ΤΟΥΡΚΙΑ: Σε λίγες δεκαετίες οι Κούρδοι θα είναι πλειονότητα

Του ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Την προηγούμενη Κυριακή αναφερθήκαμε στον πραγματικό σκοπό της επίσκεψης Ερντογάν στην Ουάσινγκτον που, αν και προσπάθησε ο ίδιος να δώσει πανηγυρικό και…αυτοκρατορικό τόνο, κατέληξε σε μια κατ’ ουσίαν διπλωματική ήττα της Τουρκίας. Και δεν το λέμε αυτό για να παίρνουμε θάρρος λόγω της ιδιαίτερα δύσκολης οικονομικής, πολιτικής και διπλωματικής συγκυρίας που ζει η χώρα.

Ο Ερντογάν πήγε στην Ουάσινγκτον με δύο προαναγγελθείσες καίριες θέσεις. 

Η μία ήταν η άμεση επιβολή απαγόρευσης πτήσεων στον εναέριο χώρο της Συρίας, για να απολέσει έτσι το πλεονέκτημα που έχει ο καθεστώς Ασαντ, το οποίο, επωφελούμενο από την αεροπορική κυριαρχία, έχει φέρει τις ένοπλες εγκληματικές συμμορίες που δρουν στο εσωτερικό της Συρίας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση από επιχειρησιακής άποψης.

Το άλλο ζήτημα για το οποίο ο ίδιος ο Ερντογάν εξέφρασε κάθετη αντίθεση, ήταν η πραγματοποίηση δεύτερης διεθνούς διάσκεψης για το ζήτημα της Συρίας, αυτό που ονομάστηκε Γενεύη -2.

Και στο ένα ζήτημα και στο άλλο, ο Ερντογάν έπεσε πάνω σε «αμερικανικό τοίχο», αναγκαζόμενος να παραδεχτεί δημόσια ότι το ζήτημα της απαγόρευσης πτήσεων αφορά τη διεθνή κοινότητα και τον ΟΗΕ, ενώ, κάνοντας στροφή 180 μοιρών μέσα σε 48 ώρες, ανακάλυψε ξαφνικά τη χρησιμότητα της Γενεύης -2.  

Ούτε στο ζήτημα της υπογραφής συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου πήρε αυτό που ήθελε ούτε υπόσχεση των ΗΠΑ για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήταν η δημόσια αναφορά του Μπαράκ Ομπάμα σε «κουρδική μειονότητα». Παρ’ ότι ο Ερντογάν αντέδρασε στο άκουσμα της λέξης «μειονότητα», ο Ομπάμα επέμεινε στον χαρακτηρισμό, λέγοντας απλώς ότι δεν έδωσε πολιτική χροιά στον όρο.

Μια, όμως, που ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναφέρθηκε στην «κουρδική μειονότητα», έστω και χωρίς να δώσει πολιτική χροιά στον όρο, να κάνουμε κι εμείς μια αναφορά στο θέμα, αφού κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποιος είναι ο πραγματικός αριθμός των Κούρδων που κατοικούν στην Τουρκία. Ο λόγος είναι απλός. Στις απογραφές από τη δεκαετία του 1960 απαγορεύεται να ερωτώνται οι απογραφόμενοι για τη μητρική τους γλώσσα και για την εθνικότητά τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναφέρονται διάφορα νούμερα για τον πληθυσμό των Κούρδων της Τουρκίας.

Εμείς θα δανειστούμε τα στοιχεία της τουρκικής εταιρίας ερευνών ΚΟΝΤΑ, όπως αυτά δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην εφημερίδα «Μιλιέτ». Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚΟΝΤΑ, ο πληθυσμός των Κούρδων της Τουρκίας για το 2013 υπολογίστηκε στα 13.400.000, ήτοι το 17,7% του συνόλου του τουρκικού πληθυσμού.

Αν και υπάρχουν πολλές ενστάσεις από κουρδικούς φορείς, οι οποίοι ανεβάζουν τον αριθμό των Κούρδων της Τουρκίας στα 20.000.000, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να εξετάσουμε τα στοιχεία της ΚΟΝΤΑ από ανάλογες έρευνες που πραγματοποίησε το 2006 και το 2010. Να σημειωθεί ότι η ως άνω εταιρία από τριετίας διεξάγει σε μηνιαία βάση έρευνες στο σύνολο της Τουρκίας για την πορεία και την αύξηση των εθνικών και εθνοτικών ομάδων που κατοικούν στην Τουρκία!

Στην έρευνα το 2006, το 78,1% των ερωτηθέντων ηλικίας άνω των 18 ετών δήλωσε ότι είναι Τούρκοι, το 13,4% Κούρδοι και το υπόλοιπο 8,5% άλλες εθνότητες. Στο σύνολο του πληθυσμού τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 76%, 15,7% και 8,3%.

Τα ίδια στοιχεία στην έρευνα το 2010 ήταν 76,7%, 14,7% και 8,6% για τους άνω των 18 ετών και 73,6%, 18,3% και 8,1% για το σύνολο του πληθυσμού.

Για το 2013, η έρευνα της ΚΟΝΤΑ δίνει τα εξής στοιχεία:

Τούρκοι ηλικίας 18 και άνω 40.550.000, ηλικίας μέχρι 17 ετών 15,770 εκ., σύνολο 56.320.000.

Κούρδοι ηλικίας 18 και άνω 7.770.000, ηλικίας μέχρι 17 ετών 5.630.000, σύνολο 13.400.000.

Λοιποί ηλικίας 18 και άνω 4.490.000, ηλικίας μέχρι 17 ετών 1.420.000, σύνολο 5.910.000.

Το άκρως ενδιαφέρον της έρευνας εκτιμούμε ότι είναι το εξής στοιχείο. Ενώ στις ηλικίες άνω των 18 οι Κούρδοι αποτελούν το 14,7%, στις ηλικίες μέχρι 17 ετών αποτελούν το 24,7 του πληθυσμού. Δηλαδή, με απλά λόγια, ένα στα τέσσερα παιδιά στην Τουρκία είναι Κούρδοι!

Εμείς αφήνουμε τους λεπτομερέστερους υπολογισμούς και τις αναγωγές στους ειδήμονες δημογράφους και στατιστικολόγους. Απλά, αν αναλογιστούμε ότι το ποσοστό των νέων μέχρι 17 ετών είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτόν των άνω των 18, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι σε λίγες δεκαετίες οι Κούρδοι θα είναι πλειονότητα στην Τουρκία.

Αραγε, το στοιχείο αυτό να οδήγησε το ΡΚΚ στην απόφαση να ακολουθήσει τον δρόμο της «ειρήνης» με την Τουρκία, σε συνδυασμό φυσικά με τα τεκταινόμενα στο νότιο Κουρδιστάν και με το γεγονός ότι το κουρδικό κράτος που ιδρύει το ΡΚΚ στη Συρία τού δίνει πλέον βιωσιμότητα και πολύ περισσότερες επιχειρησιακές, οικονομικές και πολιτικές δυνατότητες απ’ ό,τι είχε μέχρι τώρα;