένας παίρνει στα χέρια μαχαίρι και φονεύει τον αδελφό του. Ο άλλος ο μικρός σηκώνει το χέρι και χτυπάει τη μάνα και τον πατέρα. Ο άλλος μέσα στα δικαστήρια παλαμίζει χωρίς φόβο το Ευαγγέλιο και παίρνει ψεύτικο όρκο. Ο άλλος ο νέος τρέχει στους τόπους της ακολασίας και της διαφθοράς. Άλλος ανοίγει το στόμα και βλαστημάει τα θεία. Ο άλλος κρατάει μέσα στην καρδιά του τη χολή του μίσους. Και ο άλλος τέλος υπερηφανεύεται για μάταια πράγματα....

«Εκεί εσταύρωσαν αυτόν». Που; 

Μέσα στο εμπορικό κατάστημα, πού ο έμπορος με τα ψεύδη του απατά τους αφελείς. Στο δικαστήριο, όπου δικαστής και ψευδομάρτυρες και δικηγόροι καταδικάζουν τον άθωο. Στο σχολείο, όπου ο δάσκαλος και καθηγητής ξερριζώνει μέσα από τις καρδιές των παιδιών την αγάπη προς τον Εσταυρωμένο. Μέσα στο σπίτι, όπου ο πατέρας και η μάνα μπροστά στα παιδιά τους αισχρολογούν και αισχροπράττουν...  

Το παράπονο του Ιησού δεν είνε ότι τον σταύρωσαν τότε οι Εβραίοι΄ το παράπονο του είνε ότι η σταύρωσί του εξακολουθεί. Χριστιανοί, το καταλάβαμε; μικροί και μεγάλοι, εμείς είμεθα οι νέοι σταυρωταί του.

Ώ Χριστέ, συντετριμμένοι εμπρός στο σταυρό σου, πέφτουμε και παρακαλούμε΄ δώσε μας κατάνυξι, δώσε μας μετάνοια, δώσε μας συγχώρησι για τις αναρίθμητες φορές πού σε σταυρώσαμε. «Μνήσθητι ημών, Κύριε, όταν ελθης εν τη βασιλεία σου» (Λουκ. 23, 42).(...)